Posted in: Fietsen in Toscane, Toscane, Wandelen Toscane

Nog altijd droog en warm in Toscane

Ruim een maand geleden schreef ik het laatste bericht op de blog. Hoogste tijd dus om weer eens iets te schrijven.

Ik doe mijn uiterste best om positief te zijn, maar dat valt in een zomer als deze helemaal niet mee. Ik blijf maar denken dat we aan dit soort langdurige hitte moeten wennen en vraag mij af hoe de bomen en rest van de natuur dat aan gaan pakken!

Blijkt dat ExxonMobile en andere grote industrieën jarenlang veel geld hebben uitgegeven om ons maar te doen geloven dat er geen problemen met het klimaat zijn. Dat heeft erg goed gewerkt, want uiteindelijk ken ik nauwelijks iemand die ‘iets laat’ vanwege het klimaat en ik hoor heel vaak mensen zeggen dat het allemaal zo zeker niet is dat het klimaat verandert door toedoen van de mens. Kortom, we kunnen rustig zo doorgaan!

Ik maak mij ernstige zorgen. We zijn een paar dagen in de bergen geweest, de Apennijnen hier in de buurt, Monte Cimone. Schitterend en uiteraard was het prachtig weer. Veel schitterende oude eikenbomen waren bruin, ze hebben voor dit jaar alvast hun bladeren ‘uitgezet’ en hopen op een nattere winter en meer regen volgend jaar.

Vanochtend hebben we een stukje gefietst, deels langs de Pesa. Die staat uiteraard gewoon droog. Her en der is nog een ondiep poeltje met viezig water en in één daarvan was iemand aan het vissen. Die paar vissen die deze droogte tot nu toe hebben overleefd in een poeltje bloedheet water, probeerde hij er nog even uit te halen. Tja … Dat is toch echt wel super sportief van die vent!

Gisteren keken we uit op de zoveelste bosbrand van dit jaar.

Hoe blijf je in dit soort omstandigheden positief? Gewoon je kop in het zand steken en nog maar een lang weekendje ergens ver weg vliegen omdat het zo lekker goedkoop is als je maar op tijd boekt (en “als ik niet boek doet iemand anders het wel”, dus niet vliegen helpt echt niets)? Een energieverslindende airco aanschaffen zodat je in huis niets van de ellende buiten merkt?

Ik heb deels de oplossing: niet kijken naar wat anderen doen en je daar rot aan ergeren, maar gewoon zelf proberen op een manier te leven die niet al te veel schade aan het milieu doet. Wie weet dient het als voorbeeld …!

Hoe dan ook … gisteren troffen we een schattig en uitgehongerd katje aan die mauwend met ons meeliep (bij het stuk grond). Het beestje wist dat wij het niet zomaar hongerig achter konden laten en deed zijn uiterste best in de smaak te vallen en te laten zien hoe hongerig het was. Mee naar huis nemen was geen optie, dus is mijn vriend bij een pizzeria in de buurt wat te eten gaan halen (blikje vis werd het …). Dat viel bijster goed in de smaak.

Ik hoop dat het katje de weg naar huis terug heeft gevonden en dat de eigenaren inmiddels terug van vakantie zijn en weer eten klaarzetten, maar ik vrees dat het arme beestje wel n’s gewoon achtergelaten kan zijn. Ik ga zo even kijken, met wat voer voor de zekerheid.

Wat foto’s …


Paarden op de Monte Cimone die daar los rondlopen en het gras tussen de bosbessen kort houden.


Mooie zonsondergang vorige week tijdens een korte wandeling.


Gewoon mooi gezicht, een kleine begraafplaats.

Een bosbrand.

 

Posted in: Uncategorized

Mist

Zondag was er de hele dag mist. Dikke, natte mist.
Vanochtend was er eerst nog mist, maar na een paar uur kwam langzaam de zon door. Kort geeft dat schitterende plaatjes met die typische flarden mist die nog niet door de zon zijn verdreven.

toren-in-mist-in-toscane

Posted in: Montespertoli, Toscane, Wandelen Toscane

Korte wandeling in de hitte

Eerst wilde het mooie weer maar niet komen, maar ineens sloeg het om en steeg de temperatuur met minstens 15 graden.

Om te wandelen zou je dus vroeg op moeten staan, maar dat bleek, zoals elk jaar, toch wel lastig in het weekend. Dus zijn we aan het eind van de dag een paar uurtjes wat gaan lopen.

wijngaard-toscane

Ik geniet elke keer weer van de strakke vorm van sommige wijngaarden. Met natuur heeft dit niets te maken, maar het is wel erg elegant.

Posted in: Toscane

Schitterende tuin bij Fiesole – Villa Peyron

Zondag was er  een interessante korte rondleiding door de tuin van Villa Peyron, een villa bij Fiesole in de buurt (net buiten Florence).
Een schitterende tuin, bomvol standbeelden en, zoals de gids ons wist te vertellen, bomvol ‘massoneria’ (vrijmetselaars) symboliek. De tuin ligt op meerdere niveau’s en heeft uitzicht op Florence in de verte.

Delen van de tuin zijn inmiddels gesloten voor publiek wegens gebrek aan onderhoud waardoor muurtjes zijn ingestort en sommige standbeelden zijn omgevallen. Erg jammer! Echter, wat nog wel te bezichtigen is, is enorm de moeite waard.

Precies toen de rondleiding klaar was begon het behoorlijk te regenen, ik heb Fiesole dus niet bekeken helaas, maar ik ga een andere keer, met mooi weer, vast terug.

villa-peyron-tuin-tosane-9 villa-peyron-tuin-tosane-8 villa-peyron-tuin-tosane-7 villa-peyron-tuin-tosane-6 villa-peyron-tuin-tosane-5 villa-peyron-tuin-tosane-4 villa-peyron-tuin-tosane-3 villa-peyron-tuin-tosane-2 villa-peyron-tuin-tosane-1 villa-peyron-tuin-tosane-10 villa-peyron-tuin-tosane-12 villa-peyron-tuin-tosane-11 villa-peyron-tuin-tosane-13villa-peyron-tuin-tosane-14

 

Posted in: Toscane, Wandelen Toscane

Wandeling in de lente

Het weer was zondag niet bijster, maar we besloten toch een eindje te gaan wandelen. Na wat lichte buitjes knapte het daarna zowaar op.
Alles is hier momenteel licht groen, fris en geurig.

Hier wat foto’s:

wandelen-toscane-lente-1
Langs een weggetje zagen we toevallig deze oude water … tja … wat kun je het noemen? Opslag, bron, put? Er sprongen vrolijk (waarschijnlijk waren ze niet erg vrolijk maar meer doodsbenauwd) kikkers in toen we in de buurt kwamen.

wandelen-toscane-lente-2
Een oude auto, deels overgroeid … naast de blauwe bak waarin wij flessen, plastic en blik weggooien zodat het gerecycled kan worden. Riciclo. Het lijkt alsof de afvalophaaldienst steeds vergeet die auto op te laden …

wandelen-toscane-lente-3
wandelen-toscane-lente-4
Prachtige glooiende weilanden. De onderste foto met een schitterende vrijstaande eikenboom.

wandelen-toscane-lente-5
Altijd weer interessant om deze bloemen te zien die hun zaden van een parachute voorzien.

wandelen-toscane-lente-6Een mooie, originele, wegwijzer.

Posted in: Toscane, Wandelen Toscane

Wandeling in de lente

Het weer was zondag niet bijster, maar we besloten toch een eindje te gaan wandelen. Na wat lichte buitjes knapte het daarna zowaar op.
Alles is hier momenteel licht groen, fris en geurig.

Hier wat foto’s:

wandelen-toscane-lente-1
Langs een weggetje zagen we toevallig deze oude water … tja … wat kun je het noemen? Opslag, bron, put? Er sprongen vrolijk (waarschijnlijk waren ze niet erg vrolijk maar meer doodsbenauwd) kikkers in toen we in de buurt kwamen.

wandelen-toscane-lente-2
Een oude auto, deels overgroeid … naast de blauwe bak waarin wij flessen, plastic en blik weggooien zodat het gerecycled kan worden. Riciclo. Het lijkt alsof de afvalophaaldienst steeds vergeet die auto op te laden …

wandelen-toscane-lente-3
wandelen-toscane-lente-4
Prachtige glooiende weilanden. De onderste foto met een schitterende vrijstaande eikenboom.

wandelen-toscane-lente-5
Altijd weer interessant om deze bloemen te zien die hun zaden van een parachute voorzien.

wandelen-toscane-lente-6Een mooie, originele, wegwijzer.

Posted in: Bijzondere mensen, Toscane, Wandelen Toscane

Triest

Afgelopen week was het schitterend weer, de hemel was straal blauw, alle ramen stonden open.

Een kleine wandeling lokte … en zo liep ik even later tegen een oud mannetje aan die zijn wijngaard aan het snoeien was. Ik maakte zoals altijd een oppervlakkig praatje, over de wijn, het weer, hoeveel werk hij nog had. De man stond er ingezakt bij en sprak een dialect dat ik met moeite kon verstaan. Hij verstond mij ook slecht trouwens.

Plotseling ging zijn stem gevaarlijk omhoog en piepte hij eruit dat hij zo vreselijk moest huilen omdat zijn vrouw tien dagen geleden was overleden. Jeetje, wat ontzettend naar! Ze waren ruim 50 jaar getrouwd, altijd samen geweest. Ze was 7 jaar jonger dan hij, dus hij had het helemaal niet verwacht. Hij bleef huilen. Ik probeerde wat over zijn vrouw te praten om hem wellicht wat tot rust te brengen. De arme man was echter ontroostbaar, en ik kon mij dat goed voorstellen.

Na een hele tijd in die wijngaard besloot ik dat ik maar beter weg kon gaan, want de man werd steeds hulpelozer en verdrietiger. Ik probeerde een laatste ‘kaart’ en begon over zijn kinderen. Die had hij wel! Mijn advies dat hij minder alleen thuis moest zitten, maar bij zijn familie op bezoek moest gaan viel eindelijk goed. Hij klaarde even op, hield op met huilen en zei dat hij dat inderdaad maar moest doen. Die lange avonden alleen waren niet goed voor hem, besloot hij uit zichzelf (als ik het goed heb begrepen).

Ik denk sinds die ontmoeting heel vaak aan dat ontzettend droevige mannetje. Hij en zijn vrouw die elke avond met elkaar zaten te kaarten en nu is zijn steun en toeverlaat, zijn makker voor het leven, plotseling weg. Een hulpeloos hoopje verdriet achter zich latend.

Maar, geheel niet toepasselijk en het slaat nergens op … hieronder wat foto’s die ik nog had.

De geiten zijn alweer van ruim een maand geleden en de foto’s daaronder zijn van vorige week zondag, toen hebben we een wandeling van 5 uur gemaakt (ik was uitgeput en heel blij toen we net voor het donker weer terug waren!).

geiten - 1 wandeling-toscane-dec-2015- - 1 wandeling-toscane-dec-2015- - 2 wandeling-toscane-dec-2015- - 3 wandeling-toscane-dec-2015- - 4

Deze zonsondergang was ergens afgelopen week …wandeling-toscane-dec-2015- - 5

 

Posted in: Toscane, Wandelen Toscane

Wat foto’s van Toscaanse herfst

De tijd vliegt! Genoeg om over te schrijven, maar het komt er steeds niet van. Ik heb ook een hele stapel foto’s die ik had willen gebruiken, maar zelfs dat is er niet van gekomen … dus nu maar even een korte foto blog van ’toen het nog mooi weer was’ (inmiddels is het ook hier koud).

De eerste foto’s zijn van een wandeling bij Semifonte, niet ver van Barberino val d’Elsa. Een prachtig gebied ook, maar daarover zal ik nog een echte blog schrijven binnenkort.

Het was een half mistige dag met steeds in de verte schitterende stralen van de zon. Op de foto’s komen ze niet goed uit, hierbij val ik dus ook direct door de mand … een goede fotograaf had de techniek gekend om de stralen helder in beeld te krijgen!

San Gimignano zie je op alle foto’s in de verte liggen. Toevallig!

toscaanse-herfst- - 1 toscaanse-herfst- - 2 toscaanse-herfst- - 3 toscaanse-herfst- - 4

Dan deze foto’s van een zonsondergang met heel grote zon, een paar dagen geleden. Prachtig.toscaanse-herfst- - 5 toscaanse-herfst- - 6

 

Posted in: Montespertoli, Toscane, Wandelen Toscane

Prachtig weer …

Daar staat zowel ‘prachtig weer’ in de zin van het weer, als oom in de zin dat het weer ‘ns prachtig was dit weekend.

We hebben een periode die in Italie ‘L’Estate di San Martino’ heet (de zomer van de heilige Martin). Nadat deze heilige, volgens de legende, zijn warme jas had weggegeven aan twee zwervers (een helft aan elk, dat stond er letterlijk, maar ik kan mij daar weinig bij voorstellen?), werd het zomaar heerlijk warm.

De dag van deze welkome heilige is 11 november. In Umbrie zei men altijd ‘a San Martino il mosto diventa vino’ (op S. Martin wordt de druivensap wijn). Het is dus ook de tijd van de vino novello. Dat kan geen toeval zijn!

Hoe dan ook, hier een aantal foto’s van de prachtige kleuren overal, deels tijdens zonsondergang gemaakt.

estate-di-san-martino-1 estate-di-san-martino-2 estate-di-san-martino-3 estate-di-san-martino-4 estate-di-san-martino-5 estate-di-san-martino-6 estate-di-san-martino-7 estate-di-san-martino-8 estate-di-san-martino-9 estate-di-san-martino-10 estate-di-san-martino-11 estate-di-san-martino-12 estate-di-san-martino-13 estate-di-san-martino-14 estate-di-san-martino-15 estate-di-san-martino-16

 

 

Back to Top