Een paar weken geleden zat er een vreemd ei tussen de eieren van onze kippen.
Een misbaksel. De schil was zacht.
Ik heb nog altijd weinig verstand van kippen, maar even zoeken op internet wees naar een mogelijke verklaring. De eerste eieren die jonge kippen leggen hebben soms dit probleem omdat het ei-maak-proces nog niet helemaal goed werkt. Niets aan de hand dus!
Niet helemaal normaal was dat één van de volwassen kippen had besloten om te gaan broeden onder het kippenhok. Ik kwam er pas na een tijdje achter dat ze daar zat. Het leek ons geen goed idee om haar op haar eieren te laten zitten, omdat het binnenkort te koud is. Het lijkt me niet handig dat ik hier in huis allemaal kuikentjes in leven moet gaan houden terwijl we al teveel kippen hebben.
Helaas moesten we de bodem van het kippenhok losschroeven om bij de broedende kip te kunnen komen. Ze pikte flink van zich af, maar ik heb de tien eieren weggehaald.
Arm beestje!
Na een half uurtje liep ze echter rustig met de andere kippen te scharrelen alsof er niets aan de hand was.
October is de maand van de mooie zonsondergangen. In elk geval wordt dat hier gezegd.
Een paar avonden geleden was het inderdaad schitterend. Alles leek rood / paars en oranje. Ik nam wat foto’s met mijn oude mobiel, dus niet echt goed, maar … beter dan niets!
Normaal schrijf ik over dingetjes hier in Italie en nauwelijks iets dat met politiek te maken heeft. Nu echter is er een burgerinitiatief dat mij interesseert en waar ik al tijden geleden voor heb getekend. Echter ze hebben niet genoeg bekendheid weten te krijgen om ruim 1 miljoen handtekeningen te verzamelen in heel Europa. Ze zijn er bijna!
Dit schrijven ze zelf:
Met dit Europees Burger Initiatief roepen we de Europese Commissie op om een landbouwmodel te ondersteunen waarmee boeren en biodiversiteit in harmonie kunnen gedijen.
Aan het einde van de dag van 30 september moeten de handtekeningen binnen zijn. Die worden daarna geverifieerd. Niet alle handtekeningen worden geldig verklaard. Vandaar dat het belangrijk is ruim 15% meer handtekeningen te verzamelen dan die 1 miljoen die nodig zijn, om toch met 1 miljoen geldige handtekeningen over te blijven.
Hierboven kun je er meer over lezen en tekenen als je eens bent met het idee dat we een schonere landbouw willen, die beter is voor insecten en boeren (en alles dat leeft eigenlijk). Uiteraard graag delen met familie en vrienden!
Het is in aan het raken. Het is gezond. Het is ook lekker. Super makkelijk om te doen.
Afgelopen winter ben ik begonnen met zuurkool. Dat is een groot succes en nu ik teveel opbrengst uit mijn moestuin heb, leek het me leuk om ook andere groentes te gaan fermenteren.
Rechts staan gefermenteerde courgettes. Heerlijk door een groene sla of in een aardappelsalade.
Links staat een pot ui die nog moet gaan fermenteren. Deze foto is van een paar dagen geleden, inmiddels bubbelen ze vrolijk en is de pot overstroomd. Mijn potten overstromen steeds omdat ik ze te vol doe. Ik weet het inmiddels, maar blijf het doen omdat ik steeds een klein beetje overhou dat ik niet weg wil gooien en ook niet ergens anders voor kan gebruiken op dat moment. Hardleers heet dat geloof ik … en zo leer ik dus niet alleen fermenteren, maar ook mezelf kennen!
Een paar weken geleden heb ik de tomaten voor deze zomer gezaaid. Ze staan voor het raam en groeien als kool. Nou ja, bij wijze van spreken dan!
De uien doen het minder goed, maar de rode biet knalt de grond uit. Binnenkort moet dit alles naar grotere bakjes en krijg ik een ruimte probleem. Dat zien we daarna wel weer! Momenteel geniet ik van het wonder dat al die verschillende plantjes uit een klein zaadje komen zetten. Ze weten precies wat ze moeten doen en als je daar even bij stil staat, is dat wel bijzonder.
Ik zei het al … we hebben zelf zuurkool gemaakt. Dat was al minstens een jaar de bedoeling, maar ik zag er steeds tegenop omdat ik niet precies wist hoe het moest en dacht dat het ingewikkeld was.
Toen zag ik een korte serie videos daarover en ging vol zelfvertrouwen aan de slag. Het is onvoorstelbaar eenvoudig en het kan niet misgaan!
We hebben inmiddels al een kleine pot helemaal op. Het is echt heerlijk. De zuurkool is op dit moment nog niet erg zuur, maar hoe langer je het laat staan, hoe meer zuur er wordt ontwikkeld.
Het proces werkt als volgt: Je snijdt de kool in kleine stukjes (een keukenmachine kan hierbij veel tijd sparen). Ik heb er ook wat wortel bij gedaan. Je doet er een beetje zout op (echt niet veel!). Je kneed de boel goed zodat de sappen uit de groentes vrijkomen. Je propt het daarna in een pot en drukt het heel goed aan zodat er geen lucht meer in zit en zodat het sap bovenop komt. Ik heb als gewicht een potje gevuld met water gebruikt en dat werkt prima. Nu moet je wachten tot het gaat gisten (na een dag begon dat hier al). Ik heb de potten niet afgesloten omdat er lucht uit moet kunnen, maar gewoon met een doek overdekt.
Deze foto heb ik gemaakt direct nadat ik klaar was. Ik heb geen water of andere dingen toegevoegd. Ik had de potten wel te vol gedaan, waardoor het sap, toen het begon te gisten, overstroomde. Een week later was er daardoor te weinig sap en heb ik wat water gekookt (in de hoop dat het chloor eruit zou verdwijnen, want chloor maakt bacteriën dood en die hebben we hier juist nodig) en er wat zout ingedaan en zodra het was afgekoeld, bovenop de zuurkool gegoten. Dat heeft prima gewerkt.
Nou is het de bedoeling dat je deze zuurkool rauw eet, dus niet kookt. Zodra je het kookt, ben je de meeste probiotica kwijt en zo ook de vitaminen en andere heilzame stoffen. De Nederlandse recepten voor zuurkool zijn dus al met al niet ideaal. Ik doe onze zuurkool door de sla of maak er een bruschetta mee, met olijfolie. We eten het ook gewoon los, bij de andere gerechten, als ‘contorno’ (bijgerecht).
Hierboven een schaaltje van onze zuurkool en hieronder zoals het er momenteel uitziet, nog in de pot.
Dit weekend gaan we meer zuurkool maken. Het is een groot succes!
Afgelopen weekend, gelukkig net voor de echt grote hitte, zijn we verhuisd.
Mijn vriend en ik hebben vanaf vrijdagmiddag tot zondagavond alles ingepakt, drie verdiepingen omlaag gesjouwd en daarna een deel in het nieuwe huis weer uitgepakt.
Het huis is nog niet helemaal klaar, maar wel genoeg zodat we er kunnen wonen. Er zijn nog geen deuren binnen, we zijn nog bezig met lampen ophangen en zo ontbreekt er nog van alles.
Maar wat een plek en wat een prachtig huis! Het lijkt bijna alsof we vakantie hebben. s’Ochtends ontbijten we op ons terras buiten en ’s avonds eten we er ook.
Ik heb nog geen tijd gehad om goede foto’s te maken, maar deze hier geven een klein beetje een beeld.
Ik heb de blog verplaatst, van de wordpress site (met reclame) naar mijn eigen website (zonder reclame).
Ik ben daarmee al mijn volgers kwijtgeraakt … maar uit de oude commentaren heb ik wat emails terug kunnen vinden en die heb ik toegevoegd.
Mocht je op de hoogte willen blijven als ik een nieuwe blog maak, schrijf je dan (weer) in. Wil je daarentegen van de lijst gehaald worden, dat kan in de email die je over deze blog hebt ontvangen.
We hebben bergen hout (letterlijk!) door al het snoeiwerk van de laatste jaren. Nou lag één berg hout een beetje in de weg en had toevallig de aannemer een heel handige elektrische cirkelzaagmachine bij ons huis neergezet … en dus zijn we twee weekenden bezig geweest met hout zagen.
Twee jaar geleden hadden we deze stapel:
Maar daar kon nog wel meer bij en het werd dit:
… e voilà … alles opgeruimd en in kleine stukjes gezaagd voor de houtkachel.
Keurig opgestapeld, rij achter rij. Er ligt misschien wel bijna een meter diep aan hout (we zijn de tel kwijtgeraakt) … Daar kunnen we een paar winters mee verder waarschijnlijk (en hopelijk).
Al jaren gebruik ik een iMac en ben enorm tevreden. Woensdagochtend echter ging ineens het beeld op grijze strepen en deed niets het meer.
Nou heft de Mac allerhande manieren om zichzelf te repareren, maar geen van deze dingen hielp. Zoeken op internet is altijd handig en de grafische kaart blijkt kapot. Het scherm heeft nu paars-groene strepen en de Mac wil op geen enkele manier opstarten. Hij doet zijn best, maar blijft hangen.
Eerst dus een nieuwe gekocht en met een peperduur kabeltje de oude Mac aan de nieuwe gehangen om via ‘direct transfer’ de gegevens over te zetten, maar de nieuwe Mac ziet de oude Mac niet.
Om een lang verhaal iets minder lang te maken … na heel veel gepruts en geprobeer, ben ik erin geslaagd om in de ‘direct user mode’ alle ontbrekende gegevens (ik had een backup uit augustus) op een usb stick te zetten. Zelfs de open textedit documenten die ik nog niet had bewaard.
Een hele opluchting, na heel veel frustratie.
Nu (binnenkort) ga ik proberen mijn oude Mac uit elkaar te halen, ook een leuk experiment.
Dit is mijn Mac en na een tijdje krijg ik een grijs scherm waarna ie ofwel weer opstart en op grijs gaat, ofwel gewoon op grijs blijft staan.
