Ze zijn nu ruim een maand oud. Van elf zijn het er nu nog 9. Vanochtend kon ik er een lange tijd maar 6 vinden, maar gelukkig waren de andere drie net weer terug bij de groep.
Ze zijn enorm schattig, maar inmiddels te groot om nog allemaal onder de moeder te passen. Ze slapen ’s nachts onder en rondom de moeder, in het kippenhok, in een mandje met stro.
Ik denk dat de twee verdwenen kuikentjes door een of meer eksters zijn opgevroten. Ik heb nooit veertjes gevonden, maar zag wel regelmatig eksters in de bomen rondom de kippen. Inmiddels zijn de kuikens vermoedelijk te groot voor de eksters, want we staan al een hele tijd op 9.
Eentje heeft groene pootjes in plaats van oranje … heel bijzonder.
Op de foto’s hieronder kun je goed zien hoe ze zijn gegroeid. Toen ze nog kleiner waren was het al dringen onder de moeder, zo is op foto 2 een kuikentje op de moeder geklommen omdat er geen plek onder was … Al die pootjes die schrap staan onder de moeder maken me steeds weer aan het lachen.
De laatste twee foto’s zijn van vandaag. Als je dan weet dat de kippen die je in sommige supermarkten koopt, 38 dagen oud zijn (geworden) … terwijl we hier nog echt kuikens hebben van bijna dezelfde leeftijd, dan besef je echt wat een troep die arme beesten binnen moeten krijgen om zo snel te groeien.
Een van de kippen was gaan broeden voor de tweede keer en omdat het de tweede keer was, hebben we haar haar gang laten gaan. Ik had geen enkele hoop dat er kuikentjes geboren zouden worden, het is namelijk erg koud geweest (voor Toscaanse begrippen) met veel nachtvorst.
Vanochtend zei ik nog tegen mijn vriend dat de 18 dagen echt voorbij waren, dus of ze zouden vandaag uitkomen, of helemaal niet meer. Ik ging er vanuit dat alle eieren dicht zouden blijven zitten. Ik zat er flink naast, er zijn wat kuikentjes geboren.
Ik weet niet of ik blij moet zijn of niet, want het is werkelijk te gek voor woorden dat een kip in december gaat broeden. Echter, als je kuikentjes hoort piepen en na wat planken optillen, zelfs ziet zitten, dan komt er een idioot soort tederheid los. Wat zijn kuikentjes schattig!
Ik had voor de zekerheid wat voer voor kuikentjes aangeschaft, zodat ze flink aan kunnen sterken vanaf dag één. Ik heb wat water in de buurt gezet en het voer over het nest gestrooid en in een kommetje erbij gezet. De moederkip pikte mij steevast in mijn handen als ik iets te dichtbij kwam. Ze heeft groot gelijk, verdedigen die hap, dat is haar taak!
Ik heb geen idee hoeveel kuikentjes er zijn. Ik heb er twee gezien, maar het piepen lijkt op meer dan 2. Tsja, natte vingerwerk natuurlijk want ik heb er geen ervaring mee. Ik hoor in elk geval meerdere kuikentjes piepen. De kip had tien eieren gelegd, dus meer dan tien zijn het er niet!.
Onze buurman had ook een broedende kip en kwam een maand geleden eieren bij ons halen om eronder te leggen. Hij heeft 6 kuikentjes. Het is een jager met lange witte baard. Ik had stoere jagers willen zeggen, want hij heeft iets heel stoers. Echter, hij heeft een groot zwak voor dieren en een paar dagen geleden zei hij tegen mij dat ik echt zijn kuikentjes zou moeten komen bekijken want zoiets moois zie je zelden! Hij genoot er intens van, dat prille leven in december. Hoezo stoere jager!
Nou hebben we zelf kuikentjes. Ze zitten onder het kippenhok, dus we kunnen er niet bij tenzij ik de bodem uit het kippenhok haal. Ik laat ze gewoon zitten en zet water en eten neer en de moederkip zal het verder wel oplossen. Ze kan dat zeker beter dan ik. Dat hoop ik in elk geval.
Onze buurman vindt dat we moederkip met kuikentjes ergens op een warmere plek neer moeten zetten tot het voorjaar is. Dat gaan we echter niet doen. Als de kuikentjes het niet overleven, hetgeen uiteraard waarschijnlijk is de komende twee of drie wintermaanden, dan is dat gewoon jammer. Ik ben al enorm verbaasd dat er kuikentjes geboren zijn, dus wie weet overleven ze ook gewoon!
De kip die in november aan het broeden was en waarvan ik de eieren zo onvriendelijk had weggenomen, is gewoon vastberaden opnieuw aan de slag gegaan.
Dus … we laten haar nu haar gang gaan maar hebben wel geprobeerd om haar nestjes iets beter te isoleren. Ze zit onder het kippenhok, gelukkig helemaal veilig voor roofdieren, maar niet echt een knus plekje.
Af en toe komt ze snel iets eten en de rest van de tijd houdt ze de eieren warm.
Ik vraag mij af of het gaat werken in hartje winter … maar we zullen het zien.
Ik heb de kippen een tijdje geleden flink veel gemaaid gras gegeven waarin ze heerlijk kunnen rommelen. Zo hebben ze iets te doen en het is heel goed voor de grond.
Dit weekend krijgen we waarschijnlijk drie kippen erbij … de eigenaren van de kippen kunnen ze niet langer verzorgen en ze willen ze liever niet opeten. Dat zal wel even wat ophef gaan geven. Kippen hebben een strakke hiërarchie in de groep en als er nieuwe bijkomen moet even worden uitgemaakt wie op welke rang komt.
Dit weekend hebben we eindelijk onze wijn gedecanteerd. Op de bodem van de grote flessen lag een dikke laag ‘drab’ en we hebben geprobeerd de wijn daarvan te scheiden.
Ideaal moment om de wijn ook te proeven en … het is goed drinkbaar. Het is zeker geen fantastische wijn, maar het is een typische boerenwijn. Eenvoudig maar met veel smaak.
De wijn is nog niet klaar, maar onze cantina (kelder) is geen echte kelder en sinds het hier koud is geworden, is het daar ook koud. Voorlopig gist er dus niets, maar misschien gaat dat in het voorjaar weer gebeuren. De kans is groot dat de wijn daarna ondrinkbaar wordt, maar we hebben er geen ervaring mee, dus de tijd gaat het leren.
De wijn is nu met de lucht in contact geweest en dat kan helpen, zo heb ik begrepen. Het is echt moeilijk om zoiets voor de eerste keer direct te snappen, welke smaak en geur een slecht teken zijn en wat daar dan aan te doen.
Wij zijn hoe dan ook enorm blij met dit eerste resultaat!
We waren gewaarschuwd … maar lekker koppig hadden we besloten om geen alarmsysteem te installeren.
Zaterdagavond kwamen we thuis en lag het hele huis overhoop. Ze hebben een raam, met kozijn en al, ingebeukt.
Wij hebben geen contant geld in huis en geen kostbare sieraden, maar het Rolex horloge van mijn vriend dat hij 30 jaar geleden van zijn schoonvader had gekregen, was weg. Hij draagt het normaal altijd, maar het bandje was kapot aan het gaan. Uit angst het horloge te verliezen had hij het thuis gelaten …. Ik had wat oude sieraden van mijn grootmoeder, maar ik kan ze niet beschrijven want keek er nooit naar en heb geen idee van de waarde. Uiteraard zijn die ook weg. Dat is wel jammer.
We hebben zaterdag tot diep in de nacht de ergste troep opgeruimd. Overal waren opgedroogde moddersporen en bijna alles was uit kasten getrokken. Gisteren zijn we de hele dag bezig geweest om de boel verder op te ruimen en aangifte bij de politie te doen. We kregen op onze kop omdat we niet het nationale alarmnummer hebben gebeld. We hadden zaterdagavond besloten dat niet te doen omdat er volgens ons geen noodsituatie was. Blijkt dat je dat nummer altijd moet bellen en dan beslissen zij wel of ze iemand sturen of niet.
Het is koud hier en met een raam open is dat niet ideaal. Gelukkig hebben we een luik en het raam, als we dat nog zo mogen noemen, hebben we zo goed mogelijk dichtgemaakt. Vandaag doen we er een dik paneel tegenaan en is dat ook opgelost.
Al met al valt het dus best mee. Nu toch maar een alarmsysteem installeren!
Ik geef Italiaanse conversatieles (via Skype) en één van mijn ‘studenten’ heeft zijn eigen kookboek uitgegeven. Een kookboek van drie generaties familierecepten. De opbrengst gaat helemaal naar een goed doel (een inloophuis voor daklozen, heel toepasselijk een plek waar mensen samen eten, hetgeen toch wel één van de hoogtepunten van een dag is).
Mocht je op zoek zijn naar een cadeautje voor Kerst (voor Sint wordt te krap want de boeken komen 3 december van de drukker) … kijk hier even naar!
De oogst was alweer een paar weken geleden, maar het komt er steeds niet van om een blogje te schrijven.
We hadden erg weinig olijven dit jaar. Bij ons in de buurt hadden veel mensen weinig. We waren dus in anderhalve dag klaar met plukken. Onze frantoio (olijvenpers) was dat weekend dicht omdat er te weinig klanten waren. Om de olijven toch zo snel mogelijk geperst te krijgen zijn we op zoek gegaan naar een andere pers die ook kleine hoeveelheden doet. We hadden 6 kratten vol, dat is rond de 120 kilo en normaal heb je minstens 300 of 400 kilo nodig om je eigen olie te kunnen hebben.
De frantoio was een heel eind rijden, maar ze hadden nog plek (we hadden uiteraard eerst gebeld). Ditmaal hebben we op onze olie gewacht. Normaal, bij onze frantoio in de buurt, zetten we onze kratten olijven voor de deur op zondagavond, met een papiertje erop dat ze van ons zijn. Maandag kan ik dan de olie halen.
We hadden dit jaar weinig olijven, maar een heel hoog olie gehalte. 20,5%. Wat een verrassing! We reden met bijna 30 liter olie naar huis en hebben daar direct bruschetta gegeten (geroosterd brood met knoflook erop geraspt en veel olijfolie erover). Zalig. Dit heet officieel ‘bruschetta semplice’.
We eten nu al weken elke dag bruschetta semplice en het verveelt nog niet!
Een paar weken geleden zat er een vreemd ei tussen de eieren van onze kippen.
Een misbaksel. De schil was zacht.
Ik heb nog altijd weinig verstand van kippen, maar even zoeken op internet wees naar een mogelijke verklaring. De eerste eieren die jonge kippen leggen hebben soms dit probleem omdat het ei-maak-proces nog niet helemaal goed werkt. Niets aan de hand dus!
Niet helemaal normaal was dat één van de volwassen kippen had besloten om te gaan broeden onder het kippenhok. Ik kwam er pas na een tijdje achter dat ze daar zat. Het leek ons geen goed idee om haar op haar eieren te laten zitten, omdat het binnenkort te koud is. Het lijkt me niet handig dat ik hier in huis allemaal kuikentjes in leven moet gaan houden terwijl we al teveel kippen hebben.
Helaas moesten we de bodem van het kippenhok losschroeven om bij de broedende kip te kunnen komen. Ze pikte flink van zich af, maar ik heb de tien eieren weggehaald.
Arm beestje!
Na een half uurtje liep ze echter rustig met de andere kippen te scharrelen alsof er niets aan de hand was.
Ik heb de tomatenplanten gerooid en had een berg groene tomaten die niet meer rijp gaan worden. Ik heb er andere jaren allerhande sausen van gemaakt die heel lekker zijn, maar dit jaar heb ik ze gefermenteerd.
Ik heb geen idee of dit lekker is, want ik heb ze nog niet geproefd. Echter, de geur is fantastisch dankzij alle kruiden die ik tussen de tomaten heb gestopt.
Ik heb verder ook rode biet gefermenteerd, erg lekker door de sla, in de aardewerken pot. Die rood-paarse pot is de rode kool.
October is de maand van de mooie zonsondergangen. In elk geval wordt dat hier gezegd.
Een paar avonden geleden was het inderdaad schitterend. Alles leek rood / paars en oranje. Ik nam wat foto’s met mijn oude mobiel, dus niet echt goed, maar … beter dan niets!
