willemijn lindeboom – W in Italie

Algemeen, Bijzondere mensen, Florence, Italiaans

Boek in wording over de bottega in Florence

Written by willemijn lindeboom 12/05/2025 Leave a Comment

Een vriend van ons is fotograaf. Hij heeft al meerdere prachtige boeken gemaakt over Florence en Toscane, met uiteraard foto’s en ook korte teksten. Deze zijn schitterend en zetten speels tot nadenken.

Hij is nu een crowdfunding gestart om een nieuw boek gepubliceerd te krijgen. Dit boek gaat over de originele bottega’s van Florence. Dat zijn de kleine ateliers en werkplaatsen waar al sinds jaar en dag de kunst waar Florence zo beroemd om is wordt gemaakt en onderhouden.

Guido, de fotograaf, is er al jaren mee bezig om deze bottega’s vast te leggen. Er zijn er steeds minder over en met het verlies van deze plekken, verliezen we ook het vakmanschap dat hier werd overgedragen op nieuwe generaties. Veel van de botteghe die Guido door de jaren heen heeft vastgelegd zijn al gesloten inmiddels.

Mocht je bij willen dragen en graag zo’n schitterend boek willen ontvangen (of ook een boek met een aantal foto’s los die je zelf in kunt lijsten), of zoek je een leuk en origineel cadeau om aan een echte kunstliefhebber te geven … doe dan mee aan deze crowdfunding campagne. Het boek wordt tweetalig (Italiaans en Engels) maar de crowdfunding pagina is alleen in het Italiaans.

https://www.produzionidalbasso.com/project/botteghe-una-storia-fiorentina-1

Algemeen

De tortelduif (vervolg)

Written by willemijn lindeboom 20/03/2025 7 reacties

Sinds ik zaterdag een verwonde tortelduif heb gevonden, zit het beestje in een kattenhokje met voer en water. Elke dag beweegt ze meer, dus dat is goed om te zien. Ze maakt wel een grote rotzooi, dat is iets minder.

Ik heb de duif maandag buiten gezet en uit het hokje gehaald (ze wilde zelf niet naar buiten). Ze vloog anderhalve meter op onze pergola en bleef daar zitten bibberen. Na een tijdje heb ik haar maar weer gepakt en weer binnen gezet.

De dag erna vloog ze helemaal niet weg maar hopte op een stoelleuning en ging zich uitgebreid schoonmaken. Fantastisch hoe flexibel ze is. Ik zou ook wel zo’n nekje willen hebben, lijkt mij heerlijk!

Gisteren heb ik het weer geprobeerd, maar ze wilde het hokje niet uit. Ik heb haar dus op mijn hand gezet en vandaar vloog ze een redelijk hoge boom in naast ons huis. Een hele opluchting.

Na drie uur was ze echter terug. Ze zat op de pergola te kijken hoe ze in haar hokje kon komen, waarschijnlijk had ze honger. Ik heb haar even geholpen en ben daarna mijn eigen dingen gaan doen en na een tijdje was het vogeltje weer gevlogen.

Daarna moest ik weg, maar toen ik ’s avonds terugkwam vertelde mijn vriend dat hij de duif voor onze voordeur had gevonden. Toen hij het hokje voor haar neerzette wipte ze er snel in en dus heeft ze vannacht weer heerlijk warm hier doorgebracht.

Nou was het niet mijn bedoeling een duif as huisdier te houden, dus ik hoop dat ze binnenkort zelfstandig gaat worden, maar momenteel is het ’s nachts erg koud en ze heeft weinig veren op haar rug, dus lijkt het mij prima dat ze binnen slaapt.

Dadelijk als het warmer is, zet ik haar weer buiten. De foto hieronder is van gisterochtend. Een hele metamorfose vergeleken met zaterdag!

Algemeen

Arme tortelduif

Written by willemijn lindeboom 15/03/2025 1 reactie

Gisteravond ging ik in de stromende regen even kijken hoe het met de kippen ging. Het is hier noodweer geweest en de hele dag was men bang dat Florence zou overstromen. Gelukkig is dat niet gebeurd, maar wel allerlei zones rondom Florence. Onder andere waar mijn vriend werkt is het één grote chaos. Gelukkig zijn zij net niet getroffen!

Ik dacht gisteren hoe heerlijk stil het was. Ik vermoedde dat iedereen uit angst voor de codice rosso (rode code) thuis was gebleven. Er kwam geen auto meer langs mijn huis. Ideaal!

Toen mijn vriend thuiskwam vroeg hij waarom de weg was afgesloten? Ah … daarom was het zo heerlijk stil! Overigens heb ik geen idee, ik ben nog niet gaan kijken.

Hoe dan ook, gisteravond zat er een kleine tortelduif onder het zeil waar ik de kippen eten geef. Ze negeerde mij volledig en ik besloot hetzelfde te doen. Normaal vliegen duiven direct weg als ik in de buurt kom.

Vanochtend waren de kippen onrustig. De tortelduif zat te midden van een heleboel kleine natte veertjes te rillen op de grond. Ze was helemaal doorweekt en kaalgeplukt op haar rug.

Wat moet ik daar nou weer mee!

Aangezien ik vermoed de duif de reden van de onrust was en dat mijn kippen de duif hebben kaalgepikt, besloot ik het diertje op te pakken en buiten het kippenhok in een boom te zetten. Ze ‘vloog’ er direct uit en zat weer op de grond te bibberen. Dat tot twee keer toe. Ik heb haar toen maar meegenomen.

Ze hield met haar klauwtjes mijn vinger heel stevig vast en zo hebben we overal rondgelopen op zoek naar iets waarin ik haar op kon sluiten zodat ze voorlopig veilig is. Ik heb haar binnen neergezet met wat graan en water en ze heeft als een bezetene staan pikken. Zodra ze wat is opgedroogd en aangesterkt zal ik haar weer buiten in een boom zetten. Ik weet niets van duiven, maar ik denk dat ze erg jong is.

Ik heb een pesthekel aan al die duiven die het voer van de kippen opeten. Dat zeg ik in elk geval altijd, want ik kan zo’n arm beestje toch niet aan haar lot overlaten. Wat een softie ben ik toch!

Moestuin Toscane

Zoete aardappelplantjes

Written by willemijn lindeboom 11/03/2025 2 reacties

Vorig jaar had ik wat zoete aardappels (ook wel ‘batate’ in het Italiaans, net anders dan ‘patata’ hetgeen gewone aardappel is – denk aan patat!) in het vroege voorjaar in een pot gedaan en eindeloos gewacht tot deze uit zouden gaan komen. Ze stonden op een warme plek, maar er gebeurde heel lang niets. Veel te lang!

Ik heb dus online wat plantjes besteld en die kwamen perfect aan en hebben het uitstekend gedaan in mijn moestuin.

Dit jaar heb ik een verwarmende mat gekocht die mijn bak met zoete aardappels moet helpen denken dat het al lekker warm is buiten. Nou, dat werkt als een tierelier!

Vandaag heb ik de langste plantjes van de zoete aardappel losgemaakt en in een glas water gezet, zodat ze wortel kunnen schieten. Daarna gaan ze naar een potje met grond en pas in mei gaan ze de tuin in.

Als alles goed blijft gaan hoef ik dit jaar geen zoete aardappelplantjes te bestellen en kan ik ze zelfs een beetje uitdelen want er komen heel veel plantjes omhoog momenteel.

Algemeen

Dat kan zij niet zijn!

Written by willemijn lindeboom 28/02/2025 Leave a Comment

De postbode kwam net langs. Ze was redelijk nieuw. Ik had haar wel rond zien rijden hier bij ons, maar gelukkig had ik nog niet met haar gepraat. Ik zeg gelukkig, omdat de postbode alleen aanbelt voor aangetekende brieven en dat is nooit goed nieuws.

Nou is onze bel al ruim een jaar omver gereden (https://winitalie.willemijn.eu/2024/02/05/ongelukje/) en moeten we een oplossing hiervoor bedenken (een zuiltje laten metselen). Hebben we helemaal geen zin in want iedereen komt gewoon aankloppen en de bel werd zelden gebruikt. Echter, voor de postbode zou het handig zijn.

Ze had een aangetekende brief en ik begon al flink te balen. Zal wel weer een boete zijn of iets dat ik moet betalen.

Ze keek naar mij en keek nog n’s naar de brief en weer naar mij.

Toen zei ze wat aarzelend dat ze eigenlijk op zoek was naar ene ‘Gessica met een typisch Italiaanse achternaam’. Ze liet me de brief zien en het adres klopt, maar die woont hier niet en ken ik ook helemaal geen Gessica in deze buurt. Ze keek even heel moeilijk en vroeg hoopvol of het huis hiernaast dan niet van die Gessica was, maar helaas.

Ik kon opgelucht ademhalen, maar voor de postbode is het weer extra werk!

Moestuin Toscane

Hooi

Written by willemijn lindeboom 23/02/2025 1 reactie

Tijdens een wandeling een paar weken geleden, zagen we een heel aantal oude ‘rotoballe’ in een veld liggen. Dat zijn gigantische rollen hooi of stro.

Na wat bellen en rondvragen kwam ik er uiteindelijk achter van wie ze waren en werd mij ook verteld dat onlangs iemand anders een heel aantal van deze rotoballe in de fik had gestoken omdat hij niet wist wat hij ermee moest.

Ik sta altijd met mijn oren te klapperen als dit soort idiote dingen hoor … Laat ze een aantal jaar liggen en je hebt perfecte compost voor op het land of in de moestuin. Hoezo moet je die dingen dan verbranden? Iedere boer heeft wel ergens plek. Maar goed, het zit blijkbaar niet in hun systeem en de boel lekker in de fik steken ruimt mooi op (je vervuilt als een gek, dus opruimen in de nauwe betekenis van het woord).

De eigenaar van deze rotoballe had er thuis ook nog een heel aantal liggen die hij ook ging verbranden. Nou, breng die ook maar, hoe meer oud hooi wij hebben, hoe beter.

Hij zou zaterdag komen (twee weken geleden), toen maandagavond, toen dinsdagavond heel laat, toen donderdagavond … kortom, elke keer kwam er iets tussen. Maar een paar avonden geleden belde hij mij dat hij op het punt stond te vertrekken en of ik er was. Hij kwam met een grote kar vol, 14 rotoballe. Fantastisch!

Nu wil de buurt weten wat wij in godsnaam met al dat hooi gaan doen. Gisteren zijn we begonnen wat hooi richting ons huis te slepen. Dat is goed voor alle spieren in het lichaam, zonder dat je naar de sportschool hoeft (heb je haar weer!).

De paar buren die ons bezig hebben gezien, draaien langzaam hun hoofd van links naar rechts … ‘matti’ (gekken). Wij vermaken ons er prima mee, dus we zijn inderdaad waarschijnlijk gewoon gek. Goed gek!

Bijzondere mensen

Hoe doe jij dat?

Written by willemijn lindeboom 08/02/2025 2 reacties

Ik kwam een vrouw tegen die hier vaak loopt. Ze heeft lang blond en wild haar, niet echt blond, maar wel echt wild. Ze kletst bijna altijd met iemand aan de telefoon of met een vriendin die meeloopt.

Ik groet haar altijd hartelijk, maar ben als de dood dat ze tegen mij begint te kleppen. Tot nu toe heb ik dat kunnen vermijden, maar deze week was het raak.

Zonder enige verdere beleefdheidsvormen of introductie vroeg ze hoe ik dat toch deed, wandelen met artrose. Ik moet perplex hebben gekeken en dus voegde ze eraan toe: jij hebt toch vast ook artrose, we zijn ongeveer van dezelfde leeftijd!

Om haar niet een modder figuur te laten slaan, heb ik maar niet naar haar leeftijd geïnformeerd. Het is lastig inschatten van een vrouw met nep blond en wild haar en nep lippen, maar ze lijkt mij jaren ouder dan ik ben.

Artrose heb ik ook, maar ik weet niet of dat echt artrose is, want ik heb al zeker 15 jaar last van mijn knieën en dat heet dan artrose, maar ik weet niet hoe het 25 jaar geleden was, want tot je geen pijn krijgt, worden er geen foto’s gemaakt.

We hebben wat tips uitgewisseld over gezond eten en hoe ongezond suiker is. Nadat ze mij op het hart had gedrukt dat ze zonder ‘dolci’ (zoete dingen) echt niet kon leven, liep ze gelukkig verder.

Algemeen

Een zaag graag

Written by willemijn lindeboom 21/01/2025 2 reacties

Ik zaag een deel van het hout voor onze kachel met de hand. De meeste mensen vallen van hun stoel als ze dat zo horen en de mensen in mijn buurt die langslopen terwijl ik sta te zagen zijn (of waren) ook erg verbaasd.

Met de hand zagen is echter heel prettig werk. Het is bijna meditatief en toch redelijk actief. Bijna niemand die het ooit doet, maar iedereen heeft er wel een mening over en die is vooral negatief. Als we ergens machines voor hebben moet je het vooral niet meer met de hand doen. Dat ‘is’ niet efficiënt.

Naar de sportschool gaan is wel efficiënt, blijkbaar!

Hoe dan ook, ik heb een nieuwe zaag nodig. De winkel waar ik al mijn tuingereedschap laat slijpen had nergens handzagen liggen dus vroeg ik aan de eigenaar of hij een handzaag voor mij kon bestellen.

Zoals verwacht viel hij ook van zijn stoel. Een handzaag? Weet u dat zeker? Ja ik wist dat zeker! Hij liep naar het hok achter en kwam terug met een oude roestige zaag. Zoiets bedoelt u? Ja, zoiets bedoelde ik! Hij keek mij nog maar n’s aan en zei dat ze al jaren en jaren geen handzagen meer verkopen. Ik zei dat ik er toch echt eentje wilde hebben, van goede kwaliteit.

Hij vroeg nogmaals: maar weet u dat wel zeker? Ik bleef bij mijn idee. Per slot zaag ik al jaren een deel van ons hout met de hand, maar met een timmermanszaag en die is ideaal voor planken maar minder goed voor brandhout. Nadat ik hem dit had uitgelegd begon hij te geloven dat ik dus inderdaad echt met de hand wilde zagen.

Hij kwam toch nog met een elektrische zaag op de proppen, maar direct nadat hij dat had voorgesteld haalde hij zijn schouders op en zei dat ik daar waarschijnlijk niet naar op zoek was. Inderdaad wil ik dat juist niet. Ik wil gewoon in stilte en op mijn dooie gemak lekker zagen met een goede zaag.

Algemeen, Italiaans

Italiaans leren met AI

Written by willemijn lindeboom 20/01/2025 2 reacties

Een tijdje geleden had ik een stukje op deze blog laten herschrijven door ChatGPT en daarop vroeg Nicki hoe je AI kunt gebruiken om een andere taal te leren. Ik heb twee interessante mogelijkheden gevonden, maar er zijn er zeker veel meer en ze ontstaan nu als paddestoelen uit de grond omdat de mogelijkheden van AI razendsnel toenemen.

Ik heb een test gedaan met Langua, ontwikkeld door een online platform dat taalstudenten koppelt aan leraren, allemaal voor online lessen en in alle talen die je maar bedenken kunt. Langua biedt enorm veel mogelijkheden, maar de kern is dat je tegen een AI praat en die praat terug. Je kunt een echt gesprek hebben. Je kunt woorden uit het gesprek aanklikken en in een lijst zetten zodat de AI die woorden herhaalt in het gesprek en je ze zo beter leert. De AI kan ook een verhaaltje maken met alle woorden uit jouw lijst. Meerdere studenten hebben dit programma uitgeprobeerd en het werkt goed, afgezien van één persoon die heel lang moest wachten steeds op een antwoord. Blijkbaar kan dat voorkomen als je op drukke tijden met Langua aan de slag gaat, of wellicht is dat alleen zo in de gratis versie.

Een andere AI is Talkpal. Ook hier kun je met de AI praten op allerlei manieren. Je kunt rollenspellen doen of het gewoon spontaan ergens over hebben. Ik heb een heel korte test gedaan en het werkt prima, net zoals Langua. Talkpal heeft minder mogelijkheden (zoals de woordenlijsten) maar is ook een stuk goedkoper.

Ik raad iedereen aan om deze nieuwe techniek te gebruiken omdat je op elk moment dat het jou uitkomt tegen de AI kunt praten. Je krijgt goede feedback, je leert luisteren en kan oefenen zoveel je wil, zowel in het praten als ook in het schrijven als je wil.

Bijzondere mensen, Moestuin Toscane

Verkeerd beroep gekozen …

Written by willemijn lindeboom 10/01/2025 3 reacties

Ik had fruitbomen besteld (antieke soorten die je hier lokaal niet kunt kopen). Ze werden met een koeriersdienst verstuurd.

Ik had geen track en trace ontvangen en wist niet dat de bomen al onderweg waren.

Gisteren was ik net klaar met een les (mijn telefoon staat dan op stil) toen ik buiten hoorde roepen. Ik dacht dat iemand bij de buren naar de buren zocht want dat gebeurt wel vaker. Toevallig keek ik ook even naar mijn telefoon en zag dat ik werd gebeld.

‘Pronto’ (dat zeggen Italianen als ze de telefoon opnemen).
‘Sono il corriere!!!! Dove sei???’ (Ik ben de koerier (schreeuwend). Waar ben je (nog harder schreeuwend).

Ik zei dat ik eraan kwam, maar de man was zo erg over zijn toeren dat hij niet luisterde en bleef herhalen ‘dove sei? dove sei???’.

Toen ik buiten kwam riep ik dat ik eraan kwam en rende naar zijn knalrode vrachtwagen. De man was achterin geklommen en gooide wild allerlei dozen in het rond om plek te maken.

‘Wat een zootje’ mopperde hij. Dat kon ik beamen. Vanonder allerlei dozen haalde hij mijn arme bomen tevoorschijn, gelukkig goed ingepakt. Ruw rukte hij aan het lange pak om het vrij te maken van andere pakjes. Ik vroeg hem zo rustig en vriendelijk mogelijk om voorzichtig te zijn en legde uit dat er levende planten in het pak zaten.

Heb ik geen tijd voor, zei hij druk trekkend en vloekend. Wat een rotbaan heb ik gekozen!

Ik probeerde hem een beetje te kalmeren dat vast niet elke dag zo vreselijk was. Hij keek mij aan alsof ik gek was en zei dat elke dag zo was of nog erger. Eén grote zooi en altijd haast.