Categorie: Wijn en olijfolie

Wat foto’s uit Toscane

Written by willemijn lindeboom 21/10/2016 5 reacties

Afgelopen weekend was prachtig weer. Toch zijn er al velen met de olijfpluk begonnen. Elk jaar lijkt dat vroeger van start te gaan. Sommigen vinden de olie lekkerder op die manier, anderen zweren bij plukken vanaf november en nog weer anderen plukken zo vroeg omdat de olijfvlieg anders nog meer olijven kapot maakt. Ook dit jaar geeft ‘la mosca’ veel overlast, helaas.

Maar … het was mooi weer!

Een schitterende vlinder vlinder-schuim-paddestoel-zonsondergang1

Een kleurige zwam op een notenboom (die inmiddels bijna dood is)
vlinder-schuim-paddestoel-zonsondergang2

Een zonsondergang om nog vaak naar terug te verlangen
vlinder-schuim-paddestoel-zonsondergang4

En tot hier hadden alle foto’s wel iets oranje/roods in zich, dus ik zou het eigenlijk hierbij moeten laten, maar … ik zag in het gras vorig weekend een vreemd pakketje schuim. Geen idee wat het is, dus mocht iemand een idee hebben? vlinder-schuim-paddestoel-zonsondergang3

Toscane, Wijn en olijfolie

Wat foto’s uit Toscane

Written by willemijn lindeboom 21/10/2016 Leave a Comment

Maar … het was mooi weer!

Een schitterende vlinder vlinder-schuim-paddestoel-zonsondergang1

Een kleurige zwam op een notenboom (die inmiddels bijna dood is)
vlinder-schuim-paddestoel-zonsondergang2

Een zonsondergang om nog vaak naar terug te verlangen
vlinder-schuim-paddestoel-zonsondergang4

Wijn en olijfolie

De bramenstruiken …

Written by willemijn lindeboom 13/09/2016 6 reacties

“Wat zou ze toch de hele tijd doen … blijkbaar niet veel interessants aangezien de blog maar stil blijft!”

Inderdaad.

Naast verschillende werkzaamheden breng ik veel tijd door op het stuk grond waar ik ‘heldhaftig’ (zo leek mij dat terwijl ik ermee bezig was …) een wijngaard en een olijfboomgaard van metershoge bramenstruiken heb ontdaan.

Er wordt wel gezegd dat optimisten de realiteit niet goed onder ogen zien. In mijn geval klopt dat. Terwijl ik de bramen met een bosmaaier te lijf ben gegaan, is het geen moment in mij opgekomen dat die bramen flinke wortels hebben en erom bekend staan dat ze altijd terug blijven komen. Toch wist ik dat heel goed.

Die tijdelijke vergeetachtigheid is op zich goed van pas gekomen. Had ik al tijdens de epische worsteling bedacht dat ik een paar weken later dezelfde bramenstruiken alweer fris en vrolijk een halve meter hoog terug zou vinden, ik zou er moedeloos van zijn geworden.

Per ongeluk heb ik dus een grote taak in kleine stukken geknipt, gewoon door tijdelijk vol optimistische energie, niet te denken aan wat er naderhand zou gebeuren.

Toen tot mij doordrong dat de strijd met de bramen pas net was begonnen, ben ik twee dagen een beetje radeloos geweest en heb driftig op internet gezocht naar oplossingen. Gif wil ik absoluut niet gebruiken!

Het komt er dus op neer dat ik de wortels van de bramen uit de keiharde grond sta te bikken. Dit is ronde één, maar ik weet dat ze weer op gaan komen zodra ik ‘klaar’ ben en van voor af aan kan beginnen, tot de planten zijn uitgeput. Wie weet hoe het tegen die tijd met mij gaat!

Niet erg interessant inderdaad. Toch vermaak ik mij, nu ik er eenmaal aan gewend ben, prima. Echter, er valt na een paar uur bikken per dag, vrij weinig nieuws te vertellen.

bramen-komen-op

Bijzondere mensen, Wijn en olijfolie

Heerlijke wijn ontdekt!

Written by willemijn lindeboom 30/08/2016 1 reactie

Met de jaren kan ik steeds minder goed tegen sulfiet, zo blijkt uit mijn ervaring. Ik ben dus altijd op zoek naar lekkere wijn die op een natuurlijke manier is gemaakt, de zogenaamde ‘natuurlijke wijnen’. Ze zijn bijna altijd ook veel lekkerder dan de industriële sulfietwijn, hetgeen mijn groeiende allergie heel draagbaar maakt.

Nou kwamen we via via bij een nieuwe ‘cantina’ (wijnmaker) bij ons in de buurt uit.

We moesten even wachten en kregen na een tijdje anti-muggen spray van een mevrouw die vrij kortaf was. We keken elkaar even goed aan maar besloten toch te blijven wachten. Dat bleek zeer de moeite waard.

Na een tijdje kwam er een oudere mevrouw naar beneden. Haar kleren waren deels gescheurd, maar ze keek met heldere pretogen om zich heen en gebood ons te gaan zitten. Binnen een halve minuut kwamen er onvoorstelbaar veel katten uit allerlei hoeken en gaten kopjes geven. Ze zei dat hele volksstammen hun ongewenste katten bij hen kwamen dumpen, omdat iedereen wel wist dat zij geen vlieg kwaad deden. Hulpeloos gebaarde ze naar de dieren.

We kwebbelden wat tot haar man kwam. Hij bleek 81 te zijn en zij 82. We werden meegenomen naar de wijnkelder en te midden van enorme vaten met wijn uit verschillende jaren, onder andere uit 2005, die we kregen te proeven en ons bijzonder enthousiast maakte, vertelde de bejaarde man wat over wijn maken en hun eenvoudige leven. Zijn vrouw vulde her en der liefdevol aan.

We zijn er zeker anderhalf uur geweest en de rest van de dag heb ik aan weinig anders gedacht dan dit stel. Door dik en dun hebben ze hun oude manier van wijn maken volgehouden, een traditie die teruggaat tot 1770. Tegenslagen overkomen, weerstand van anderen omdat zij niet ‘wilden moderniseren’, dat wil zeggen, gif gebruiken … en het resultaat is een ontzettend goede drinkbare wijn die ze over de hele wereld verkopen. Inmiddels zijn ze biologisch dynamisch gaan werken en hebben het Demeter merk op alle producten.

Ze herinneren zich in detail hoe het vroeger was maar zijn zeer bij de tijd en geïnformeerd over moderne technieken en wat daar goed en minder goed aan is. Een nederige levenshouding. Ze denken niet het beter te weten, maar zijn open. Uiteraard wel tevreden met de keuzes die ze hebben gemaakt. Een vol leven achter de rug en nog genoeg om voor te willen leven, ondanks allerhande lichamelijke gebreken.

Het heeft indruk op mij gemaakt en ik kijk ernaar uit dit bijzondere stel nogmaals te ontmoeten.

Een foto maken leek mij heel ongepast, de sfeer was er helemaal niet naar. Dus een foto van internet …

casale-natuurlijke-wijn-toscane-sangiovese

Azienda Agrobiodinamica Casale
Via S. Martino Casale 150
Certaldo (FI)
(alleen op afspraak bezoeken!)

Toscane, Wijn en olijfolie

De wijngaard is schoon

Written by willemijn lindeboom 14/08/2016 3 reacties

De drie hectare grond die we aan het kopen zijn heeft twee grotere wijngaarden (ik ben er al gaandeweg achtergekomen dat dat wat ik een kleine wijngaard noemde, toch best groot bleek toen we er eenmaal helemaal doorheen waren) en twee hele kleintjes. We hebben inmiddels een van de grotere wijngaarden helemaal schoon en dat ziet er fantastisch uit (ware het niet dat de druiven er niet al te best uitzien … na jaren verwaarlozing zijn er veel planten dood).

Vanochtend kwam ik een andere buurman tegen. Dit is buurman nummer vier die ik heb leren kennen. Hij kende het terrein en de vorige eigenaar erg goed en denkt dat de wijngaard die we met zoveel moeite schoon hebben gemaakt, waarschijnlijk niet te redden is. Nou nou, wat een optimisme!

Hij vond het vreselijk en zei, net als alle anderen die iets zeggen over ons stuk grond, dat dit de mooiste wijngaard in de hele buurt was en tot in de puntjes onderhouden. De buren hebben het allemaal afschuwelijk gevonden te moeten toezien hoe de kinderen van de vorige eigenaar, die is overleden aan ‘een hele nare ziekte’ (kanker is dat, maar daar praten ze hier nooit over) totaal geen interesse hebben getoond in het land, de wijngaarden en de olijfboomgaarden.

Iedereen heeft mij verteld dat ze hebben gevraagd of ze de wijngaard mochten huren, niet zozeer om er veel mee te verdienen, maar gewoon om de wijngaard te onderhouden. De kinderen wilden er niets van weten en hebben alles laten overgroeien.

Alle buren zijn dus erg blij dat er eindelijk weer iemand bezig is.

Overigens vertelde ik de buurman van vanochtend dat ik Nederlandse was. Waarop hij hij zei “Ja dàt weet ik echt wel dat je Nederlands bent”. Blijkbaar vindt hij het niet nodig om te doen alsof hij nog niets weet. Inmiddels weet de hele buurt natuurlijk alles al. In elk geval denken ze dat te weten!

Hier een foto van de schitterende eik die in de schoongemaakte wijngaard staat.

eik-wijngaard

Toscane, Wijn en olijfolie

Oude wijngaard herstellen

Written by willemijn lindeboom 01/08/2016 Leave a Comment

Wie de blog volgt weet inmiddels dat we een huisje met 3 hectare grond aan het kopen zijn in Toscane, met een kleine wijngaard en wat olijfbomen. Ruim tien jaar was er niets meer aan gedaan. De olijfboomgaard was helemaal dichtgegroeid en de wijngaard was deels overwoekerd door bramen.

Herstel … ís deels overwoekerd door bramen.

We hebben inmiddels een paar rijen schoon weten te maken, met veel geduld, maar we hebben pas een klein stukje af. Het werk geeft wel enorm veel voldoening, zoals je begrijpt als je naar het resultaat kijkt.

oude-wijngaard-herstellen-1 oude-wijngaard-herstellen-2 oude-wijngaard-herstellen-3

Inmiddels hebben we een tractor gekocht, een Landini. Na veel onderzoek, bezoek aan verkopers en rondvragen en bijzonder zwaar wikken en wegen, hebben we gekozen voor een nieuwe tractor. De tweedehands tractoren zijn allemaal erg oud, sterk vervuilend en … nog altijd peperduur. Een nieuwe tractor is dus een goede investering want hij gaat, als het goed is, heel lang mee.

Tractor rijden is iets waar je vooral geduld voor moet hebben. Als je eenmaal begrijpt hoe het werkt (oefening baart kunst) dan rij je tergend langzaam met de klepelmaaier over alles dat gemaaid moet worden. Het ziet er daarna prachtig opgeruimd uit, maar op zich is het erg saai werk.

De wijngaard inrijden is daarentegen redelijk avontuurlijk, het is namelijk deels erg steil. Mijn vriend vindt dat fantastisch en besloot direct op de tweede dag dat we de tractor hadden, naar beneden te rijden.

De weg die hij nam ging moeizaam en eenmaal beneden vroeg hij zich af of hij wel weer boven zou komen. Dat lukte inderdaad via dezelfde weg niet. Daar stonden we met een gloednieuwe tractor tussen meters hoge bramenstruiken! Gelukkig besloten we het via de wijngaard zelf te proberen. Dat is wat smal en dus erg vervelend als de tractor gaat schuiven (er ligt zoveel droog spul dat dat soms gebeurt), maar een andere oplossing was er niet.

Het is duidelijk gelukt, de derde foto hierboven is van een deel van de wijngaard, keurig gemaaid. Dat geeft weer moed om verder te gaan. Dit staat ons te wachten:

oude-wijngaard-herstellen-4

Niet te geloven dat veel druiven deze bramenjungle hebben overleefd. Ze doen het hier zelfs beter dan bovenin de wijngaard waar geen bramen groeiden. Blijkbaar is de grond hier beter.

Eerlijk gezegd is het ook niet te geloven dat ik de bramenjungle heb overleefd. Met veel dank aan de bosmaaier.

Bijzondere mensen, Toscane, Wijn en olijfolie

Olijfboomgaard opknappen

Written by willemijn lindeboom 19/07/2016 2 reacties

Zoals ik in mijn vorige blog schreef, ben ik bezig met het kopen van een klein huis met 3 hectare grond erbij. Het land bestaat uit een olijfboomgaard en dat wat er van een wijngaard nog over is. Er is ruim tien jaar niets meer aan onderhoud gedaan. Een deel van de olijfboomgaard is zelfs al minimaal twintig jaar niet onderhouden. Daar gaan we ons op een later tijdstip mee bezig houden.

We wilden eerst de wijngaard van de bramen en ander onkruid ontdoen, maar dat bleek in de hitte écht onmogelijk. Dus gingen we aan de olijfbomen beginnen, die zijn zo hoog geworden dat ze in elk geval veel schaduw geven … elk nadeel heb z’n voordeel.

We hebben twee weekenden keihard gewerkt, ondanks de hitte (die het tweede weekend gelukkig erg meeviel).

Een bizar stel … met strohoeden op en witte overhemden! We trokken dan ook veel bekijks. Menig auto stopte, soms reden ze een eindje achteruit om beter te kunnen loeren naar die twee gekken: kliedernat van het zweet en dus verre van elegant, maar op en top in hun element.

De buurman kwam zich voorstellen en hielp ons een eerste stuk te maaien met zijn eeuwenoude tractor en iets jongere, maar toch ook al ruim de leeftijd van z’n welverdiende pensioen bereikt hebbende, klepelmaaier. Onvoorstelbaar hoe die machines het blijven doen, en ook onvoorstelbaar wat een verpletterende stank die tractor weet te genereren!

De buurman is een bijzonder typetje en blijkt niet erg betrouwbaar, maar hij is wel aardig. Hij is met pensioen, maar zijn leeftijd is moeilijk te schatten. Hij ziet eruit als ver in de zeventig, maar waarschijnlijk is hij nog geen 65.

We zijn nog altijd op zoek naar een tractor, maar komen in de buurt van een beslissing. Toen ik de buurman vertelde dat ik de tractor ook ging rijden, draaide hij zijn hoofd af onderwijl een hand wanhopig naar zijn voorhoofd brengend al “Mamma mia!” en “Oh Dio mio!” murmelend.

Ik kan het van de bejaarde buurman goed hebben! Ik begrijp wel dat hij zoiets helemaal niets vindt.

Hier wat foto’s van ‘voor’ en ‘na’ …

Voor: meters hoge bramen olijfboomgaard-opknappen-1a

Na: nog altij metershoge bramen, maar niet meer tussen de wijnranken.
olijfboomgaard-opknappen-1b

Voor: de olijfboomgaard door van alles overgroeid
olijfboomgaard-opknappen-2a

Na: dezelfde hoek van de olijfboomgaard. De bomen zijn nog altijd twee keer te hoog, maar daar gaan we deze winter mee aan de slag
olijfboomgaard-opknappen-2b

Voor: een olijfboom
olijfboomgaard-opknappen-3a

Na: dezelfde olijfboom
olijfboomgaard-opknappen-3b

Eén van de stapels hout die uit de olijfboomgaard komen.
olijfboomgaard-opknappen-6