Posted in: Montespertoli

Daar ben ik weer

Het was even wat stiller dan normaal hier op mijn blog, want ik was op vakantie. Een paar dagen naar Frankrijk om mijn zus te bezoeken en daarna in de Alpen te wandelen en MTB’en (en ik heb er intens van genoten!) en een paar dagen thuis om van alles af te maken en ook te wandelen en fietsen.

Daarnaast heb ik het hondje opgehaald waar ik in Umbrie altijd op paste (ik was daar ‘custodian’ voor Amerikanen en paste op de huizen, onderhield tuin en zwembad en paste op hun katten en hondje). De nieuwe custodians zijn niet weg van honden en het arme beestje raakte wat in de verdrukking, dus vroegen ze of ik wellicht voor haar kon zorgen. Zeg daar maar ‘ns NEE tegen …

Een enorme verandering in mijn leven, deze kleine viervoeter op de derde verdieping. Ik ben nu verplicht ’s ochtends en ’s avonds haar uit te laten en probeer ook overdag een tijdje met haar buiten te zijn. Doet mij uiteindelijk ook goed, hoewel het niet altijd erg goed uitkomt.

Als ze vervolgens dit doet:Sandy-hondje-toscane-1

 

… en daarna weer hier gaat liggen …Sandy-hondje-toscane-2

 

… dan heb je toch een klein probleem. Maar, alles is oplosbaar, er hangt nu een oude handdoek bij de deur en de hond vindt het heerlijk daarmee te worden schoongemaakt.

Tot slot nog deze foto hier uit Montespertoli …het bankje met uitzicht op de Chianti (op de achtergrond is het kasteel van Sonnino zichtbaar, in Montespertoli). Echt weer thuis.

het-Chianti-bankje

Posted in: Fietsen in Toscane, Montespertoli, Toscane

Romantisch in een veld zitten

Zaterdagavond gingen we erg laat nog een stukje fietsen. De zonsondergang was heel bijzonder en we waren niet de enigen die ervan genoten …

romantisch-toscane-3

In de verte zie je de Alpi Apuane (Apuaanse Alpen) in de buurt van Lucca. De zon verdween hier snel achter en daarna hadden we grote haast om nog voor het donker thuis te komen.

romantisch-toscane-2

romantisch-toscane-1

Wat een rijkdom!

Posted in: Montespertoli, Toscane

Na regen … zonneschijn en mistflarden

Gistermiddag barstte er een onweer van jewelste los.De stroom viel steeds uit, het denderde en flitste en bakken water kwamen uit de hemel vallen.

Na de hitte van de afgelopen dagen was dit natuurgeweld mij zeer welkom (hoewel, beter als de stroom niet steeds weg zou zijn gevallen …!).

Tegen zonsondergang was bijna alles voorbij en werden we op prachtige kleuren getrakteerd. Vanochtend waren er dunne flarden nattige mist die al om half acht geheel waren verdwenen.

na-onweer-toscane-1 na-onweer-toscane-2 na-onweer-toscane-3 na-onweer-toscane-4

Posted in: Fietsen in Toscane, Montespertoli, Toscane, Wandelen Toscane

Mei in de Chianti, Toscane

Wat plaatjes van de typische wijngaarden en vergezichten waar het hier van stikt.

De foto’s hieronder zijn van de beroemde en eeuwenoude Frescobaldi wijngaarden die tot mijn verbazing in de gemeente Montespertoli bleken te liggen. Deze familie (nou ja, de werknemers van de familie) maakt wijn sinds 1300 ongeveer en de familie stamboom gaat zelfs terug naar 1100.

Verder het kasteel van Montegufoni en nog wat sfeerplaatjes.

mei-chianti-toscane-1 mei-chianti-toscane-2 mei-chianti-toscane-3 mei-chianti-toscane-4 mei-chianti-toscane-5 Het kasteel van Montegufoni hierboven. Op het plaatje daarboven ook, met op de voorgrond een villa die nog net door de zon werd verlicht.

 

Posted in: Fietsen in Toscane, Montespertoli

Fietsen in het voorjaar in Toscane

Vandaag, 25 april, is bevrijdingsdag in Italië. 70 jaar geleden … maar er is geen aandacht voor. In elk geval is mij niets opgevallen.

Wij zijn gaan fietsen vanmiddag, een echt voorjaars fietstochtje, over de prachtig fris groene heuvels waar de druivenranken voorzichtig uit aan het lopen zijn en de bermen vol staan met kleurige boeketten. Onplukbaar allemaal want na een half uur hangt het slap. Op deze manier hebben de bijen er meer aan!!

Wat een rijkdom overal!

Wilde orchideeën van het type hieronder staan werkelijk overal in de bermen en olijfboomgaarden.
fietsen- voorjaar-toscane-1

Een huis gemaakt uit ronde keien die van het veld werden gehaald. Deze streek heeft een bijzonder interessante geologie omdat heel lang geleden dit deel van Toscane op de rand tussen zee en land was.fietsen- voorjaar-toscane-2

Een dode boom die blauw is geschilderd. Hoe simpel! Verrassend mooi om te zien.fietsen- voorjaar-toscane-3

Een kunstwerk in een olijfboomgaard, zal binnenkort meer foto’s op de blog zetten.fietsen- voorjaar-toscane-4

Kapelletje met typische cipres ernaast en olijfboomgaarden langs de weg.fietsen- voorjaar-toscane-5

De blauwe boom nogmaals …fietsen- voorjaar-toscane-6

Een bijzonder vorm van wijngaard. Een amfitheater van wijnranken.fietsen- voorjaar-toscane-7

Posted in: Toscane, Wandelen Toscane

Cipressen in Toscane

Gisteren liepen we nog een stuk van de Via Francigena. De bedoeling was om uit te komen in Gambassi Terme, maar de laatste kilometers bleken langs een drukke verharde weg te gaan, dus zochten we op goed geluk een kleine weg en vermaakten ons iets beter.

Het was koud, met fikse wind. Ik had innig spijt gekozen te hebben voor mijn korte broek … Flink doorlopen dan maar! Het was al met al niet de meest memorabele wandeling van de laatste maanden!

Gelukkig wel een paar mooie momenten … zoals deze schitterende rij cipressen, zomaar middenin een veld. We zijn hier maanden geleden ook al ‘ns langs gefietst, toen was alles keurig geploegd.

cipressen-toscane-3 cipressen-toscane-4 cipressen-toscane-5

 

Schapen in een veld met één zwart schaap in hun midden. Geen herder of herdershond te zien, maar wellicht is dat hier ook niet nodig.

cipressen-toscane-2

 

Tot slot een vervallen huis in de verte met ernaast een stervende cipres. Rondom het huis allerhande schuurtjes, zoals zo vaak bij Italiaanse boerderijen …

cipressen-toscane-1

Posted in: Toscane, Wandelen Toscane

Reliëf geeft leven … korstmos

korstmos-1

korstmos-2

Het lijkt gewoon een plat bord waarop letters staan, maar van dichtbij komen die letters tot leven. Korstmos heet in het Engels ‘Lichen’. Ze leven werkelijk overal. Vaak zie je ze ook op stenen. Daar valt toch bijster weinig voeding uit te halen. Het is dan ook geen plant en heeft niets met ‘mos’ te maken. Ze maken hun eigen voedsel en hebben geen wortels. Het is nogal ingewikkeld wat het wel is, een symbiose … wil je meer weten kijk dan op internet!

Hier wat foto’s van deze prachtig gekleurde mossen op bomen. Dat er iets op bomen groeit is logisch en kortmossen zijn niet de enigen. Het is geen goed teken voor de boom, maar wel kleurig voor de kijker naar die boom. De korstmossen zijn geen parasiet, dus doen geen kwaad, maar je ziet ze bijna altijd op bomen die te dicht bij elkaar staan of niet worden onderhouden (in boomgaarden).

korstmos-op-bomen-1 korstmos-op-bomen-2

Posted in: Toscane, Wandelen Toscane

Even kort lente

Kort maar krachtig (en in dit geval ook prachtig) … de lente.

Er zijn zwaluwen (sinds ruim een week), alles begint groen te worden en we hadden een prachtige week zon en zalige temperaturen. Daar schijnt nu ruw een einde aan te gaan komen, vandaar de titel van de blog.

Ik maakte deze foto zondag bij de wandeling over een stukje van de oude wandelroute de Francigena en vond het echt een ‘begin van de lente’ foto.

lente-teken-toscane-

Andere foto’s van die wandeling volgen nog!

Posted in: Italiaans, Wandelen Toscane

Spelling ging wel eens fout …

We liepen afgelopen zaterdag mee met een rondleiding bij Semifonte, een dorpje dat eeuwen geleden door de ‘Fiorentini’ is vernield, met bewoners en al, omdat het dorpje erg snel groeide en zodanig een bedreiging voor Florence vormde.

Hoor ik daar iemand zeggen dat het ‘vroeger allemaal beter’ was?

Er is helemaal niets van het dorpje over. Wel staat er nu een schitterende kapel, exacte replica van de dom van Florence, maar dan 8 keer kleiner. Ik schreef er al eerder een blogje over. Helaas was het slecht weer, dus de foto is erg grijs.

miniatuur-dom-florence

We kwamen bij deze korte rondleiding onder andere langs een bron, de bron van Caterina. Er is een monumentje omheen gebouwd met onder andere drie marmeren gedenktekens. Op elk gedenkteken staat de naam van Caterina anders gespeld … .

Een prachtige anekdote gerelateerd aan deze bron is dat men er vroeger kwam omdat je dan van je longontsteking zou genezen. Dat was ooit iemand overkomen. In de loop der eeuwen echter is er een extra ‘gave’ van de bron bijgekomen. De bron zou ook helpen bij het aanmaken van moedermelk.

Op één van de marmeren plakken staat het Latijnse woord ‘latice’, hetgeen Latijns is voor ‘stromend water’. In het Italiaans is het woord voor melk ‘latte’. Je ziet dus al direct waar het geloof dat de bron goed was voor de stimulering van moedermelk, vandaan is gekomen. Men kende blijkbaar de taal niet zo goed…

latice-is-stromend-water

Overigens drinkt de lokale bevolking nog altijd gretig uit deze bron, volgens typisch Italiaanse traditie, en niemand wil er iets van weten dat het water wel eens niet zo gezond zou kunnen zijn. Het zou purificerende krachten hebben, werd door de deelnemers aan de rondleiding (veelal lokale mensen) beweerd. Dus deed de archeoloog het deurtje open waardoor je zicht had op het reservoir waarin het bronwater eerst verblijft alvorens het uit het kraantje te komen.

Eén van de andere deelnemers had als reactie: ‘ecco perché purifica quest’acqua!’ (aha, daarom is het water dus purificerend).

purificerende-bron-toscane

Posted in: Montespertoli, Toscane

Nog een verlaten villa in Toscane

Deze ligt niet ver van de afvalverwerking, dus eindelijk hebben we een goede reden gevonden waarom deze villa wellicht onbewoond is achtergelaten. “Villa Adriana” staat er trots op de voorkant.

De tuin wordt nog een beetje onderhouden, maar de pracht is ervan af. Ooit stonden hier unieke bomen, keurig in vorm gehouden, net als de heggetjes van buxus, inmiddels te groot om nog elegant te zijn. Een tuin vol schaduw en plekken om te zitten, verworden tot een deprimerende bende.

In de ingestorte limonaia (een soort wintertuin met veel glas waar vroeger de citroenbomen in hun machtige potten overwinterden) staan twee kitscherige beelden, waarschijnlijk zijn ze er na het instorten neergezet, hetgeen het tafereel iets zuurs geeft. De beelden genieten van het prachtige uitzicht, te midden van puin en vergane glorie.

villa-adriana-toscane-1 villa-adriana-toscane-2 villa-adriana-toscane-3 villa-adriana-toscane-4 villa-adriana-toscane-5

De zon begon onder te gaan toen we hier waren, de sfeer werd er niet vrolijker op. Gelukkig ging een roodborstje even op het met gele ‘mos’ bekladde balkon zitten.
De natuur treurt niet om de stilte rondom deze villa.

villa-adriana-roodborstje

Back to Top