willemijn lindeboom – W in Italie

De badmeester

Written by willemijn lindeboom 01/08/2022 3 reacties

Met een groepje mannen van de ‘zwemclub’ gingen we naar een sagra in een dorp in de buurt. Een sagra is een dorpsfeest waar je aan lange tafels eet en waar iedereen uit het dorp meehelpt met koken en serveren.

In ons midden zat de badmeester, hij is officieel de trainer van ons groepje, maar hij traint ons nooit. Ik moet nog een keer vragen hoe dat eigenlijk zit, maar ik weet niet hoe dat aan te pakken zonder het risico te lopen iemand te beledigen.

De badmeester werd elke 5 minuten om zijn nek gevlogen door weer een ander super enthousiast jong ding, oprecht blij hem te zien. Ze hadden allemaal van hem leren zwemmen en waren dol op hem. De badmeester kende iedereen nog bij naam, ookal waren ze inmiddels twintig of ouder. Het was echt een komen en gaan van, vooral, meisjes en jonge vrouwen.

De rest van de groep keek met groeiende afgunst toe. Kwamen ze er plotseling achter dat ze wellicht een verkeerd beroep hadden gekozen …?

Bijzondere mensen

Il postino

Written by willemijn lindeboom 26/07/2022 1 reactie

Het is een vrouw, maar toch blijft het ‘il postino’.

Knalrood (geverfd) haar, klein brilletje en vrolijke, lachende ogen. Ze lijkt altijd in een goed humeur te zijn en doet haar werk fantastisch. Ik had anderhalf jaar geleden al iets over haar geschreven.

Een tijdje geleden was er een langverwachte aangetekende brief voor mijn vriend (met zijn nieuwe rijbewijs erin) die 6 Euro nog wat kostte. Net op het moment dat de postino met deze zeer gewilde envelop langskwam, had ik online een afspraak en kon zo snel niet betalen.

Ze vroeg of ik wilde tekenen en zou later nog wel voor de betaling langskomen. Het feit alleen al dat ik voor mijn vriend mocht tekenen was uniek, maar die betaling is helemaal bijzonder.

Ze kwam pas na een paar weken weer langs en toen ik haar nogmaals zeer uitgebreid bedankte, vond ze dat geheel overbodig: ‘Ik doe mijn werk gewoon, niets bijzonders!’

Het zette mij wel aan het denken, want in principe is het zo, maar toch is het bijzonder. Doen anderen hun werk dan minder goed en zijn we aan die standaard gewend geraakt of doet zij haar werk echt veel beter dan anderen?

Girasoli – zonnebloemen

Written by willemijn lindeboom 22/07/2022 7 reacties

We lopen regelmatig net voor zonsondergang een rondje (de zonsondergang is bij ons momenteel tegen negen uur). We komen langs verschillende velden met zonnebloemen die prachtig in bloei staan.

Het viel na een paar keer wel op dat de bloemen zowel ’s ochtends vroeg als aan het eind van de dag, dezelfde kant op kijken. Ze lijken lusteloos en moe naar het oosten te staren.

In het Italiaans heet een zonnebloem een ‘girasole’. Girare = draaien en ‘sole’ = zon. Iedereen in Italie weet dat zonnebloemen met de zon meedraaien. Ik denk me dat ook te kunnen herinneren (maar ja, hoe betrouwbaar is dat?). Echter, als je ze observeert dan lijken ze dat niet te doen.

Even zoeken gaf heel veel verschillende versies. Zo wordt er veelal uitgelegd hoe en waarom zonnebloemen met de zon meedraaien … maar ik zie zelf dat dat (dit jaar in elk geval) niet zo is. Her en der wordt uitgelegd dat zonnebloemen alleen meedraaien als ze jong zijn en dat doen ze om zoveel mogelijk energie op te vangen.

Blijkbaar hebben de zonnebloemen dit jaar massaal voldoende energie want ik heb ze nooit zien draaien (toegegeven, voordat ze in bloei stonden heb ik er niet op gelet!). Wie de berichten uit Italie volgt zal het niet zijn ontgaan dat we de ene na de andere hittegolf hebben en nooit regen … dus dát kan kloppen!

Een veld zonnebloemen in de ondergaande zon, dichtbij mijn huis

Algemeen

Met de kippen op stok

Written by willemijn lindeboom 19/07/2022 3 reacties

Een tijdje geleden was ik moe en wilde vroeg naar bed.

Ik doe elke avond als het donker is het kippenhok dicht, zodat de kippen veilig zijn tegen roofdieren.

Het schemerde en vol hoop ging ik kijken of de kippen allemaal al op stok zaten … maar de jonge kippen liepen nog rustig te scharrelen.

Daar ging mijn plannetje om echt vroeg naar bed te gaan! Hoezo ‘met de kippen op stok’?

Bijzondere mensen

Etentje van de jagers

Written by willemijn lindeboom 13/07/2022 4 reacties

Maandag had het groepje jagers uit deze buurt een etentje georganiseerd om wat geld in te zamelen. Dat geld gebruiken ze voor de honden die ze hebben, voornamelijk voor de dierenartsen.

Een etentje dat niet ‘een etentje’ was, maar meer ‘een eten’: er waren 135 mensen!

Ze hadden 8 lange tafels neergezet en daarop werd door de zoons, dochters en kleinkinderen feilloos een fantastisch diner geserveerd. Een voorgerecht, twee keer pasta gevolgd door een hoofdgerecht en tot slot een toetje.

Petje af! Het was niet alleen erg lekker allemaal (uiteraard alleen maar vlees), maar de organisatie liep vlekkeloos. Menig restaurant kan hier nog wat van leren en dat allemaal door vrijwilligers die geen restaurantervaring hebben.

Wij zaten aan tafel met de mensen uit de buurt die we kenden. Er zat in het begin een stille man bij die mij bekend voorkwam. Ik dacht dat ik hem waarschijnlijk in de buurt had gezien, zoals zoveel anderen.Hij leek mij lichtelijk gestoord (en mijn vriend ook). Deze man ging na de pasta’s weg omdat hij een andere afspraak had. Bij het groeten sprak hij tot mijn verbazing ineens heel vlot en normaal.
Het bleek onze burgemeester te zijn.

Moestuin Toscane

Uienoogst

Written by willemijn lindeboom 11/07/2022 6 reacties

Dit weekend hebben we (beetje laat) de uien geoogst. De knoflook hadden we al twee weken geleden uit de grond gehaald. Onze buurman die toevallig die dag langskwam, liet ons zien hoe we de knoflook prachtig konden vlechten. Dat zag er makkelijk uit en ik kan wel vlechten … dus ik lette niet goed op en ging gister optimistisch aan de slag, maar het was geen succes. Zoals altijd, als iemand anders het doet lijkt het makkelijk, maar dat valt vaak tegen. Ik bleek er niets van te bakken.

Geeft niets, we hebben ze gewoon gebundeld en opgehangen. Ook prima! Al dat vlechten is toch veel te veel werk!

Op de foto is het niet goed te zien … maar hier hangen uien en knoflook door elkaar heen.

Florence

Grote vrachtwagen, klein weggetje

Written by willemijn lindeboom 08/07/2022 2 reacties

Woensdag hadden we een etentje vlak buiten Florence. Een prachtig restaurant dat onderdeel uitmaakt van een nog veel mooiere oude villa. Er loopt een smal weggetje naartoe.

Tijdens het etentje hoorden we dat dat weggetje was geblokkeerd door een hele grote vrachtwagen. We haalden onze schouders op en dachten dat ze het wel op zouden hebben gelost tegen de tijd dat we klaar waren.

Niets was minder waar. We waren met een grote groep en de eerste auto’s moesten achteruit terug omdat ze niet over het weggetje konden. Dat gaf nog meer chaos, want iedereen was tegelijk vertrokken. Gelukkig was er een ander klein weggetje dat onder het restaurant liep en konden we daar wel gebruik van maken. Na wat gedoe en gedraai reden alle auto’s weg.

Blijkbaar bestaat er geen gps speciaal voor vrachtwagens (hier in de heuvels heel handig!). Mocht dat wel bestaan, dan heeft deze chauffeur die duidelijk niet gebruikt

Ik vraag me af wat er was gebeurd als dat kleine weggetje er niet was geweest? Een nacht in het restaurant doorbrengen? Ik vraag mij ook af hoe ze het uiteindelijk hebben opgelost!

Bijzondere mensen

Boekje

Written by willemijn lindeboom 04/07/2022 2 reacties

Onderweg op de fiets kwamen we een kleine oude magere meneer tegen met een hele grote loslopende herdershond. Die grote hond negeerde ons totaal. Gelukkig. De oude meneer niet! Hij begon, blij met ‘vers publiek’ een praatje over de hond te maken en dat ging daarna al snel over zichzelf.

De hond zocht na een paar minuten een lekker plekje in de schaduw en ging heerlijk liggen slapen. Die kende zijn baasje goed!

Na een hele tijd luisteren vond ik het wel welletjes en drong eropaan om door te fietsen. Per slot is het bloedheet en waren we niet voor niets vroeg op stap gegaan om de grootste hitte voor te zijn.

Het mannetje bleek een boek te hebben geschreven dat je nergens kunt kopen afgezien rechtstreeks bij hem. Hmmm, dat belooft niet per se veel goeds, maar mijn vriend gaf zijn telefoonnummer en zei dat hij wel een boek wilde komen kopen.

Twee dagen later stond het mannetje voor de deur, mét boek en een smoes. Hij zei dat hij het nummer van mijn vriend kwijt was geraakt en dus maar direct langs is gekomen. Door her en der te vragen wist hij al snel welk huis van ons was, dus dat was makkelijk.

Ik heb het boek betaald en hield het gesprek kort want was nog aan het werk. Toen mijn vriend thuiskwam was hij verbaasd, want het mannetje bleek hem twee keer te hebben gebeld, maar mijn vriend kon steeds niet opnemen en had nog geen tijd gehad om terug te bellen.

We vragen ons nu af of het boek een waargebeurd verhaal is of ook één en al verzinsel …

Algemeen, Toscane

Paolo Conte

Written by willemijn lindeboom 27/06/2022 1 reactie

Van één van mijn studenten kreeg ik twee kaartjes voor een concert van Paolo Conte in Lucca. De student kon zelf niet naar het concert omdat het twee jaar was uitgesteld wegens Corona en de nieuwe data kwam niet uit.

Ik vind Paolo Conte’s muziek op zich leuk om naar te luisteren, maar was niet per se een groot fan.

Met gemengde gevoelens gingen we gistermiddag op pad. Het was 36 graden in de schaduw toen we vertrokken en veel energie hadden we niet. We hebben wat door Lucca geslenterd en konden in de toeristenmassa (even niet aan gedacht!) nog net ergens een plekje vinden om snel een pizza te eten voor het concert begon.

Na een paar minuten concert was ik helemaal verkocht. Wat een fantastisch orkest, prachtige instrumenten en harmonie. Geen moment saai. Als je thuis naar Paolo Conte luistert kan het na wat liedjes een beetje monotoon worden, maar bij zijn concert was het één bom van energie en variatie.

Ik heb genoten. Mijn vriend, die eigenlijk niet mee wilde, was ook dolenthousiast. Mocht je dus ooit de kans krijgen … zeker doen!

Bijzondere mensen

Te koop?

Written by willemijn lindeboom 26/05/2022 5 reacties

Een paar dagen geleden belde er een gezette man aan. Hij wilde weten of hij mijn auto kon kopen.

Toevallig denk ik eraan om mijn auto te verkopen en een ebike te kopen want ik gebruik de auto nauwelijks en als al, dan voor korte ritjes hier in de buurt. Mijn vriend heeft een auto en een motor, dus ik denk dat we het zonder mijn auto prima gaan redden.

Dat kon de gezette meneer echter niet weten. Ik liep dus naar het hek om te horen wat de beste man te zeggen had.

Bleek dat hij altijd kapotte auto’s opkocht die al jaren stilstonden!

Tja … dat heb heb dan als je de auto weinig gebruikt en de parkeerplaats vol hoog gras staat, én als je je auto zelden wast.