Toscane – W in Italie

Wie is hier nou een beetje doof?

Written by willemijn lindeboom 11/04/2022 2 reacties

We hebben verschillende buren. De meesten zijn al een dagje ouder. Ik hoor de buurvrouw waar wij op uitkijken (redelijk in de verte) af en toe haar man roepen, vooral als de lunch klaar is. Hier in Toscane lunchen de ouderen allemaal warm met minimaal één gerecht, maar vaak meerdere (voorgerecht en pasta of pasta en hoofdgerecht). Het is dus voor de één nogal veel werk om alles klaar te maken en vervelend als de ander niet op tijd aan tafel zit want dan is alles koud of te gaar (al dente pasta komt nogal nauw).

De buurvrouw riep haar man, Alberto, steeds harder en steeds geïrriteerder. Alberto is namelijk doof aan het worden en hoort haar vaak niet, of doet alsof.

Vervolgens heeft ze op een gegeven denk ik een megafoon aangeschaft, want ik hoorde haar idioot goed:
‘AL BER TOOOOO!!’
Na even wachten wederom maar een toontje hoger:
‘AALLL BEEEERR TOOOOOOOOO!!!!!

Prachtig is dat.

Op een dag echter was Alberto met de motorzaag in de weer. Ik hoorde dat maar hoorde tegen enen ook zijn vrouw met de megafoon. Ze bleef maar roepen (van mij uit gezien van links) terwijl ik van rechts de motorzaag keihard hoorde gieren.

Blijkbaar is Alberto niet de enige die wat doof aan het worden is!

Toscane

Etruskische put?

Written by willemijn lindeboom 25/08/2020 1 reactie

De Etrusken waren het volk dat in Toscane, Umbrie en Lazio woonden voor de Romeinen alles over hebben genomen. Ze bouwden met steen en vandaar zijn er veel resten overgebleven die je overal kunt bewonderen.

Nu wordt er een gasleiding aangelegd bij ons nieuwe huis. (Lekker op tijd inderdaad!). Al maanden wordt er in de hitte gewerkt. Je voelt natuurlijk al aan waar dit naartoe gaat …

In het dorp vertelde een kennis ons dat ze een put uit de tijden van de Etrusken hadden gevonden, een paar honderd meter van ons huis. Onze buren wisten dat het een tombe was. Leeg.

Wij zagen alleen een zware ijzeren plaat waar dit Etruskische ‘ding’ onder zou liggen. Tot ik vandaag tot mijn verrassing dit zag:

Het ziet er prachtig uit, maar ik heb geen idee of dit nou uit de tijd van de Etrusken is. We zullen er de komende tijd wel meer over te weten komen.

Wandelen Toscane

Risico …

Written by willemijn lindeboom 21/07/2019 1 reactie

Vorige week wandelden we hier in de buurt en zagen een tractor met een kar vol met rollen stro voorbij komen. Even later ging die de berg op, vrij steil.

Het kleine autootje erachter was blijkbaar niet bang dat er iets zou gaan rollen … ik zou zelf toch echt even een paar minuten hebben gewacht. Ben niet zo’n held!

Appartement opknappen

Hoe bouw je een huis in Toscane?

Written by willemijn lindeboom 10/07/2019 1 reactie

We waren in april begonnen met graven en we zijn vandaag klaar met de ‘kelder’. Eigenlijk was die al tien dagen klaar, maar de graafmachine had geen tijd om te komen om alles eromheen dicht te gooien.

Nu alles dicht is begint het echt ergens op te lijken.

Er is nog een controle van de USL geweest die alles nauwkeurig hebben bekeken en vonden dat de wanden te steil waren afgegraven. Er moest dus een bescherming komen en dat op het moment dat eigenlijk al het werk klaar was. Gelukkig hebben we geen boete gekregen.

Hier wat foto’s …

Fietsen in Toscane

IJs in San Gimignano

Written by willemijn lindeboom 09/10/2016 Leave a Comment

Gelateria Dondoli op het plein van San Gimignano is wereldberoemd. Jaar op jaar wint de ijsmaker prijzen met zijn ijs en de creaties die hij bedenkt.

Mensen staan ervoor in de rij.

ijs-san-gimignano

Er is een andere ijsmaker op hetzelfde plein die groot boven de ingang heeft geschreven ‘The best ice cream in the world’. Dat is echter niet de ijsmaker die de prijzen allemaal wint.

In de rij staan voor een ijsje, op een dag dat het niet eens erg druk was met toeristen in San Gimignano …! Misschien heeft het wel wat, maar ik sla het ijsje wel gewoon over en ga iets leuks doen!

Ik was met een vriendin, op de ebike. Prachtige route tussen Montespertoli en San Gimignano. Zodra ik die route af heb, zal ik de link hierbij zetten.

ebike-san-gimignano

Bureaucratie

Nou dit weer …

Written by willemijn lindeboom 25/05/2016 1 reactie

Ik rij op aardgas en mijn nieuwe Fiat Panda uit 2013 zou 3 jaar zijn vrijgesteld van belasting.

Vorige week kreeg ik een aanmaning voor mijn ‘bollo’ (de Italiaanse motorrijtuigenbelasting) voor 2014. Ik stuurde een email maar kreeg geen antwoord (uiteraard niet!).

Dus belde ik net en kreeg, na de gebruikelijke wachttijd, van een vriendelijke meneer te horen dat die vrijstelling alleen voor Umbrie geldt. Dus … dokken plus boete!

Niemand die je hierover inlicht uiteraard.

bollo

Overigens ter informatie voor mensen die in Italie willen gaan wonen … je wordt in Italie geacht zelf aan belastingen te denken. Je krijgt jaren later een aanmaning plus boete, maar je krijgt niet op het juiste moment dat je moet betalen, een ‘acceptgiro’ toegestuurd om jou het leven iets makkelijker te maken.

Bureaucratie

Nou dit weer …

Written by willemijn lindeboom 25/05/2016 Leave a Comment

Ik rij op aardgas en mijn nieuwe Fiat Panda uit 2013 zou 3 jaar zijn vrijgesteld van belasting.

Vorige week kreeg ik een aanmaning voor mijn ‘bollo’ (de Italiaanse motorrijtuigenbelasting) voor 2014. Ik stuurde een email maar kreeg geen antwoord (uiteraard niet!).

Dus belde ik net en kreeg, na de gebruikelijke wachttijd, van een vriendelijke meneer te horen dat die vrijstelling alleen voor Umbrie geldt. Dus … dokken plus boete!

Niemand die je hierover inlicht uiteraard.

bollo

Overigens ter informatie voor mensen die in Italie willen gaan wonen … je wordt in Italie geacht zelf aan belastingen te denken. Je krijgt jaren later een aanmaning plus boete, maar je krijgt niet op het juiste moment dat je moet betalen, een ‘acceptgiro’ toegestuurd om jou het leven iets makkelijker te maken.

Bijzondere mensen, Fietsen in Toscane, Montespertoli, Wandelen Toscane

Schrikken

Written by willemijn lindeboom 25/09/2015 Leave a Comment

Na een regenachtige ochtend (het was wel tijd ook, maar jeetje, wat is regen toch deprimerend!) ging ik ’s middags op stap, naar Certaldo.
De lucht klaarde en plots waren de kleuren schitterend.
Ik stopte om een foto van Certaldo te maken (zie onder). Na wat foto’s gemaakt te hebben had ik het gevoel dat ik in de gaten werd gehouden. Ik draaide mij om en schrok me wezenloos … maar het bleek enkel een vogelverschrikker te zijn.
Een heel enge!

Hij heeft een das om, dat is op zich al heel verdacht als je naar de rest van de kleding kijkt, een overall en houthakkers overhemd. Nu is het op de foto niet goed te zien, maar de beste vogelverschrikker heeft een verschrikkelijke glimlach op zijn rode ronde gezicht. Daarnaast staat ie in een afschuwelijke hoop rotzooi …

Nu ik dit zo heb geformuleerd zie ik ineens het verband tussen ‘schrikken’ en ‘verschrikkelijk’. Maar dat terzijde.

Hier het uitzicht op Certaldo, een prachtig klein oud kasteel-dorpje.

Montespertoli

Daar ben ik weer

Written by willemijn lindeboom 17/08/2015 Leave a Comment

Het was even wat stiller dan normaal hier op mijn blog, want ik was op vakantie. Een paar dagen naar Frankrijk om mijn zus te bezoeken en daarna in de Alpen te wandelen en MTB’en (en ik heb er intens van genoten!) en een paar dagen thuis om van alles af te maken en ook te wandelen en fietsen.

Daarnaast heb ik het hondje opgehaald waar ik in Umbrie altijd op paste (ik was daar ‘custodian’ voor Amerikanen en paste op de huizen, onderhield tuin en zwembad en paste op hun katten en hondje). De nieuwe custodians zijn niet weg van honden en het arme beestje raakte wat in de verdrukking, dus vroegen ze of ik wellicht voor haar kon zorgen. Zeg daar maar ‘ns NEE tegen …

Een enorme verandering in mijn leven, deze kleine viervoeter op de derde verdieping. Ik ben nu verplicht ’s ochtends en ’s avonds haar uit te laten en probeer ook overdag een tijdje met haar buiten te zijn. Doet mij uiteindelijk ook goed, hoewel het niet altijd erg goed uitkomt.

Als ze vervolgens dit doet:

… en daarna weer hier gaat liggen …

… dan heb je toch een klein probleem. Maar, alles is oplosbaar, er hangt nu een oude handdoek bij de deur en de hond vindt het heerlijk daarmee te worden schoongemaakt.

Tot slot nog deze foto hier uit Montespertoli …het bankje met uitzicht op de Chianti (op de achtergrond is het kasteel van Sonnino zichtbaar, in Montespertoli). Echt weer thuis.

Bijzondere mensen, Montespertoli

Dracula …

Written by willemijn lindeboom 19/07/2015 Leave a Comment

Ik doneer bloed in Castelfiorentino. Naast het ziekenhuis staat een klein gebouwtje met ‘Centro Sangue’ (bloedcentrum) erop.

Ditmaal was er een andere arts (je krijgt een snelle controle alvorens je doneert). Streng keek ze mij aan en zei direct dat ze mijn naam maar niets vond omdat het zo lastig te typen was en ze moest mijn gegevens naar boven halen. Toen alles in orde bleek stak ze van wal met haar probleem op dit moment:

Het is zomer, iedereen is weg en niemand doneert bloed. Er ontstaan tekorten, want ongelukken gebeuren toch en volgens haar groeit het taboe op pijn hebben en doodgaan. Fel vroeg ze mij: ” zie jij nog wel ‘ns mensen met een stok lopen?”. Ik kon hier eigenlijk geen antwoord op bedenken, maar dat was ook niet nodig want na een korte pauze volgde: “nee, er zijn nauwelijks nog mensen die met een stok lopen want iedereen krijgt een nieuwe knie, een nieuwe heup of allebei”.

“Weet jij wel hoeveel bloed er nodig is voor een nieuwe knie”?
Ik had geen idee uiteraard.
“Twee zakken bloed, dat betekent twee mensen moeten komen doneren om iemand een nieuwe knie te kunnen geven, iedereen wil dat tegenwoordig, maar steeds minder mensen doneren. Vroeger had je gewoon pijn en dat hoorde bij oud worden. Tegenwoordig wil niemand meer dood en mag niemand meer pijn hebben. Een onhoudbare situatie!”

Ik kon niet anders dan ja zeggen en het met haar eens zijn, want als je arts bent in het bloedcentrum, dan heb je heel andere prestatiedruk dan wanneer je arts bent op de eerste hulp … we zien de wereld altijd vanuit ons eigen perspectief en dat perspectief verschilt enorm van beroep tot beroep. Ik kon mij even in haar verplaatsen en vanuit haar gezichtspunt heeft ze gelijk.

Ik liep in gedachten naar de zaal waar je doneert en kreeg direct volop aandacht van een zuster. Toen het bloed eenmaal werd afgenomen keek ik omhoog waar een TV het laatste nieuws de ruimte in gooide. Op de plank naast de TV prijkte een beeldje.

Overal in ziekenhuizen en andere gebouwen zie je beeldjes, bijna altijd van Maria of Jezus. In dit zaaltje stond echter geheel onverwachts en vol humor een beeldje van Dracula, bloed droop van zijn extreem lange hoektanden …

Zou dat wellicht een reden kunnen zijn dat de zaal zo leeg bleef, of komt het door de wat beangstigende redeneringen van de arts? Of is het gewoon zomer en ‘bloedheet’ en dus niet de juiste tijd van het jaar?