Posted in: Algemeen, Bijzondere mensen, Florence, Italiaans

Boek in wording over de bottega in Florence

Een vriend van ons is fotograaf. Hij heeft al meerdere prachtige boeken gemaakt over Florence en Toscane, met uiteraard foto’s en ook korte teksten. Deze zijn schitterend en zetten speels tot nadenken.

Hij is nu een crowdfunding gestart om een nieuw boek gepubliceerd te krijgen. Dit boek gaat over de originele bottega’s van Florence. Dat zijn de kleine ateliers en werkplaatsen waar al sinds jaar en dag de kunst waar Florence zo beroemd om is wordt gemaakt en onderhouden.

Guido, de fotograaf, is er al jaren mee bezig om deze bottega’s vast te leggen. Er zijn er steeds minder over en met het verlies van deze plekken, verliezen we ook het vakmanschap dat hier werd overgedragen op nieuwe generaties. Veel van de botteghe die Guido door de jaren heen heeft vastgelegd zijn al gesloten inmiddels.

Mocht je bij willen dragen en graag zo’n schitterend boek willen ontvangen (of ook een boek met een aantal foto’s los die je zelf in kunt lijsten), of zoek je een leuk en origineel cadeau om aan een echte kunstliefhebber te geven … doe dan mee aan deze crowdfunding campagne. Het boek wordt tweetalig (Italiaans en Engels) maar de crowdfunding pagina is alleen in het Italiaans.

https://www.produzionidalbasso.com/project/botteghe-una-storia-fiorentina-1

Posted in: Algemeen

De tortelduif (vervolg)

Sinds ik zaterdag een verwonde tortelduif heb gevonden, zit het beestje in een kattenhokje met voer en water. Elke dag beweegt ze meer, dus dat is goed om te zien. Ze maakt wel een grote rotzooi, dat is iets minder.

Ik heb de duif maandag buiten gezet en uit het hokje gehaald (ze wilde zelf niet naar buiten). Ze vloog anderhalve meter op onze pergola en bleef daar zitten bibberen. Na een tijdje heb ik haar maar weer gepakt en weer binnen gezet.

De dag erna vloog ze helemaal niet weg maar hopte op een stoelleuning en ging zich uitgebreid schoonmaken. Fantastisch hoe flexibel ze is. Ik zou ook wel zo’n nekje willen hebben, lijkt mij heerlijk!

Gisteren heb ik het weer geprobeerd, maar ze wilde het hokje niet uit. Ik heb haar dus op mijn hand gezet en vandaar vloog ze een redelijk hoge boom in naast ons huis. Een hele opluchting.

Na drie uur was ze echter terug. Ze zat op de pergola te kijken hoe ze in haar hokje kon komen, waarschijnlijk had ze honger. Ik heb haar even geholpen en ben daarna mijn eigen dingen gaan doen en na een tijdje was het vogeltje weer gevlogen.

Daarna moest ik weg, maar toen ik ’s avonds terugkwam vertelde mijn vriend dat hij de duif voor onze voordeur had gevonden. Toen hij het hokje voor haar neerzette wipte ze er snel in en dus heeft ze vannacht weer heerlijk warm hier doorgebracht.

Nou was het niet mijn bedoeling een duif as huisdier te houden, dus ik hoop dat ze binnenkort zelfstandig gaat worden, maar momenteel is het ’s nachts erg koud en ze heeft weinig veren op haar rug, dus lijkt het mij prima dat ze binnen slaapt.

Dadelijk als het warmer is, zet ik haar weer buiten. De foto hieronder is van gisterochtend. Een hele metamorfose vergeleken met zaterdag!

Posted in: Algemeen

Arme tortelduif

Gisteravond ging ik in de stromende regen even kijken hoe het met de kippen ging. Het is hier noodweer geweest en de hele dag was men bang dat Florence zou overstromen. Gelukkig is dat niet gebeurd, maar wel allerlei zones rondom Florence. Onder andere waar mijn vriend werkt is het één grote chaos. Gelukkig zijn zij net niet getroffen!

Ik dacht gisteren hoe heerlijk stil het was. Ik vermoedde dat iedereen uit angst voor de codice rosso (rode code) thuis was gebleven. Er kwam geen auto meer langs mijn huis. Ideaal!

Toen mijn vriend thuiskwam vroeg hij waarom de weg was afgesloten? Ah … daarom was het zo heerlijk stil! Overigens heb ik geen idee, ik ben nog niet gaan kijken.

Hoe dan ook, gisteravond zat er een kleine tortelduif onder het zeil waar ik de kippen eten geef. Ze negeerde mij volledig en ik besloot hetzelfde te doen. Normaal vliegen duiven direct weg als ik in de buurt kom.

Vanochtend waren de kippen onrustig. De tortelduif zat te midden van een heleboel kleine natte veertjes te rillen op de grond. Ze was helemaal doorweekt en kaalgeplukt op haar rug.

Wat moet ik daar nou weer mee!

Aangezien ik vermoed de duif de reden van de onrust was en dat mijn kippen de duif hebben kaalgepikt, besloot ik het diertje op te pakken en buiten het kippenhok in een boom te zetten. Ze ‘vloog’ er direct uit en zat weer op de grond te bibberen. Dat tot twee keer toe. Ik heb haar toen maar meegenomen.

Ze hield met haar klauwtjes mijn vinger heel stevig vast en zo hebben we overal rondgelopen op zoek naar iets waarin ik haar op kon sluiten zodat ze voorlopig veilig is. Ik heb haar binnen neergezet met wat graan en water en ze heeft als een bezetene staan pikken. Zodra ze wat is opgedroogd en aangesterkt zal ik haar weer buiten in een boom zetten. Ik weet niets van duiven, maar ik denk dat ze erg jong is.

Ik heb een pesthekel aan al die duiven die het voer van de kippen opeten. Dat zeg ik in elk geval altijd, want ik kan zo’n arm beestje toch niet aan haar lot overlaten. Wat een softie ben ik toch!

Posted in: Algemeen

Dat kan zij niet zijn!

De postbode kwam net langs. Ze was redelijk nieuw. Ik had haar wel rond zien rijden hier bij ons, maar gelukkig had ik nog niet met haar gepraat. Ik zeg gelukkig, omdat de postbode alleen aanbelt voor aangetekende brieven en dat is nooit goed nieuws.

Nou is onze bel al ruim een jaar omver gereden (https://winitalie.willemijn.eu/2024/02/05/ongelukje/) en moeten we een oplossing hiervoor bedenken (een zuiltje laten metselen). Hebben we helemaal geen zin in want iedereen komt gewoon aankloppen en de bel werd zelden gebruikt. Echter, voor de postbode zou het handig zijn.

Ze had een aangetekende brief en ik begon al flink te balen. Zal wel weer een boete zijn of iets dat ik moet betalen.

Ze keek naar mij en keek nog n’s naar de brief en weer naar mij.

Toen zei ze wat aarzelend dat ze eigenlijk op zoek was naar ene ‘Gessica met een typisch Italiaanse achternaam’. Ze liet me de brief zien en het adres klopt, maar die woont hier niet en ken ik ook helemaal geen Gessica in deze buurt. Ze keek even heel moeilijk en vroeg hoopvol of het huis hiernaast dan niet van die Gessica was, maar helaas.

Ik kon opgelucht ademhalen, maar voor de postbode is het weer extra werk!

Posted in: Algemeen

Een zaag graag

Ik zaag een deel van het hout voor onze kachel met de hand. De meeste mensen vallen van hun stoel als ze dat zo horen en de mensen in mijn buurt die langslopen terwijl ik sta te zagen zijn (of waren) ook erg verbaasd.

Met de hand zagen is echter heel prettig werk. Het is bijna meditatief en toch redelijk actief. Bijna niemand die het ooit doet, maar iedereen heeft er wel een mening over en die is vooral negatief. Als we ergens machines voor hebben moet je het vooral niet meer met de hand doen. Dat ‘is’ niet efficiënt.

Naar de sportschool gaan is wel efficiënt, blijkbaar!

Hoe dan ook, ik heb een nieuwe zaag nodig. De winkel waar ik al mijn tuingereedschap laat slijpen had nergens handzagen liggen dus vroeg ik aan de eigenaar of hij een handzaag voor mij kon bestellen.

Zoals verwacht viel hij ook van zijn stoel. Een handzaag? Weet u dat zeker? Ja ik wist dat zeker! Hij liep naar het hok achter en kwam terug met een oude roestige zaag. Zoiets bedoelt u? Ja, zoiets bedoelde ik! Hij keek mij nog maar n’s aan en zei dat ze al jaren en jaren geen handzagen meer verkopen. Ik zei dat ik er toch echt eentje wilde hebben, van goede kwaliteit.

Hij vroeg nogmaals: maar weet u dat wel zeker? Ik bleef bij mijn idee. Per slot zaag ik al jaren een deel van ons hout met de hand, maar met een timmermanszaag en die is ideaal voor planken maar minder goed voor brandhout. Nadat ik hem dit had uitgelegd begon hij te geloven dat ik dus inderdaad echt met de hand wilde zagen.

Hij kwam toch nog met een elektrische zaag op de proppen, maar direct nadat hij dat had voorgesteld haalde hij zijn schouders op en zei dat ik daar waarschijnlijk niet naar op zoek was. Inderdaad wil ik dat juist niet. Ik wil gewoon in stilte en op mijn dooie gemak lekker zagen met een goede zaag.

Posted in: Algemeen, Italiaans

Italiaans leren met AI

Een tijdje geleden had ik een stukje op deze blog laten herschrijven door ChatGPT en daarop vroeg Nicki hoe je AI kunt gebruiken om een andere taal te leren. Ik heb twee interessante mogelijkheden gevonden, maar er zijn er zeker veel meer en ze ontstaan nu als paddestoelen uit de grond omdat de mogelijkheden van AI razendsnel toenemen.

Ik heb een test gedaan met Langua, ontwikkeld door een online platform dat taalstudenten koppelt aan leraren, allemaal voor online lessen en in alle talen die je maar bedenken kunt. Langua biedt enorm veel mogelijkheden, maar de kern is dat je tegen een AI praat en die praat terug. Je kunt een echt gesprek hebben. Je kunt woorden uit het gesprek aanklikken en in een lijst zetten zodat de AI die woorden herhaalt in het gesprek en je ze zo beter leert. De AI kan ook een verhaaltje maken met alle woorden uit jouw lijst. Meerdere studenten hebben dit programma uitgeprobeerd en het werkt goed, afgezien van één persoon die heel lang moest wachten steeds op een antwoord. Blijkbaar kan dat voorkomen als je op drukke tijden met Langua aan de slag gaat, of wellicht is dat alleen zo in de gratis versie.

Een andere AI is Talkpal. Ook hier kun je met de AI praten op allerlei manieren. Je kunt rollenspellen doen of het gewoon spontaan ergens over hebben. Ik heb een heel korte test gedaan en het werkt prima, net zoals Langua. Talkpal heeft minder mogelijkheden (zoals de woordenlijsten) maar is ook een stuk goedkoper.

Ik raad iedereen aan om deze nieuwe techniek te gebruiken omdat je op elk moment dat het jou uitkomt tegen de AI kunt praten. Je krijgt goede feedback, je leert luisteren en kan oefenen zoveel je wil, zowel in het praten als ook in het schrijven als je wil.

Posted in: Algemeen

Haantje (twee versies)

We hebben onze oude haan en inmiddels twee jonge haantjes. Ze maken deels nog schattige piepgeluidjes, maar de grotere kraait ook al af en toe.

Een paar dagen geleden vond ik hem buiten de omheining. Blijkbaar was hij over het gaas gevlogen. Hij probeerde op alle mogelijke manieren naar binnen te komen, maar … gaas is gaas en daar kun je niet doorheen. Kippen zijn verre van dom, maar zij zien dit op de één of andere manier niet en omdat wij het gaas wel duidelijk zien, lijken ze vreselijk dom als we ze bezig zien steeds keihard tegen het gaas aan te lopen in de hoop erdoorheen te kunnen.

Ik ben een hele tijd bezig geweest het beestje naar binnen proberen te loodsen. Zonder enig succes. Op een gegeven moment dacht ik dat ik het diertje gewoon het goede voorbeeld kon geven en ben steeds naar binnen en naar buiten gelopen. Ik dacht even een geniale oplossing te hebben gevonden, maar het hielp uiteraard niet en daarna voelde ik mij vrij dom (van geniaal naar dom in 5 minuten).

Hoe dan ook, na veel gedoe is het bij toeval gelukt het beestje bij zijn staart te pakken en door de ingang naar binnen te ‘mikken’. Ik bleef met een hand vol veren staan want het haantje fladderde met al zijn kracht weg.

Toen ie eenmaal veilig op zijn vertrouwde plek was, begon hij enorme praatjes te houden (zo interpreteer ik het uiteraard). Het leek mij dat hij op liep te scheppen: “Hebben jullie gezien hoe dat enge onhandige beest dat altijd onze eieren afpakt mij niet te pakken heeft kunnen krijgen? Die vreselijke kolos die hier heel vaak komt had mij op het laatst te pakken, maar ik ben ontsnapt! Hahaha ik was sneller, slimmer en sterker.”

De ChatGPT versie

Ik heb het bovenstaande in een Large Lange Model – een vorm van AI – gestopt met de vraag het iets leuker op te schrijven. Dit kreeg ik terug:

“We hebben nu onze oude haan en twee jonge haantjes rondlopen. De kleintjes maken nog van die schattige piepgeluidjes, maar de grotere probeert zich al voor te doen als de baas van het hok met zijn krakkemikkige kraai, alsof zijn stem nog moet dalen. Laten we zeggen: hij oefent hard.

Een paar dagen geleden vond ik hem buiten de omheining. Ja hoor, meneer had besloten dat de kippenren te mainstream was en had een luchtsprong over het gaas gemaakt. Daar stond ‘ie dan, als een kip zonder kop. Hij deed z’n best om weer binnen te komen, maar ja… gaas blijft gaas, en erdoorheen lopen is niet echt een optie (ook al leek hij daar anders over te denken). Kippen zijn slim, hoor je wel eens. Nou, mijn haantje had blijkbaar geen update gehad, want hij bleef keer op keer volle kracht tegen het gaas aan beuken alsof hij verwachtte dat het deze keer wel zou werken. Spoiler: het werkte niet.

Daar stond ik, als een soort verkeersregelaar van de kippenwereld, om dat gevleugelde stuntkonijn weer binnen te krijgen. Maar het enige dat ik bereikte was dat we een soort kippenpolonaise hadden, zonder muziek en zonder succes. Toen dacht ik: weet je wat? Ik geef hem gewoon het goede voorbeeld! Dus ik ben serieus heen en weer gaan lopen door het poortje, alsof hij zou denken: “Oh, dat moet ik ook doen!”

Ik was op dat moment echt trots op mijn geniale plan. Totdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk gewoon voor aap stond. Ja, daar ging mijn genialiteit, in vijf minuten compleet afgebroken. De haan bleef me aanstaren alsof hij wilde zeggen: “Serieus? Dit is je plan?”

Uiteindelijk, na wat leek op een kippen-escape room, kreeg ik hem te pakken. Ik greep hem bij zijn staart – of beter gezegd, ik greep vooral een hand vol veren – en mikte hem door de ingang naar binnen. Met z’n laatste beetje waardigheid fladderde hij als een dolle naar binnen, terwijl ik nog met een pluk veren in mijn hand stond. Lekker dan.

Toen hij eenmaal weer veilig in de ren was, begon hij natuurlijk meteen op te scheppen tegen de anderen. Ik stel me zo voor dat hij iets riep als: “Hebben jullie het gezien? Die grote, lompe reus die altijd onze eieren pikt probeerde me te vangen, maar ik was hem te snel af! Hij had me bijna, maar ik ontsnapte als een ninja! Hahaha, ik ben hier de slimste, de snelste en de sterkste!”

En daar stond ik. Met veren in mijn hand en mijn laatste greintje waardigheid weggevlogen, net als die haan.”

Zo, met wat extra humor en een vleugje zelfspot! (dit laatste had ChatGPT er nog bijgeschreven). Ik vind het vrij knap hoe het programma de tekst heeft bewerkt.

Posted in: Algemeen

Tandarts

Gisteren moest ik naar de tandarts voor de tweejaarlijkse schoonmaakbeurt. In de wachtkamer lag een foldertje over een nieuwe methode die ze gebruiken waardoor het schoonmaken pijnloos verloopt tegenwoordig.

De mondhygiëniste vroeg mij of ze een half jaar geleden al dat paarse goedje had gebruikt. Dat bleek de nieuwe pijnloze manier te zijn, omdat dat laagje van kleur verandert waar plak zit en dus ook tandsteen. Daardoor kunnen ze exact zien waar ze schoon moeten maken en dat scheelt veel ongemak. Zo werd het uitgelegd.

Dat goedje had ik een half jaar geleden inderdaad gekregen en de behandeling was net zo pijlijk geweest als altijd. Had ik echter mijn mond daar maar over gehouden … . Ik had niet alleen de nieuwe technologie, de trots van deze mondhygiëniste, de grond in geboord. Ik had er vol enthousiasme nog een schepje bovenop gedaan … ik had haar verteld dat de echte tandarts mijn gaatjes heeft gevuld zonder verdoving en dat dat stukken minder pijnlijk was dan haar behandeling.

Hoe had ik zo stom kunnen zijn?

Ik werd een half uur lang zo ongeveer gemarteld en tot slot werd ik hardhandig geflost. Dat laatste is mij nog nooit gebeurd na de hele behandeling en ik snapte niet waar het goed voor was. Daardoor wist ik wel zeker: mijn opmerkingen waren niet in de smaak gevallen.

Mijn oor lag daarnaast zo ongeveer tegen de buik van de dame aan en ik hoorde haar maag hongerig knorren. Als ik honger heb gaat mijn humeur snel achteruit dus wellicht heeft dat ook niet geholpen.

De volgende keer zal ik vooral haar veel complimenten geven en wellicht gaat het dan beter.

Posted in: Algemeen

Karatekip

Gisteren hoorde ik een hels kabaal uit de kippenren komen. Altijd bang dat er een vos komt bezoeken ging ik snel kijken en zag het einde van een vreselijke vechtpartij tussen onze meest rustige en minst agressieve kip en een duif. Deze kip is de enige die mij niet pikt als ik eieren onder haar vandaan haal (als ze wil broeden maar ik wil dat niet).

De duif bleef aan het eind dood liggen.

Nadat ik mijn vriend de foto stuurde met wat tekst en uitleg erbij, wilde ik de duif gaan halen, maar hij was al verdwenen. Misschien was ie alleen flauwgevallen? Kunnen duiven doen alsof ze dood zijn? Ik heb geen idee. Mocht dat wel zo zijn, dan kon deze duif dat echt heel goed!

Posted in: Algemeen

Ongelukje … vervolg

Zoals ik in de voorgaande blog had geschreven, wist de gemeentepolitie wie de bestuurder van de auto was. Ik werd dinsdag door de politie gebeld en kon woensdag langskomen om alle gegevens op te halen.

Ik kreeg een keurig papiertje mee, officieel papier van de politie, met daarop alle gegevens van de bestuurder en van de eigenaar van de auto en de verzekering.

De bestuurder is een man uit Certaldo (hier 10 km vandaan) van 42 jaar. De auto is van een vrouw van 30 jaar ouder, dus we vermoeden dat zij de moeder is.

Ik heb direct de verzekering gebeld en na wat kantoortjes te hebben geprobeerd, kreeg ik uiteindelijk de goede. Zij wisten nog van niets, maar gingen erachteraan. Ik heb vrijdag weer gebeld omdat ik niets meer had gehoord en de eigenaar had nog altijd niets van zich laten horen. De dame van de verzekering zei dat ze ook zonder de eigenaar de procedure in gang zou gaan zetten omdat we nou eenmaal een officieel rapportje van de politie hadden.

Vanochtend werd ik door iemand van de verzekering gebeld. Hij was de dag ervoor langsgekomen, maar ik had mijn telefoon niet opgenomen (tijdens mijn werk neem ik nooit op) en hij had nergens aan kunnen bellen (nee, de bel is ook verdwenen). Hoe dan ook, ik moet een offerte laten maken voor alles en hem dat mailen en dan gaat hij ermee aan de slag.

De zoon van mijn vriend heeft FaceBook en een vriendin van ons ook en beiden hebben direct een man met dezelfde naam en leeftijd en ook uit Certaldo gevonden. Een van zijn laatste berichten was dat hij was geslaagd voor zijn sommelier examen …

Back to Top