Posted in: Moestuin Toscane, Wijn en olijfolie

Wijngaard

Afgelopen winter hebben we de wijngaard onder ons huis gekocht. Dat is nog eens iets anders …!

Al jaren wordt er met van alles op de wijngaard gespoten en behoorlijk ook. De personen die het gif spuiten zitten keurig volgens de normen in een afgesloten tractor, met (hoop ik voor hen) de juiste filters om schone lucht te kunnen inademen tijdens het spuiten.

Ik echter heb geen enkele filter en krijg het allemaal rijkelijk over mij heen gestort. Nou is het inmiddels vrij duidelijk dat een aantal heel nare ziektes van landbouwgif komen. We besloten te kijken of het wellicht mogelijk zou zijn de wijngaard te kopen. Na lang wachten en rondvragen, bleek dat tot onze verbazing mogelijk.

Nou hebben we dus een hectare wijngaard erbij, een productieve wijngaard, hoewel de meeste stokken hun beste tijd wel gehad hebben.

Het plan?

Ik ga aankomende herfst en winter er van allerlei bomen en kruiden en andere planten in planten. Allemaal lokale planten die goed tegen slechte grond en droogte kunnen. Het wordt een syntropische wijngaard. Dat wil zeggen dat er op de lange termijn niets van buiten nodig zal zijn om goede druiven te produceren, plus wat kruiden en andere vruchten.

Werk aan de winkel dus!

Deze foto is van een maand geleden. Inmiddels is het gras niet groen meer!
Posted in: Moestuin Toscane

Zoete aardappelplantjes

Vorig jaar had ik wat zoete aardappels (ook wel ‘batate’ in het Italiaans, net anders dan ‘patata’ hetgeen gewone aardappel is – denk aan patat!) in het vroege voorjaar in een pot gedaan en eindeloos gewacht tot deze uit zouden gaan komen. Ze stonden op een warme plek, maar er gebeurde heel lang niets. Veel te lang!

Ik heb dus online wat plantjes besteld en die kwamen perfect aan en hebben het uitstekend gedaan in mijn moestuin.

Dit jaar heb ik een verwarmende mat gekocht die mijn bak met zoete aardappels moet helpen denken dat het al lekker warm is buiten. Nou, dat werkt als een tierelier!

Vandaag heb ik de langste plantjes van de zoete aardappel losgemaakt en in een glas water gezet, zodat ze wortel kunnen schieten. Daarna gaan ze naar een potje met grond en pas in mei gaan ze de tuin in.

Als alles goed blijft gaan hoef ik dit jaar geen zoete aardappelplantjes te bestellen en kan ik ze zelfs een beetje uitdelen want er komen heel veel plantjes omhoog momenteel.

Posted in: Moestuin Toscane

Hooi

Tijdens een wandeling een paar weken geleden, zagen we een heel aantal oude ‘rotoballe’ in een veld liggen. Dat zijn gigantische rollen hooi of stro.

Na wat bellen en rondvragen kwam ik er uiteindelijk achter van wie ze waren en werd mij ook verteld dat onlangs iemand anders een heel aantal van deze rotoballe in de fik had gestoken omdat hij niet wist wat hij ermee moest.

Ik sta altijd met mijn oren te klapperen als dit soort idiote dingen hoor … Laat ze een aantal jaar liggen en je hebt perfecte compost voor op het land of in de moestuin. Hoezo moet je die dingen dan verbranden? Iedere boer heeft wel ergens plek. Maar goed, het zit blijkbaar niet in hun systeem en de boel lekker in de fik steken ruimt mooi op (je vervuilt als een gek, dus opruimen in de nauwe betekenis van het woord).

De eigenaar van deze rotoballe had er thuis ook nog een heel aantal liggen die hij ook ging verbranden. Nou, breng die ook maar, hoe meer oud hooi wij hebben, hoe beter.

Hij zou zaterdag komen (twee weken geleden), toen maandagavond, toen dinsdagavond heel laat, toen donderdagavond … kortom, elke keer kwam er iets tussen. Maar een paar avonden geleden belde hij mij dat hij op het punt stond te vertrekken en of ik er was. Hij kwam met een grote kar vol, 14 rotoballe. Fantastisch!

Nu wil de buurt weten wat wij in godsnaam met al dat hooi gaan doen. Gisteren zijn we begonnen wat hooi richting ons huis te slepen. Dat is goed voor alle spieren in het lichaam, zonder dat je naar de sportschool hoeft (heb je haar weer!).

De paar buren die ons bezig hebben gezien, draaien langzaam hun hoofd van links naar rechts … ‘matti’ (gekken). Wij vermaken ons er prima mee, dus we zijn inderdaad waarschijnlijk gewoon gek. Goed gek!

Posted in: Bijzondere mensen, Moestuin Toscane

Verkeerd beroep gekozen …

Ik had fruitbomen besteld (antieke soorten die je hier lokaal niet kunt kopen). Ze werden met een koeriersdienst verstuurd.

Ik had geen track en trace ontvangen en wist niet dat de bomen al onderweg waren.

Gisteren was ik net klaar met een les (mijn telefoon staat dan op stil) toen ik buiten hoorde roepen. Ik dacht dat iemand bij de buren naar de buren zocht want dat gebeurt wel vaker. Toevallig keek ik ook even naar mijn telefoon en zag dat ik werd gebeld.

‘Pronto’ (dat zeggen Italianen als ze de telefoon opnemen).
‘Sono il corriere!!!! Dove sei???’ (Ik ben de koerier (schreeuwend). Waar ben je (nog harder schreeuwend).

Ik zei dat ik eraan kwam, maar de man was zo erg over zijn toeren dat hij niet luisterde en bleef herhalen ‘dove sei? dove sei???’.

Toen ik buiten kwam riep ik dat ik eraan kwam en rende naar zijn knalrode vrachtwagen. De man was achterin geklommen en gooide wild allerlei dozen in het rond om plek te maken.

‘Wat een zootje’ mopperde hij. Dat kon ik beamen. Vanonder allerlei dozen haalde hij mijn arme bomen tevoorschijn, gelukkig goed ingepakt. Ruw rukte hij aan het lange pak om het vrij te maken van andere pakjes. Ik vroeg hem zo rustig en vriendelijk mogelijk om voorzichtig te zijn en legde uit dat er levende planten in het pak zaten.

Heb ik geen tijd voor, zei hij druk trekkend en vloekend. Wat een rotbaan heb ik gekozen!

Ik probeerde hem een beetje te kalmeren dat vast niet elke dag zo vreselijk was. Hij keek mij aan alsof ik gek was en zei dat elke dag zo was of nog erger. Eén grote zooi en altijd haast.

Posted in: Moestuin Toscane, Wijn en olijfolie

Twee maanden

Heb ik dan echt helemaal niets te vertellen de laatste tijd?

Er zijn alweer 2 maanden voorbij sinds ik voor het laatste iets aan de blog heb toegevoegd.

Genoeg anekdotes te vertellen. Genoeg kleine observaties waarmee ik mijzelf elke dag in mijn hoofd vermaak. Materiaal is er op zich wel, maar de tijd en het geduld om het op te schrijven ontbreken. Mijn hoofd staat er gewoon niet naar. Om toch een beetje een idee te geven van het leven hier in Toscane, een kort en gebrekkig overzichtje …

We hebben olijven geplukt. Drie weekenden lang. De olie van half oktober smaakt anders dan die van eind oktober. Dat was bijzonder om te merken. Sindsdien eten we elke dag bruschetta (brood roosteren, knoflook op het brood raspen en olijfolie eroverheen). Een prachtvoorbeeld van hoe de simpelste dingen gewoon het lekkerste zijn.

Ik heb vlak voor de eerste echte vorst al onze zoete aardappelen gerooid en dat waren er heel wat. Sommige planten hadden een paar kilo terwijl anderen helemaal niets hadden. Ik snap absoluut niet hoe dat kan, maar daar kom ik ooit nog wel achter denk ik. Ik heb wat zoete aardappelen aan onze zeer gewaardeerde buurman gegeven. Hij had ze nog nooit gegeten en wilde alles weten over deze ‘nieuwe’ groente.

Ik ben mij aan het verdiepen in ‘de landbouw’. Hoe kun je van alles verbouwen zonder te ploegen. Dat is mogelijk namelijk, maar je moet wel goed begrijpen hoe je dat moet doen. Ik ben er helemaal van in de ban (ook een reden dat ik niet blog!). De natuur is echt fascinerend en creëert vruchtbaarheid als wij haar haar gang zouden laten gaan. Dat doen wij natuurlijk niet, met alle consequenties van dien. Dat is wel erg in een notendop … maar dat is de kern van een soort van echt natuurlijke landbouw.

In Italie zijn veel kleine boeren bezig deze echt natuurlijke technieken toe te passen. Dat geeft mij hoop op een betere toekomst voor de aarde en al haar bewoners. Het stikt van de initiatieven, cursussen en boeken die iedereen die dat wil helpen om het anders te doen (wat moestuin en landbouw betreft).

Verder heb ik vooral enorm veel conversatielessen, eigenlijk te veel momenteel. Het komt dus misschien wel goed uit dat er nu AI is die ‘echt’ met mensen praat en hen verbetert. Ik heb een test gedaan van Langua en ben enorm onder de indruk. Ik raad nu dus iedereen aan om Italiaans (of welke taal dan ook) te leren met dit soort middelen in plaats van de normale Babbel en Duolingo apps.

Posted in: Moestuin Toscane, Toscane

De afgelopen zomer

Het is bij ons in Toscane vanaf eind juni enorm warm geweest, met alle consequenties van dien. Elke ochtend ben ik een hele tijd bezig geweest met planten water geven. Ik heb nogal wat potten en die drogen elke dag uit. Die staan dichtbij het huis en dat is dus in 20 minuten wel gedaan. Geen probleem.

Het echte werk was dat ik dit voorjaar extra planten tussen de olijfbomen heb gezet en die moesten ook 2 of 3 keer per week water dit eerste jaar. Die arme planten zijn deel door de reeën vernield en vervolgens hebben ze steeds watergebrek gehad. De planten komen uit kwekerijen waar ze elke dag water en voeding krijgen. Het is dus even flink afkicken hier bij mij.

Ik heb me een ongeluk gesleept met gieters water deze zomer (de tuinslang komt niet zo ver!). Bijna alle planten leven nog en inmiddels is het gaan regenen en zijn de temperaturen gedaald.

Ik heb al mezelf meermaals vervloekt dat ik weer meer had geplant. Het idee was dat ik her en der wat bosjes maak van struiken die, als ze eenmaal iets groter zijn, goed onderdak kunnen bieden aan allerhande kleine vogeltjes. De struiken dragen allemaal wat besjes die die vogeltjes kunnen eten en ze houden hun blad zodat ze ideaal zijn voor nesten en om zich in te verstoppen.

Het creëren wat meer biodiversiteit is natuurlijk een mooi streven, maar makkelijk is anders!

Posted in: Moestuin Toscane

Artisjokken ingemaakt

We hebben 12 potjes (kleine potjes van 350 gr) … om maar weer n’s onder de aandacht te brengen hoeveel werk het is en hoe vreselijk weinig er van artisjokken overblijft.

Over een tijdje weten we of het de moeite waard is, wanneer we een potje open maken.

Zaterdag of zondag doen we de laatste die nog aan de plant zitten waarschijnlijk, als we er tijd en energie voor hebben.

Posted in: Moestuin Toscane

I carciofi … de artisjokken

We komen er zo ongeveer in om!

Gelukkig zijn we er beiden dol op, maar na een paar weken bijna elke dag 3 of 4 artisjokken gegeten te hebben, is het nu tijd om ze ook in te gaan maken. We kunnen er echt niet meer tegen eten. Dat moet dit weekend dus gaan gebeuren.

Artisjokken inmaken is vrij veel werk omdat ze allemaal moeten worden schoongemaakt. Vorig jaar zijn we uren bezig geweest om een krat vol artisjokken te verwerken in 9 potjes. Zie hier mijn berichtje daarover.

Ik snap wel waarom in Italie veel digestivi (sterke drankjes die zouden moeten helpen bij het verteren van een zware maaltijd) op basis van carciofi zijn. Voor die drankjes is al het ‘afval’ prima geschikt en dat afval heb je allemaal in korte tijd dus ideaal om op alcohol te zetten. Artisjokken zijn vreselijk bitter (tenzij je het hart eet) en dat bittere schijnt gezond te zijn.

Overigens kun je de harde blaadjes ook een tijdje laten koken in (weinig) water en er zo een soort kruidenthee van maken. Dat is gezonder dan een digestief … en ideaal als je het zonde vindt om al dat ‘afval’ gewoon weg te gooien.

Een paar van onze artisjokken, nog aan de plant

Posted in: Moestuin Toscane

Spuuginsect

Het is inmiddels een plaag bij ons in Toscane, maar het spuuginsect bestaat al heel lang.
Zo ziet de larve eruit, omgeven door wit schuim dat heel slijmerig is:

Ik weet dat dit insect al lang bestaat hier, omdat mijn vriend mij wist te vertellen dat het de spuug van de koekoek is en dat daar de vuurvliegjes vandaan komen.

Inderdaad is dat lariekoek, maar dat had zijn oma hem geleerd en dus wist hij niet beter dan dat het zo werkte. Ik heb hem uit de droom mogen helpen.

Toen zijn zus langskwam zag ze ook overal de witte schuimpjes en vertelde mij zelfverzekerd dat dat het spuug van de koekoek was … We hebben erg gelachen.

Ik heb deze mythe opgezocht online en nu blijkt dat in de volksmond deze schuimpjes inderdaad ‘koekoekspuug’ worden genoemd. Je ziet ze overal verschijnen exact wanneer de koekoek ook weer zingt en niet lang daarna komen de eerste vuurvliegjes. Kortom, het had allemaal best gekund.

Posted in: Moestuin Toscane

Kattenbak

Mijn moestuin wordt door de katten van de buren als kattenbak gebruikt.

Nou was ik al veel te laat met zaaien en dus zijn de meeste planten nog wat klein voor de tijd van het jaar, maar de katten maken dat weinige dat ik heb, helemaal kapot. Ze graven kuiltjes en nemen mee wat ze tegen komen.

De buren hebben nogal wat katten en ik weet niet hoe ik ze uit de tuin kan houden. Dit is de tuin voor mijn huis, dus omheinen is niet mogelijk (of in elk geval wordt dat erg vervelend en lelijk voor ons). In plaats van een bloementuin hebben we een moestuin met verder kruiden en wat bloemen.

Afgezien van katten hebben we verder slakken en rupsen die ook vol overgave opeten wat ze kunnen. Deze diertjes kan ik echt beter onder controle houden dan de katten.

Back to Top