Posted in: Florence

Grote vrachtwagen, klein weggetje

Woensdag hadden we een etentje vlak buiten Florence. Een prachtig restaurant dat onderdeel uitmaakt van een nog veel mooiere oude villa. Er loopt een smal weggetje naartoe.

Tijdens het etentje hoorden we dat dat weggetje was geblokkeerd door een hele grote vrachtwagen. We haalden onze schouders op en dachten dat ze het wel op zouden hebben gelost tegen de tijd dat we klaar waren.

Niets was minder waar. We waren met een grote groep en de eerste auto’s moesten achteruit terug omdat ze niet over het weggetje konden. Dat gaf nog meer chaos, want iedereen was tegelijk vertrokken. Gelukkig was er een ander klein weggetje dat onder het restaurant liep en konden we daar wel gebruik van maken. Na wat gedoe en gedraai reden alle auto’s weg.

Blijkbaar bestaat er geen gps speciaal voor vrachtwagens (hier in de heuvels heel handig!). Mocht dat wel bestaan, dan heeft deze chauffeur die duidelijk niet gebruikt

Ik vraag me af wat er was gebeurd als dat kleine weggetje er niet was geweest? Een nacht in het restaurant doorbrengen? Ik vraag mij ook af hoe ze het uiteindelijk hebben opgelost!

Posted in: Toscane

Moderne kunst in Florence

Ik heb er helemaal geen verstand van, maar mijn vriend heeft de afgelopen weken enorm zijn best gedaan om dit kunstwerk hieronder te printen.

Het is een enorme opluchting dat het af is en allemaal gemonteerd (dat doen zij niet, ze printen alleen).

Ze zijn inmiddels al alom geprezen wegens de prachtige grijze kleuren. Het klinkt makkelijk om allerhande soorten grijs te printen, maar het is ontzettend lastig om dat precies goed te krijgen. Mooi grijs wordt namelijk opgebouwd uit alle andere kleuren en het kan makkelijk gebeuren dat er dan ineens een roze gloed in een detail naar voren komt, of een andere kleur.

Zodra we weer wat vrijer zijn, dus zodra de Corona regels worden versoepeld, ga ik kijken. De foto is echter veelbelovend.

Posted in: Toscane

Schitterende tuin bij Fiesole – Villa Peyron

Zondag was er  een interessante korte rondleiding door de tuin van Villa Peyron, een villa bij Fiesole in de buurt (net buiten Florence).
Een schitterende tuin, bomvol standbeelden en, zoals de gids ons wist te vertellen, bomvol ‘massoneria’ (vrijmetselaars) symboliek. De tuin ligt op meerdere niveau’s en heeft uitzicht op Florence in de verte.

Delen van de tuin zijn inmiddels gesloten voor publiek wegens gebrek aan onderhoud waardoor muurtjes zijn ingestort en sommige standbeelden zijn omgevallen. Erg jammer! Echter, wat nog wel te bezichtigen is, is enorm de moeite waard.

Precies toen de rondleiding klaar was begon het behoorlijk te regenen, ik heb Fiesole dus niet bekeken helaas, maar ik ga een andere keer, met mooi weer, vast terug.

villa-peyron-tuin-tosane-9 villa-peyron-tuin-tosane-8 villa-peyron-tuin-tosane-7 villa-peyron-tuin-tosane-6 villa-peyron-tuin-tosane-5 villa-peyron-tuin-tosane-4 villa-peyron-tuin-tosane-3 villa-peyron-tuin-tosane-2 villa-peyron-tuin-tosane-1 villa-peyron-tuin-tosane-10 villa-peyron-tuin-tosane-12 villa-peyron-tuin-tosane-11 villa-peyron-tuin-tosane-13villa-peyron-tuin-tosane-14

 

Posted in: Uncategorized

Straten schoonmaken in Florence

We waren net naar een interessante rondleiding in het centrum van Florence gegaan in Museo Davanzati, over hoe een rijke familie vroeger leefde. We hebben het over ver vervlogen tijden, rond 1400 en 1500.

Liesbeth, van Into Florence, nodigt mij wel vaker uit voor interessante rondleidingen (bij deze dank!!) maar vaak lukt het niet erbij te zijn. Wie meer wil weten over deze rondleiding doet er goed aan de blog Into Florence in de gaten te houden want er komt vast en zeker een artikel op te staan.

Mijn hoofdconclusie is dat ik, als vrouw, erg veel geluk heb pas in de 20e eeuw geboren te zijn. Punt.

Na de rondleiding liepen we even door de stad en besloten een ijsje te eten. Prima ijs (vijgen met walnoten, appelcake-ijs … iets anders dan normaal). We stonden half op straat van het ijsje te genieten, hadden het net over hoe lekker het was, toen er een gemeentelijke reinigingswagen voorbij kwam.

Die wagens met de kwasten eronder die de straat een beetje nat, maar schoon, achter laten. Wel, in ons geval was er iets niet helemaal goed gegaan. Een vuile stank steeg op van de daarvoor keurig schone straat…

Liesbeth vond het wel toepasselijk zo’n stinkende straat na een rondleiding waarin we te horen kregen hoe vuil het destijds in de steegjes was. Vergeleken met die stank, viel dit waarschijnlijk heel erg mee.

Wederom dus heel fijn dat ik nu leef en niet toen!

Posted in: Uncategorized

Naar centrum Florence fietsen vanuit de heuvels

Wie deze blog regelmatig leest zal inmiddels weten dat ik een e-bike tour bedrijfje hier in Montespertoli help met de tours en de website.

Ik geniet elke keer dat we een tour doen en de laatste weken begint het gelukkig aardig te lopen.

Woensdag hebben we een fietstocht voorbereid die de laatste week van augustus begint, vanuit Montespertoli naar het centrum van Florence, allemaal over schitterende kleine weggetjes, langs villa’s en oude kerken, tussen olijfboomgaarden door en uiteraard de wijngaarden.

Je komt over een doolhof van smalle steegjes die tussen oude muren doorgaan in het centrum van Florence uit, maar niet nadat je eerst, vanaf een minuscuul pleintje, schitterend uitzicht over de stad geniet.

De video van de fietstocht naar Florence (2 minuten) geeft een beetje een beeld, maar de werkelijkheid is, zoals het hoort, vele malen mooier.

Het is ruim 30 kilometer fietsen, met de e-bikes prima te doen. We halen de e-bikes daarna op en wie wil kan mee terugrijden naar Montespertoli, maar uiteraard kun je ook in Florence blijven en aan het eind van de dag met een bus terugkomen.

Hier staat alle informatie over deze georganiseerde e-bike tocht in Toscane.

bicycle-tour-to-florence-6

Posted in: Uncategorized

Rozentuin in Florence

Een prachtig uitzicht, fijne sfeer en veel rozen. De stukjes grasveld waar geen rozen staan liggen bezaaid met mensen. Stelletjes die veel aandacht voor elkaar hebben, maar ook mannen en vrouwen in hun eentje, genietend van een boek of lui dommelend in de zon.

Er staan her en der ook andere bloemen dan rozen. Daarnaast staan (en liggen) er leuke moderne beelden.

De rozentuin is naast Piazzale Michelangelo en toegang is gratis.

rozentuin-florence-1 rozentuin-florence-2 rozentuin-florence-3 rozentuin-florence-4 rozentuin-florence-5 rozentuin-florence-6rozentuin-florence-7

Posted in: Italiaans, Wandelen Toscane

Spelling ging wel eens fout …

We liepen afgelopen zaterdag mee met een rondleiding bij Semifonte, een dorpje dat eeuwen geleden door de ‘Fiorentini’ is vernield, met bewoners en al, omdat het dorpje erg snel groeide en zodanig een bedreiging voor Florence vormde.

Hoor ik daar iemand zeggen dat het ‘vroeger allemaal beter’ was?

Er is helemaal niets van het dorpje over. Wel staat er nu een schitterende kapel, exacte replica van de dom van Florence, maar dan 8 keer kleiner. Ik schreef er al eerder een blogje over. Helaas was het slecht weer, dus de foto is erg grijs.

miniatuur-dom-florence

We kwamen bij deze korte rondleiding onder andere langs een bron, de bron van Caterina. Er is een monumentje omheen gebouwd met onder andere drie marmeren gedenktekens. Op elk gedenkteken staat de naam van Caterina anders gespeld … .

Een prachtige anekdote gerelateerd aan deze bron is dat men er vroeger kwam omdat je dan van je longontsteking zou genezen. Dat was ooit iemand overkomen. In de loop der eeuwen echter is er een extra ‘gave’ van de bron bijgekomen. De bron zou ook helpen bij het aanmaken van moedermelk.

Op één van de marmeren plakken staat het Latijnse woord ‘latice’, hetgeen Latijns is voor ‘stromend water’. In het Italiaans is het woord voor melk ‘latte’. Je ziet dus al direct waar het geloof dat de bron goed was voor de stimulering van moedermelk, vandaan is gekomen. Men kende blijkbaar de taal niet zo goed…

latice-is-stromend-water

Overigens drinkt de lokale bevolking nog altijd gretig uit deze bron, volgens typisch Italiaanse traditie, en niemand wil er iets van weten dat het water wel eens niet zo gezond zou kunnen zijn. Het zou purificerende krachten hebben, werd door de deelnemers aan de rondleiding (veelal lokale mensen) beweerd. Dus deed de archeoloog het deurtje open waardoor je zicht had op het reservoir waarin het bronwater eerst verblijft alvorens het uit het kraantje te komen.

Eén van de andere deelnemers had als reactie: ‘ecco perché purifica quest’acqua!’ (aha, daarom is het water dus purificerend).

purificerende-bron-toscane

Posted in: Bijzondere mensen

Zingen voor geestelijk gehandicapten

Sinds september ben ik lid geworden van een koor, Sing We Will. Engelse pop/rock liedjes. Ontzettend leuk om te doen, een groep van super enthousiaste mensen met goed gevoel voor humor.

We treden af en toe op, vooral in bejaardentehuizen. Vandaag waren we uitgenodigd in een tehuis voor geestelijk gehandicapten. In een zaaltje zaten ze al behoorlijk verveeld te wachten toen wij alles nog op moesten zetten. Er kwamen allerhande moeilijke geluiden uit het publiek. Was het protest, was het nieuwsgierigheid, was het altijd zo?

We begonnen te zingen en binnen de kortste keren was het één groot feest. Her en der bleef iemand half in slaap ongelukkig zitten zijn, maar de rest was blij, heel erg blij. Het was feest, carnaval, ze hadden zelfgemaakte maskers op die al gauw waren verdwenen. Eén zielige vrouw had het masker grotendeels over haar ogen, maar liet het er maar bij. Ze was niet blij en werd het ook niet, omringd door vrolijkheid of niet.

Toen we na een uur klaar waren met zingen wilden ze graag nog meer horen. Daarna moesten we door het publiek, dat inmiddels deels was gaan dansen, naar de ruimte waar onze tassen stonden, en daarna weer door het publiek om naar buiten te kunnen.

Wild werden handen geschud en onverstaanbare zinnen vol vuur geuit. Eén man in een rolstoel kuste mij vreselijk nat op mijn wang, door het dolle heen. Hij had het hele uur zitten meedeinen, af en toe met hoog uitgestrekte armen klappend.

Ik reed terug door het drukke verkeer van Florence met drie andere koorleden. De conclusie was dat we, zonder dat dat onze bedoeling was, een groepje mensen blij hadden gemaakt.

Dat geeft een onvoorstelbaar goed gevoel.

Posted in: Uncategorized

Kerst in Florence

Een goede vriend kwam met Kerst op bezoek. Ideaal om Florence ‘ns beter te bezichtigen.

Hier wat foto’s.

Kerst in Florence Hierboven een ‘raam’ van Santa Croce.

 

 

florence-kerst-2Santa Croce nogmaals. Imposant zo groot als die kerk van binnen is.

 

florence-kerst-3 Een kapel naast de kerk Santa Croce.

 

 

florence-kerst-4 florence-kerst-5 Twee foto’s van de David. De David is schitterend om in het echt te zien. Heeft grote indruk op mij gemaakt, ondanks de duizenden foto’s die ik er mijn hele leven al van zie. Het is een onvoorstelbaar mooi beeld en het staat op de perfecte plek (niet zo’n toeval want die is er speciaal voor gemaakt!).

 

florence-kerst-6 Een stukje van de duomo onderweg naar Florence.

florence-kerst-7

florence-kerst-8 De mooiste kerk vond ik San Miniato (en je kunt hier gratis naar binnen). De speciale lichtinval hielp wellicht mee, maar het is sowieso schitterend.

florence-kerst-9 Dit is de crypte van San Miniato, met de traditionele kaarsjes die een deel van de donkere crypte verlichten.

florence-kerst-10 florence-kerst-11 De twee foto’s hierboven zijn van de Santa Croce nogmaals.

florence-kerst-12 Piazza Santa Croce

florence-kerst-13 florence-kerst-14 florence-kerst-15 florence-kerst-16De vier foto’s hierboven zijn van de Santa Maria Novella. Een uitgebreid complex van de kerk en een soort museum eraan vast, met verder een prachtige kapel (Capella Spagnola) en eindeloze fresco’s. Hier ga ik graag nog ‘ns naar terug met een gids om meer mee te krijgen van de betekenis van dit alles.

Posted in: Fietsen in Toscane, Montespertoli, Uncategorized

Racefiets

Na bijna anderhalf jaar ben ik weer ‘ns op mijn racefiets gaan fietsen. Sinds juli fiets ik regelmatig op een zogenaamde tourfiets, prachtige routes door deze streek. De racefiets bleef stof vergaren op zolder.

Het fijne van een tourfiets is dat je gewone schoenen aan hebt en dus makkelijk af kunt stappen en ook kunt lopen naast de fiets. Daarnaast heeft de fiets normale banden waardoor je stabiel bent ook als het regent, en je zit rechtop. Tot slot heeft de fiets veel versnellingen en je kunt dus meestal wel omhoog fietsen.

De racefiets heeft een andere positie, heel dunne bandjes en je voeten zitten vast. Dat maakt het soms oncomfortabel als je zo’n ‘mietje’ bent als ik, altijd bang om te vallen en me pijn te doen! Ook zijn steile wegen voor mij op een racefiets niet te doen, die met een tourfiets prima te berijden zijn.

Gelukkig ben ik over mijn ontstane ‘angst’ heengestapt. Gisteren zijn we naar San Gimignano gefietst in drie uur heen en terug. Met de tourfiets had dat minimaal 4 uur gekost. De racefiets is licht en zonder grote inspanning kun je een redelijke snelheid halen. Dat is toch wel zalig (als je eenmaal over de angst om te vallen heen bent).

We hebben alleen de niet-steile wegen gekozen. Ik wil binnenkort gaan proberen ook de wat steilere wegen te doen om te kijken wat haalbaar is en daarna zijn meer routes wellicht mogelijk. Het is rond Montespertoli nogal steil namelijk.

Ik heb geen foto’s. Het weer was naar grijs. Een tijdje geleden maakte ik wel een foto van Florence van verre, dus zet ik die er maar bij want de foto is langs een route gemaakt die heel goed met de racefiets te rijden is (tussen San Casciano en Chiesanuova).

florence-van-verre

Back to Top