De buurman van over de tachtig waar we goed mee bevriend zijn, zei al een jaar geleden dat hij misschien een aantal van zijn olijfbomen net zo wilde gaan snoeien als ik dat deed. Zou ik hem een middagje willen helpen daarbij? Hij zei er wel direct bij dat dat niet is omdat hij vindt dat ik goed snoei, maar omdat ik de bomen flink laag hou. Hij is nu nog in staat om met ladders te werken maar wellicht over een tijdje niet meer.
Dit jaar begon hij er weer over en ik liet hem bij één van zijn bomen zien waar ik die in zou korten. zijn reactie was verre van enthousiast. Vorige week vroeg hij of hij n’s mocht komen kijken terwijl ik mijn bomen aan het snoeien was. Dat werd vrijdagmiddag.
Toen ik bij mijn nog ongesnoeide olijfbomen aankwam, zat de buurman daar op mij te wachten. Hij had ondertussen al één van mijn bomen gesnoeid en het inderdaad anders aangepakt dan ik normaal doe.
Ik had al tegen mijn vriend gezegd dat ik het vermoeden had dat de buurman eigenlijk niet van mij wil leren, maar juist iets aan mij wil leren. Hij is over het algemeen heel eerlijk en geeft over alles zijn mening, vooral als er iets niet goed is. Ik ben dus een beetje verward waarom hij nu deze omslachtige manier gebruikt om mij ergens van te overtuigen. Toen ik de gesnoeide boom zag dacht ik echter: zie je wel, hij wil mij laten zien hoe het wel moet!
Ik heb hem dat ook maar direct verteld, maar hij ontkende dat heel serieus en zei dat hij echt had geprobeerd om op mijn manier te snoeien, maar dat was hem gewoon niet gelukt. Hij keek nog n’s goed naar de boom en haalde gelaten zijn schouders op. “Ik snoei al 65 jaar op deze manier, dus dat zal nu wel moeilijk te veranderen zijn”.
We hebben aan aantal andere bomen bekeken en overlegd wat ik zou snoeien en wat hij en daar zat nogal een groot verschil tussen. Hij had zijn geslepen snoeischaar in zijn hand en zette de schaar steeds waar hij zou snoeien. Bij mijn protest haalde hij de schaar bijna altijd weg met de opmerking dat hij echt niet zomaar zou knippen. Dat deed hij echter meerdere keren wel. Ik protesteerde maar hij knipte toch en zei dat hij het echt niet kon laten, dat hij zeker wist die tak er écht af moest. Wat is het toch een onmogelijke man soms!
Ik moet wel zeggen dat ik toch echt wel wat heb opgestoken van deze les. Het maakt verder ook niet uit of hij les kwam nemen of geven, want in beide gevallen leer je er iets van. Per slot van rekening is er geen betere manier om iets goed te leren dan er les in te gaan geven!