Toscane – W in Italie

Wolf

Written by willemijn lindeboom 19/06/2025 2 reacties

Al een aantal jaar horen we van verschillende kanten dat er wolven in onze buurt wonen.

Een aantal maanden geleden was ik langs de weg wat olijfbomen aan het snoeien toen er een oude jager langs liep. De jagers bij ons lopen zelden en als al, dan niet over een weg waar je kunt rijden en als ze oud zijn lopen ze helemaal niet. Ik vroeg hem dus wat er aan de hand was.

Hij wees naar wat nat zand naast de weg en keek mij zeer ernstig aan. Dit zijn sporen van een wolf en misschien wel twee. Een grote en een kleine.

Ik dacht bij mezelf … “welja weer zo’n jager die zich zorgen maakt dat wat wolven (of wilde honden) de dieren waar hij op jaagt opeten”. Ik ben echt blij als er minder wilde zwijnen en reeën rondlopen hier. Ze maken alles kapot dat ik plant en als we wat druiven hebben, eten zij die op voordat ze rijp zijn. De jagers kunnen wolven echter niet uitstaan!

Een man iets verderop heeft een hele grote witte hond en die loopt elke dag twee of drie keer dezelfde weg. Ik dacht dus eigenlijk dat die grote witte hond die sporen ook nagelaten zou kunnen hebben. Ik zei dit tegen de jager, maar hij wist zeker dat dit niet de sporen van een hond waren.

Hij vond dat ik maar goed op moest passen, zo in mijn eentje ver van huis. Ik heb hem uiteraard bedankt en gezegd dat ik goed op zal passen. Echter, mij leek het allemaal echt overdreven.

Toevallig kwam vorige week de zoon van mijn vriend eten. Hij was helemaal opgewonden toen hij uit de auto stapte want er was een grote wolf net voor hem de weg overgestoken, hier een paar kilometer vandaan.

Ik moet dus uiteindelijk wel geloven dat er echte wolven rondlopen hier. Als ze wat reeën en wilde zwijntjes opeten, is dat goed nieuws voor mij. Ik weet echter niet of ik in de winter in het donker nog moet gaan wandelen in mijn eentje … wolven vallen zelden mensen aan, maar je weet maar nooit!

Toscane, Wijn en olijfolie

Vogelnestjes

Written by willemijn lindeboom 13/06/2025 1 reactie

Dit voorjaar was ik de olijfbomen aan het snoeien. Ik probeer altijd goed te kijken of er ergens een vogelnestje zit, maar die dingen zijn gek lastig te zien.

Zo was ik op een dag druk aan het snoeien, genietend van al die zingende vogeltjes om mij heen. Het viel mij niet op dat er wellicht wel erg luid gezongen werd … Plotseling vloog er een klein vogeltje rakelings over mijn hoofd.

Er ging (eindelijk) een lichtje branden. Dit vogeltje was duidelijk radeloos (als vogels dat al kunnen zijn). Ik keek nog n’s goed en zag dat ik maar een tak van een vogelnestje verwijderd was.

Het betreffende vogelnestje … inmiddels niet meer zo goed verborgen!

Afgelopen weekend hebben we, rijkelijk laat, nog wat olijfbomen gesnoeid. Toen ik de dag erna de takken aan het uitzoeken was (wat wordt hout voor de kachel en wat blijft op het land liggen) vond ik weer een nestje. Een heel ander soort. De binnenkant was met haar bekleed en super zacht.

Het leek ongebruikt, helemaal perfect. Blijkbaar had het vogeltje dat dit nest had gebouwd ergens nog een beter nestje neergezet … of wie weet wat er gebeurd is.

Als je zo’n nestje van dichtbij bekijkt en ziet hoe fantastisch het gemaakt is, door dieren zonder armen of vingers. Ze hebben twee pootjes en hun snavel en daar doen ze al het werk mee. Indrukwekkend.

Bijzondere mensen, Toscane

Ape tractor

Written by willemijn lindeboom 29/05/2025 1 reactie

Wie kent ze niet, de oude Italiaanse driewieler genaamd Ape (dat betekent bij, die van de honing). Hetzelfde bedrijf (Piaggio) maakt ook de Vespa scooter en dat betekent wesp.

Een buurman iets verderop had een hele oude Ape die een ongeluk had gehad. Hij heeft er een andere motor in gezet en nu gebruikt hij de Ape voor op zijn land.

De voorruit is eruit en in plaats daarvan heeft hij een paraplu. Die ontbrekende voorruit is ook handig als hij de Ape beladen heeft en steil omhoog moet rijden. Hij leunt dan ver vooruit (de beste man is erg zwaar) zodat de driewieler niet steigert. Het ziet er niet uit, maakt geweldige herrie, maar het werkt allemaal perfect!

Bijzondere mensen, Toscane

Koud water drinken

Written by willemijn lindeboom 18/12/2024 3 reacties

Afgelopen zomer was onze buurman langsgekomen met een vriend van hem. De beste man is een natuurkundige van hoog niveau en gaat daar behoorlijk prat op.
In de buurt waar wij wonen wordt dat niet bijster gerespecteerd. Hij is voor iedereen gewoon net zo dom of slim als alle anderen hier. Echter, juist omdat hij zich erop voorstaat een geleerde te zijn, wordt er extra op hem gelet en valt het dus direct op als onze geleerde iets doms zegt of doet. Dat gebeurt regelmatig natuurlijk, want hij is ook maar een mens.

De geleerde was komen kijken naar ons elektrische omheining voor de kippen en ik heb met veel geduld uitgelegd hoe dat werkt.

Toen alles hem duidelijk was, raakten we wat aan de praat over van alles en nog wat. Zo ook over een andere buurman. Die bleek af en toe wat bloed op te hoesten, vertelde onze buurman. Gelukkig was er niets aan de hand want het kwam van een oude wond.

Deze buurman, die van het bloed, had zijn leven lang als een ketter gerookt en enorm veel sterke drank gedronken, dus het was een wonder dat er niets ernstigs aan de hand was. We waren het er allemaal over eens dat veel roken en drinken erg ongezond is.

Daarop zei de geleerde: weet je wat ook heel erg ongezond is? We konden zo snel geen dingen bedenken die in het rijtje van roken en drinken pasten.

”Koud water drinken als het erg warm is” zei hij op serieuze toon. Moet je nooit doen, is heel erg slecht.

Moestuin Toscane, Toscane

De afgelopen zomer

Written by willemijn lindeboom 12/09/2024 2 reacties

Het is bij ons in Toscane vanaf eind juni enorm warm geweest, met alle consequenties van dien. Elke ochtend ben ik een hele tijd bezig geweest met planten water geven. Ik heb nogal wat potten en die drogen elke dag uit. Die staan dichtbij het huis en dat is dus in 20 minuten wel gedaan. Geen probleem.

Het echte werk was dat ik dit voorjaar extra planten tussen de olijfbomen heb gezet en die moesten ook 2 of 3 keer per week water dit eerste jaar. Die arme planten zijn deel door de reeën vernield en vervolgens hebben ze steeds watergebrek gehad. De planten komen uit kwekerijen waar ze elke dag water en voeding krijgen. Het is dus even flink afkicken hier bij mij.

Ik heb me een ongeluk gesleept met gieters water deze zomer (de tuinslang komt niet zo ver!). Bijna alle planten leven nog en inmiddels is het gaan regenen en zijn de temperaturen gedaald.

Ik heb al mezelf meermaals vervloekt dat ik weer meer had geplant. Het idee was dat ik her en der wat bosjes maak van struiken die, als ze eenmaal iets groter zijn, goed onderdak kunnen bieden aan allerhande kleine vogeltjes. De struiken dragen allemaal wat besjes die die vogeltjes kunnen eten en ze houden hun blad zodat ze ideaal zijn voor nesten en om zich in te verstoppen.

Het creëren wat meer biodiversiteit is natuurlijk een mooi streven, maar makkelijk is anders!

Bijzondere mensen, Toscane

De haan doet het blijkbaar niet meer

Written by willemijn lindeboom 06/08/2024 1 reactie

We hebben een schitterende haan en een heel prettige ook. Hij is bang voor ons, hoewel hij de laatste tijd wel iets dichterbij durft te komen, en totaal niet agressief.

Onze kippen waren al in januari gaan broeden op 9 eieren die ik allemaal met potlood had gemerkt zodat ik de broedeieren van de nieuwe kon onderscheiden. Elke dag heb ik de woedende en pikkende kippen even van hun eieren getild om de nieuwe eruit te halen. Ik moet handschoenen aan voor deze klus want anders krijg ik teveel wonden.

Er werd na zo’n 20 dagen 1 kuikentje geboren. De kippen bleven nog wat dagen volharden op de andere eieren, maar ze bleven potdicht.

Onze alwetende buurman (van wie we ooit de haan kregen) wist zeker dat het niet aan de haan kon liggen. Ik vermoedde dat het wel aan de haan lag. Ik zie vaak dat de kippen keihard wegrennen als hij ze probeert te bespringen en alleen af en toe slaagt hij erin. De buurman wil hier niets van weten en denkt dat dit mijn feministische blik op de wereld is.

Controleren of de eieren bevrucht waren is vrij eenvoudig, maar een rotklus … de eieren die niet zijn uitgekomen moet je open maken en dan zie je wel of er een deels ontwikkeld kuikentje in zit, of niet. Ik heb deze klus ruim een maand uitgesteld … en toen moed bij elkaar gespaard om de oude eieren te openen. Boven onze composthoop. Er was er eentje met iets dat een kuikentje had kunnen zijn geweest, maar de andere eieren waren gewoon rotte eieren.

Er gingen weer wat kippen broeden (eerst twee en daarna drie kippen samen op een klein nestje … hoe bedenken ze het?) en ik heb 4 eieren voor ze gemerkt. Er kwam één kuikentje uit. Nadat de andere eieren door de kippen in de steek waren gelaten en we drie moederkippen hadden die druk rondom het kuikentje scharrelden op zoek naar lekkere hapjes voor hun uitgebroede bolletje veer, heb ik de andere drie eieren vrijwel direct boven de composthoop gebroken en … het waren gewoon eieren.

Misschien valt mijn feministische blik op de dierenwereld dan toch nog wel mee?

Fietsen in Toscane, Toscane

Thais in Toscane

Written by willemijn lindeboom 26/02/2024 1 reactie

(daar staat geen spelfout, ookal voel ik mij erg Thuis in Toscane)
Gisteren was het mooi weer en we zijn voor het eerst dit jaar gaan fietsen. Zaterdag had het de hele dag geregend dus we konden buiten in de tuin niets doen.

We namen een weg die we vaak nemen, maar deze keer las ik voor het eerst echt een bordje dat er al een hele tijd staat. De tekst moest even tot mij doordringen. ‘Verse Thaise producten’. In the middle of nowhere, langs een klein landweggetje. Dat verwacht je allerminst.

We besloten om terug te fietsen (zoals ik zei, het duurde even voor het kwartje viel) om een betere foto te maken van het bordje en wellicht een keertje wat dingen te kopen. Ik weet niets van de Thaise keuken overigens, maar gewoon uit nieuwsgierigheid.

We parkeerden onze fietsen en liepen richting het bordje toen bleek dat het hek open stond en dat er in het huisje licht brandde. We liepen dus maar gewoon door.

Binnenin ziet het er zo uit. Een overvloed van kleuren, allemaal pakjes waar ik niet van weet wat het is of waar het voor is. Ik zal er ook niet achter kunnen komen want het staat er alleen in het Thais op.

Achter het huisje van hout staat een prachtige kas, met bananen en papaja’s (en allerhande groente die ik niet ken). We kregen een korte rondleiding. Alles was tip top verzorgd. In de zomer organiseert de Thaise vrouw ook ‘aperitivi’ en voor meer dan tien mensen kookt ze op aanvraag.

Nou moeten we dus zo’n groepje bij elkaar zien te krijgen want dat lijkt ons erg leuk om te doen.

Moestuin Toscane, Toscane

Fichi d’India = stekelige peren / cactusvijgen

Written by willemijn lindeboom 27/11/2023 4 reacties

We hadden allemaal ‘fichi d’india’ uit een omgevallen pot hier in de buurt in de tuin gezet (zie: fico d’india). Dit voorjaar lag die omgevallen pot nog altijd op zijn kant met de gehavende moederplant erin. Heel sneu en ook zonde.

Even aanbellen en wat bleek: we mochten de hele boel meenemen. Aan de slag dus! De pot was te zwaar om op te tillen en met een bijl en oude zaag hebben we de wortels langzaam uit elkaar gehaald en de plant in kleinere stukken opgedeeld. We hebben nu een overvloed aan deze cactus op allerlei plekken neergezet en hopen dat ze de winter gaan overleven.

Dit najaar hadden we wel al, tot onze grote verrassing, wat vruchten.

De stekels zijn echt geniepig. Ze hebben kleine weerhaakjes en blijven overal in hangen.

Met dikke handschoenen had ik de vijgen geplukt en met een mes heb ik ze doormidden gesneden om het vruchtvlees eruit te lepelen. Dat werkte prima, met één handschoen nog aan.

Toen ik die handschoen uitdeed bleek ik toch overal stekeltjes te hebben. Niets dramatisch, maar even lastig om ze op te sporen en eruit te halen. Ze zijn minuscuul. De stekels waren blijkbaar in de handschoen gaan zitten en toen ik die heb aangepakt, in mijn handen.

Mochten we volgend jaar weer cactusvijgen hebben dan eet ik ze met een vork en mes.

Bijzondere mensen, Toscane

Elke dag met de hond wandelen?

Written by willemijn lindeboom 13/11/2023 4 reacties

Een tijdje geleden kwam ik onze rechtstreeks buurman tegen. Hij liep met zijn jachthondje. We maakten even een praatje. Buurman zei dat hij elke avond met zijn hond een stukje loopt.

Nou weet iedereen in de buurt dat onze buurman vooral heel veel dingen verzint en niemand neemt hem ooit serieus.

Het arme dier is erg dik en ik zie de beste man zelden met zijn hondje lopen, dus afgezien van zijn reputatie heb ik sowieso mijn twijfels bij zijn verhaal.

Zijn vrouw zie ik wel regelmatig met het hondje in hun olijfboomgaard lopen, een paar pasjes, heel langzaam.

Het hondje zit de rest van de dag in zijn hok opgesloten. Jaren geleden waren er drie hondjes en nu is er nog één over. Gelukkig mag deze regelmatig, ook buiten het jachtseizoen, het hokje uit om wat te snuffelen en de benen te strekken. Een hele vooruitgang!

Tijdens het jachtseizoen valt het hondje ook niet echt af want zijn baasje rijdt overal met zijn 4×4 heen, hondje achterin.

Algemeen, Toscane

Het mis hebben

Written by willemijn lindeboom 02/08/2023 4 reacties

Zo gaat dat af en toe, dat de plank volledig wordt misgeslagen.

Iets verderop begon een paar weken geleden wat water omhoog te komen in een olijfboomgaard. De wilde zwijnen hadden er gewroet en maakten, zo te zien aan de modderbende, uitgebreid gebruik van het water dat ze hadden gevonden. De vrouw van de olijfboomgaard wist te vertellen dat wilde zwijnen altijd water konden vinden.

Precies in dezelfde periode hadden wij elke ochtend weinig water uit de kraan. Overdag was de druk prima, maar ’s ochtends was de druk zo laag dat er maar een klein straaltje water was.

De waterleiding loopt toevallig zo’n 5 meter van de nieuwe bron vandaan en één plus één is twee … dus we dachten dat de gevonden bron waarschijnlijk een lekke pijp van de waterleiding was. Ik heb het meerdere keren geopperd, want het lijkt mij vreemd dat er zomaar heel veel water uit de grond komt. Echter, alle buren weten zeker dat het een echte bron is en de waterleiding er niets mee te maken heeft.

De nieuw ontdekte bron werd dus snel uitgegraven en omheind. De arme zwijnen zijn hun modderpoel kwijt en wij bleven problemen met het water houden en gaven dus de schuld aan deze ‘bron’.

Gisterochtend echter, kwam ik erachter dat we alleen weinig water in ons huis hebben. De kraan buiten had wel goede druk. Toen ik dat een paar weken geleden had getest was daar de druk ook laag, maar nu niet meer. Dat veranderde het hele plaatje.

Ik heb alle filters schoongemaakt en de kranen open en dicht gedaan en aan allerlei kleppen gedraaid en na eerst helemaal geen water meer te hebben (even heb ik mezelf vervloekt) … was na een tijdje ons probleem opgelost. Geen idee waarom of hoe, maar ineens stroomt het water weer rijkelijk uit alle kranen.

Wij blijven ernstig twijfelen over de oorsprong van de bron, maar we zijn opgehouden iedereen te vragen wat zij denken. De gevonden bron is niet ver van de put van de Etrusken die een paar jaar geleden werd ontdekt, dus vindt iedereen het hier normaal dat er zomaar heel veel water met kracht uit de bodem komt zetten. Ik ben een leek op dit gebied, heb zoiets nog nooit gezien. Ik kan het dus niet echt geloven….

In elk geval werkt het water bij ons weer en was het allemaal alleen erg toevallig dat we weinig water hadden precies toen de ‘bron’ begon op te komen.

Onder de weg (rechts) loopt de waterleiding. Deze bron geeft duizenden liters water per dag.