natuur Toscane – W in Italie

Algemeen

De tortelduif (vervolg)

Written by willemijn lindeboom 20/03/2025 7 reacties

Sinds ik zaterdag een verwonde tortelduif heb gevonden, zit het beestje in een kattenhokje met voer en water. Elke dag beweegt ze meer, dus dat is goed om te zien. Ze maakt wel een grote rotzooi, dat is iets minder.

Ik heb de duif maandag buiten gezet en uit het hokje gehaald (ze wilde zelf niet naar buiten). Ze vloog anderhalve meter op onze pergola en bleef daar zitten bibberen. Na een tijdje heb ik haar maar weer gepakt en weer binnen gezet.

De dag erna vloog ze helemaal niet weg maar hopte op een stoelleuning en ging zich uitgebreid schoonmaken. Fantastisch hoe flexibel ze is. Ik zou ook wel zo’n nekje willen hebben, lijkt mij heerlijk!

Gisteren heb ik het weer geprobeerd, maar ze wilde het hokje niet uit. Ik heb haar dus op mijn hand gezet en vandaar vloog ze een redelijk hoge boom in naast ons huis. Een hele opluchting.

Na drie uur was ze echter terug. Ze zat op de pergola te kijken hoe ze in haar hokje kon komen, waarschijnlijk had ze honger. Ik heb haar even geholpen en ben daarna mijn eigen dingen gaan doen en na een tijdje was het vogeltje weer gevlogen.

Daarna moest ik weg, maar toen ik ’s avonds terugkwam vertelde mijn vriend dat hij de duif voor onze voordeur had gevonden. Toen hij het hokje voor haar neerzette wipte ze er snel in en dus heeft ze vannacht weer heerlijk warm hier doorgebracht.

Nou was het niet mijn bedoeling een duif as huisdier te houden, dus ik hoop dat ze binnenkort zelfstandig gaat worden, maar momenteel is het ’s nachts erg koud en ze heeft weinig veren op haar rug, dus lijkt het mij prima dat ze binnen slaapt.

Dadelijk als het warmer is, zet ik haar weer buiten. De foto hieronder is van gisterochtend. Een hele metamorfose vergeleken met zaterdag!

Algemeen

Arme tortelduif

Written by willemijn lindeboom 15/03/2025 1 reactie

Gisteravond ging ik in de stromende regen even kijken hoe het met de kippen ging. Het is hier noodweer geweest en de hele dag was men bang dat Florence zou overstromen. Gelukkig is dat niet gebeurd, maar wel allerlei zones rondom Florence. Onder andere waar mijn vriend werkt is het één grote chaos. Gelukkig zijn zij net niet getroffen!

Ik dacht gisteren hoe heerlijk stil het was. Ik vermoedde dat iedereen uit angst voor de codice rosso (rode code) thuis was gebleven. Er kwam geen auto meer langs mijn huis. Ideaal!

Toen mijn vriend thuiskwam vroeg hij waarom de weg was afgesloten? Ah … daarom was het zo heerlijk stil! Overigens heb ik geen idee, ik ben nog niet gaan kijken.

Hoe dan ook, gisteravond zat er een kleine tortelduif onder het zeil waar ik de kippen eten geef. Ze negeerde mij volledig en ik besloot hetzelfde te doen. Normaal vliegen duiven direct weg als ik in de buurt kom.

Vanochtend waren de kippen onrustig. De tortelduif zat te midden van een heleboel kleine natte veertjes te rillen op de grond. Ze was helemaal doorweekt en kaalgeplukt op haar rug.

Wat moet ik daar nou weer mee!

Aangezien ik vermoed de duif de reden van de onrust was en dat mijn kippen de duif hebben kaalgepikt, besloot ik het diertje op te pakken en buiten het kippenhok in een boom te zetten. Ze ‘vloog’ er direct uit en zat weer op de grond te bibberen. Dat tot twee keer toe. Ik heb haar toen maar meegenomen.

Ze hield met haar klauwtjes mijn vinger heel stevig vast en zo hebben we overal rondgelopen op zoek naar iets waarin ik haar op kon sluiten zodat ze voorlopig veilig is. Ik heb haar binnen neergezet met wat graan en water en ze heeft als een bezetene staan pikken. Zodra ze wat is opgedroogd en aangesterkt zal ik haar weer buiten in een boom zetten. Ik weet niets van duiven, maar ik denk dat ze erg jong is.

Ik heb een pesthekel aan al die duiven die het voer van de kippen opeten. Dat zeg ik in elk geval altijd, want ik kan zo’n arm beestje toch niet aan haar lot overlaten. Wat een softie ben ik toch!

Moestuin Toscane

Hooi

Written by willemijn lindeboom 23/02/2025 1 reactie

Tijdens een wandeling een paar weken geleden, zagen we een heel aantal oude ‘rotoballe’ in een veld liggen. Dat zijn gigantische rollen hooi of stro.

Na wat bellen en rondvragen kwam ik er uiteindelijk achter van wie ze waren en werd mij ook verteld dat onlangs iemand anders een heel aantal van deze rotoballe in de fik had gestoken omdat hij niet wist wat hij ermee moest.

Ik sta altijd met mijn oren te klapperen als dit soort idiote dingen hoor … Laat ze een aantal jaar liggen en je hebt perfecte compost voor op het land of in de moestuin. Hoezo moet je die dingen dan verbranden? Iedere boer heeft wel ergens plek. Maar goed, het zit blijkbaar niet in hun systeem en de boel lekker in de fik steken ruimt mooi op (je vervuilt als een gek, dus opruimen in de nauwe betekenis van het woord).

De eigenaar van deze rotoballe had er thuis ook nog een heel aantal liggen die hij ook ging verbranden. Nou, breng die ook maar, hoe meer oud hooi wij hebben, hoe beter.

Hij zou zaterdag komen (twee weken geleden), toen maandagavond, toen dinsdagavond heel laat, toen donderdagavond … kortom, elke keer kwam er iets tussen. Maar een paar avonden geleden belde hij mij dat hij op het punt stond te vertrekken en of ik er was. Hij kwam met een grote kar vol, 14 rotoballe. Fantastisch!

Nu wil de buurt weten wat wij in godsnaam met al dat hooi gaan doen. Gisteren zijn we begonnen wat hooi richting ons huis te slepen. Dat is goed voor alle spieren in het lichaam, zonder dat je naar de sportschool hoeft (heb je haar weer!).

De paar buren die ons bezig hebben gezien, draaien langzaam hun hoofd van links naar rechts … ‘matti’ (gekken). Wij vermaken ons er prima mee, dus we zijn inderdaad waarschijnlijk gewoon gek. Goed gek!

Moestuin Toscane

Spuuginsect

Written by willemijn lindeboom 14/04/2024 8 reacties

Het is inmiddels een plaag bij ons in Toscane, maar het spuuginsect bestaat al heel lang.
Zo ziet de larve eruit, omgeven door wit schuim dat heel slijmerig is:

Ik weet dat dit insect al lang bestaat hier, omdat mijn vriend mij wist te vertellen dat het de spuug van de koekoek is en dat daar de vuurvliegjes vandaan komen.

Inderdaad is dat lariekoek, maar dat had zijn oma hem geleerd en dus wist hij niet beter dan dat het zo werkte. Ik heb hem uit de droom mogen helpen.

Toen zijn zus langskwam zag ze ook overal de witte schuimpjes en vertelde mij zelfverzekerd dat dat het spuug van de koekoek was … We hebben erg gelachen.

Ik heb deze mythe opgezocht online en nu blijkt dat in de volksmond deze schuimpjes inderdaad ‘koekoekspuug’ worden genoemd. Je ziet ze overal verschijnen exact wanneer de koekoek ook weer zingt en niet lang daarna komen de eerste vuurvliegjes. Kortom, het had allemaal best gekund.

Algemeen, Wandelen Toscane

Hoopvol muurbloempje en oude post

Written by willemijn lindeboom 02/01/2024 3 reacties

Heel goed 2024 voor iedereen!

Wij zijn het nieuwe jaar goed begonnen met wat heerlijke lange wandelingen bij ons in de buurt.

Een nieuwjaarswens:

L. Cohen: “there is a crack in everything, that’s how the light gets in’

Ik hoop dat iedereen een barstje krijgt of koestert om wat licht binnen te laten!

Toevallig scheen de zon net even toen ik dit muurbloempje tegenkwam. Verder is het hier bewolkt en vochtig.

We kwamen ook langs een brievenbus met post erin die inmiddels door de zon en regen is vergaan.

Wie weet hoelang die folder al uit de brievenbus hangt? Het huis waar de brievenbus bijhoort is inmiddels deels ingestort, zoals veel huizen in deze buurt. Dat zijn dan net wat barstjes teveel, dat moet je ook weer niet hebben!

Algemeen, Toscane

Het mis hebben

Written by willemijn lindeboom 02/08/2023 4 reacties

Zo gaat dat af en toe, dat de plank volledig wordt misgeslagen.

Iets verderop begon een paar weken geleden wat water omhoog te komen in een olijfboomgaard. De wilde zwijnen hadden er gewroet en maakten, zo te zien aan de modderbende, uitgebreid gebruik van het water dat ze hadden gevonden. De vrouw van de olijfboomgaard wist te vertellen dat wilde zwijnen altijd water konden vinden.

Precies in dezelfde periode hadden wij elke ochtend weinig water uit de kraan. Overdag was de druk prima, maar ’s ochtends was de druk zo laag dat er maar een klein straaltje water was.

De waterleiding loopt toevallig zo’n 5 meter van de nieuwe bron vandaan en één plus één is twee … dus we dachten dat de gevonden bron waarschijnlijk een lekke pijp van de waterleiding was. Ik heb het meerdere keren geopperd, want het lijkt mij vreemd dat er zomaar heel veel water uit de grond komt. Echter, alle buren weten zeker dat het een echte bron is en de waterleiding er niets mee te maken heeft.

De nieuw ontdekte bron werd dus snel uitgegraven en omheind. De arme zwijnen zijn hun modderpoel kwijt en wij bleven problemen met het water houden en gaven dus de schuld aan deze ‘bron’.

Gisterochtend echter, kwam ik erachter dat we alleen weinig water in ons huis hebben. De kraan buiten had wel goede druk. Toen ik dat een paar weken geleden had getest was daar de druk ook laag, maar nu niet meer. Dat veranderde het hele plaatje.

Ik heb alle filters schoongemaakt en de kranen open en dicht gedaan en aan allerlei kleppen gedraaid en na eerst helemaal geen water meer te hebben (even heb ik mezelf vervloekt) … was na een tijdje ons probleem opgelost. Geen idee waarom of hoe, maar ineens stroomt het water weer rijkelijk uit alle kranen.

Wij blijven ernstig twijfelen over de oorsprong van de bron, maar we zijn opgehouden iedereen te vragen wat zij denken. De gevonden bron is niet ver van de put van de Etrusken die een paar jaar geleden werd ontdekt, dus vindt iedereen het hier normaal dat er zomaar heel veel water met kracht uit de bodem komt zetten. Ik ben een leek op dit gebied, heb zoiets nog nooit gezien. Ik kan het dus niet echt geloven….

In elk geval werkt het water bij ons weer en was het allemaal alleen erg toevallig dat we weinig water hadden precies toen de ‘bron’ begon op te komen.

Onder de weg (rechts) loopt de waterleiding. Deze bron geeft duizenden liters water per dag.

Toscane

Kippen verdwijnen

Written by willemijn lindeboom 26/04/2023 1 reactie

Er waren twee kippen verdwenen. Ik heb wat veren her en der gevonden, dus de vos was blijkbaar op bezoek geweest.

We hebben een elektrisch draad boven het gaas waardoor de vos niet met groot gemak en al helemaal niet met groot plezier, bij onze kippen zou komen. Het was dus een raadsel hoe het beest toch naar binnen is gekomen. Ik had het gaas helemaal gecontroleerd en geen gat gevonden.

Vandaag heb ik het gras rondom het kippengaas gemaaid en tot mijn grote verbazing zag ik nu wel een gat.

Inmiddels hadden de verschillende buren al gezegd dat ons gaas veel te laag is en op zich klopt het dat het aan de lage kant is (1 meter twintig), maar toch vond ik het vreemd dat een vos daar overheen naar binnen was gekomen, zonder tegen het stroomdraad aan te zijn gekomen. Per slot kunnen vossen veel, maar vliegen lukt ze nog altijd niet (bij mijn weten).

Het mysterie is opgelost!

Moestuin Toscane, Wandelen Toscane

Groenten en kruiden uit de natuur

Written by willemijn lindeboom 29/03/2023 3 reacties

Ik was al begonnen om af en toe wat ‘wild te plukken’, maar we doen nu ook een cursus van drie avonden, samen met een vriendin van ons (en een hele zaal vol anderen).

De cursus is niet erg professioneel, maar des te leuker. De twee leraren hebben foto’s van alle kruiden en groentes die ze in een prachtige presentatie hebben gezet, maar het kost grote moeite om die presentatie ook daadwerkelijk te presenteren. De projector wil niet meewerken en als die het wel doet dan wil de computer het niet.

Een van de leraren is een onvoorstelbaar vriendelijke man op leeftijd. Hij vertelt over blaadjes en bloemetjes en hoe we de plantjes kunnen herkennen en als hij dan de naam van een plant wil zeggen, kan hij er regelmatig niet opkomen. ‘Ik wilde het te snel zeggen’ zegt hij dan steeds, totaal op zijn gemak. De hele groep schiet te hulp. Soms weet de ene het en soms de andere.

Ik ben erg slecht in namen, dus dit is ideaal voor mij. Als je maar weet wat wat is (ongeveer), dan ben je al goed bezig en de naam komt ooit wel (of niet).

Door de technische mankementen en het geheugenprobleem lijkt het wellicht een minder goede cursus, maar juist hierdoor is het extra interessant. Wellicht omdat iedereen zijn/haar best doet om bij te dragen? Zeker is dat de mensen zo aardig zijn dat je hen wat technische problemen graag vergeeft.

Elke avond eindigt met taarten en drankjes die ze hebben gemaakt van de wild geplukte kruiden en groentes. Wat wil een mens nog meer?

Hieronder de omslag van het boek waar ik alweer een tijdje geleden een blogje over had geschreven (Echte veldsla):

Bijzondere mensen, Moestuin Toscane

Wie heeft het gedaan?

Written by willemijn lindeboom 06/03/2023 3 reacties

Een tijdje geleden vond één van onze buren, onder een stapel groenafval dat hij had verbrand (helaas doet iedereen dat hier nog en willen ze niet naar mij luisteren dat het zoveel beter is om het langzaam compost te laten worden) een schedel van een wild zwijn.

Prachtige tanden zo te zien!

Nu is de grote vraag bij mij in de buurt … wie verstopt er een schedel van een wild zwijn onder een berg takken? De takken lagen direct langs de weg.

Ik vind het zelf niet zo’n interessante vraag. Het stikt hier van de jagers. Elk jaar worden hier honderden zwijnen doodgemaakt, dus wildezwijnschedels genoeg! Het is gelukkig geen mensenschedel, dus … waarom is dit belangrijk?

Ik moet een antwoord op deze vraag schuldig blijven, maar ik heb wel een vermoeden … Ik denk dat mensen het gewoon leuk vinden om over zoiets te kletsen en het groter te maken dan het is. Of zie ik iets over het hoofd?

Bijzondere mensen, Toscane

Truffels

Written by willemijn lindeboom 15/02/2023 4 reacties

Wij wonen in een fantastische buurt in Toscane.

We hadden een buurman verderop, ik ken zijn naam niet eens, geholpen met een stuk zeil om een machine mee te bedekken. Mijn vriend heeft veel materiaal extra, hij print namelijk die materialen.

De buurman klopte iets daarna schuchter op de deur. Hij had een zakje truffels voor ons. Hij was ze net die ochtend met zijn hond gaan zoeken.

We kregen instructies hoe we ze een paar dagen konden bewaren (eerst schoonmaken met borsteltje en dan in een potje met was keukenpapier). De hele ijskast rook vervolgens naar truffel terwijl het potje goed dicht zat.

Dit is uiteraard geen witte truffel, maar een hele gewone zwarte truffel die hier veel voorkomt. Toch is het erg bijzonder om zoiets te krijgen en er vervolgens bruschetta’s en omeletten mee te maken.

Moet er wel bijzeggen dat na twee dagen truffels, ik ook weer blij was dat ze op waren. Ze waren erg lekker, maar het was wellicht ietsje teveel voor twee mensen!