Posted in: Bijzondere mensen, Italiaans

De nieuwe technologie

Ik belde vanochtend een ‘agente immobiliare’ (makelaar). Ben op zoek naar een stukje grond waar ik een klein simpel huisje op zou mogen bouwen, maar dat is niet zo eenvoudig hier.

Waar ligt het stuk grond, vroeg ik als eerste. Tussen Montespertoli en Castelfiorentino kreeg ik als volledig nutteloos antwoord. Ik zei dat daar twaalf kilometer tussen lag. Een diepe zucht. Waar woont u? In Montespertoli. Ah, dus u woont in Montespertoli. Ja. Kent u het een beetje? Ja ik ken het goed. OK, nou het stukje grond ligt niet ver van Montespertoli. OK, maar waar dan?

… zo ging het een tijdje door tot ik erachter kwam dat de beste man het gewoon niet uit kon leggen.

Zou hij mij een email kunnen sturen met meer informatie? Nou nee, hij wilde liever dat ik samen met hem ging kijken. Ik hield vol dat ik liever een email ontving om geen tijd zinloos te verdoen. Hij ging nog altijd tegensputterend akkoord, alsof ik wel enorm lastig was.

Zal ik u een sms sturen met mijn email adres? “No, per l’amor di Dio, non ci capisco nulla di sti’msm” (Nee, in Godsnaam, ik begrijp niets van dat soort msm). Ik had de neiging de man te verbeteren, maar hij was al aangebrand genoeg.

Ik moest dus mijn email adres spellen. Het duurde ongeveer 4 minuten voor hij alles correct had, als het al correct is. Zijn medewerker zal de mail gaan sturen, want de man zelf hield trots vol dat hij helemaal niets van al die nieuwe technologie wist en dat wilde hij ook per se zo houden.

Onvoorstelbaar dat zo’n man een bedrijf kan hebben in deze tijden. Hoewel, ik ben inmiddels wel erg benieuwd wie dit is en hij maakt vreemd genoeg ook een eerlijke en directe indruk, zo zonder moderne technologische gemakken.

Posted in: Wandelen Toscane

Wandeling frisse zondagmiddag in Chianti

We zijn weer terug van een kort weekje vakantie.

Vandaag werd het in de loop van de dag zonnig, maar wel fris. We gingen wandelen, van Montespertoli naar het kasteel van Poppiano, naar San Quirico en toen links naar het kasteel van Montegufoni en terug naar huis in Montespertoli.

De sfeer in het laatste uur was prachtig. Maar eerst wat foto’s van een kapelletje dat op instorten staat bij het dorpje Montagnana.

wandeling-chianti-1feb2015-1 wandeling-chianti-1feb2015-2 wandeling-chianti-1feb2015-3 wandeling-chianti-1feb2015-4 wandeling-chianti-1feb2015-5 wandeling-chianti-1feb2015-6 wandeling-chianti-1feb2015-7 wandeling-chianti-1feb2015-8 wandeling-chianti-1feb2015-9

Posted in: Italiaans

Uitleg Italiaanse woorden

Op mijn nieuwe website www.willemijn.eu schrijf ik korte stukjes over de Italiaanse taal, vooral over Italiaanse woorden. Ik blijf mij verbazen hoe logisch taal soms is! Ik vermaak mij enorm hiermee.

Een prachtig voorbeeld is het woord ‘sirene’. Een sirene wordt gebruikt om aandacht te trekken. In het Italiaans heet sirene, ‘sirena’, heel makkelijk dus. Waar komt dat echter vandaan? Van zeemeermin … (‘sirena’ in het Italiaans). Die creaturen die (minimaal) de aandacht van mariniers trokken!

Ik heb een etymologisch woordenboek gekocht in het Italiaans, vandaar dat ik nu ‘zeker weet’ dat deze verbinding bestaat.

Andere verbanden die ik tussen woorden zag bleken niet gegrond, zoals artritis en wrijving (attrito).

Ik heb het woordenboek pas net en moet nog een eindje terug om alle stukjes over Italiaanse woorden te herzien, maar ik ga eerst een weekje weg!

Posted in: Bureaucratie

Ziekenhuis in Italië

Vandaag bijna een halve dag bij een vriendin van mij in het ziekenhuis van Empoli geweest. Ze is maandag met grote spoed opgenomen omdat ze ineens haar handen en benen niet meer kon bewegen en ze zat onder de rode vlekken.

Inmiddels mag ze bezoek ontvangen want het schijnt niet besmettelijk te zijn.

Dat hoop ik dan maar!

Zoals elk Italiaans ziekenhuis dat ik tot nu toe heb gezien is het een groot doolhof, zonder enige logica en ook weinig personeel die je weet te vertellen waar je dan wél naartoe moet. Ik moest op de vijfde verdieping zijn. Eenmaal aangekomen bleek dat ik via de verkeerde lift naar de vijfde etage was gekomen.

Er is geen verbinding tussen de twee vijfde verdiepingen die er zijn. (Lég dat dan ook duidelijk uit op de borden bij de ingang, dacht ik licht geïrriteerd).

Het lijkt mij een grote designfout want voor welke gebruiker dan ook is het onhandig eerst helemaal naar de begane grond te moeten om daar wederom een lift te nemen, of de trap (maar die was totaal uitgestorven). Wat een energieverspilling ook!

Waarom zijn de Italiaanse ziekenhuizen zo’n doolhof en staat nergens duidelijk hoe je iets kunt vinden? Ik blijf het bizar vinden.

Posted in: Wandelen Toscane

Koper stelen

Rondom het kasteel van Montegufoni in de gemeente Montespertoli, staan wat huizen. Eén daarvan wordt gerestaureerd. Het werk lijkt niet erg op te schieten, maar dat er wel iets gebeurt  zagen we gisteren toen we erlangs liepen. Er stond een nieuw groot bord voor de deur met daarop:

“ze zijn niet van kopen maar van aluminium, nep koper, hier is het voorbeeld”.

rondom-castello-montegufoni-4

Blijkbaar worden goten van koper gestolen …?

Wat andere foto’s van de wandeling gisteren (van Montespertoli richting de villa van Frescobaldi bij La Ginestra en via Castello di Montegufoni terug naar Montespertoli).

rondom-castello-montegufoni-2Dit bozige gevogelte staat op een hek bij een ander huis in aanbouw.

rondom-castello-montegufoni-3 Castello di Montegufoni met Montespertoli op de achtergrond.

rondom-castello-montegufoni-5De toren van het kasteel, met een ladder die er altijd staat en mij fascineert. Waar gaat die naartoe en waarom?

rondom-castello-montegufoni-1Een kijkje in een verlaten huis. Het stucwerk is deels naar beneden gekomen. Er staan twee tafels in deze kamer met het tafelkleed er nog op en daaroverheen plastic om de tafels tegen stof te beschermen.
Aandoenlijk die zorg van ooit, waar inmiddels alles eromheen op instorten staat en de regen vrij naar binnen waait.

Posted in: Bijzondere mensen, Toscane

Zwemmen op doktersrecept

Ik zwem twee keer per week in San Casciano en af en toe spreek ik een oudere man die heel langzaam baantjes trekt, altijd rugslag. De man is al jaren met pensioen en zwemt op recept van de dokter. Hij heeft een bypass en sinds dat drama leeft hij gezond. Hij lacht vriendelijk bij alles wat hij zegt, maar zijn ogen lachen niet mee.

Gisteren zag ik hem weer voor het eerst na de kerstperiode. Na ons verlate ‘buon anno’ (goed jaar) leerde ik dat de beste man zelfs met Kerst niet veel had gegeten en wel extra veel had gedanst om te compenseren voor het gebrek aan zwemmen. Dat had de dokter hem aangeraden.

Het baasje had het zwemmen wel gemist zei hij. Zwemmen helpt hem enorm bij het dansen.

Dat gezegd hebbende zette hij af en begon geconcentreerd aan nog maar een baantje rugslag.

Posted in: Bijzondere mensen, Montespertoli, Toscane, Wandelen Toscane

De leeftijd mee …

Een paar dagen geleden ging ik een stukje hardlopen. Op het eind is een lange trap die ik wel eens opren. Zo ook deze keer, maar ik trof er twee moeders en wat kleine kinderen. Ik rende toch de trap maar op, niet erg op mijn gemak en bang met ‘Rocky’ vergeleken te worden (en een brutta figura te slaan).

Het kleinste jochie rende voor mij uit en hij bleef het volhouden, best knap voor een mannetje met zulke kleine beentjes (hoewel ik er heel eerlijk bij moet zeggen dat mijn tempo niet hoog lag!). Bijna boven zei ik tegen het mannetje ‘bravissimo, vai bene cosi!’ (heel goed, ga zo door).

Hijgend kreeg ik terug: “ma io ho il vantaggio dell’età” (maar ik heb mijn leeftijd mee).

Vertederend en tegelijk lachwekkend, zo’n volwassen zin, trots op zijn prestatie maar ook bescheiden.

Ik ga geen foto van de trap plaatsen, maar heb nog wat foto’s van de Pieve van Montespertoli, zondag gemaakt tijdens een schitterende wandeling.

la-pieve-mercato-san-piero-1 la-pieve-mercato-san-piero-2 la-pieve-mercato-san-piero-3 la-pieve-mercato-san-piero-4

Back to Top