Posted in: Bijzondere mensen, Italiaans

Stroomstoring

Afgelopen week was er hier een paar uur geen stroom, geen idee wat er aan de hand was.

Ik ging net even zwemmen en toen bleek daar een stroring te zijn. Bij de ingang kreeg ik te horen dat ik beter niet kon gaan zwemmen, want de douches werkten niet. Ik vroeg of het zwembad gewoon open was en dat bleek het geval, dus ging ik mij snel omkleden.

De kleedkamer stond vol met boos-beledigde dames (dat worden dan direct dames in plaats van vrouwen) die het afschuwelijk vonden dat ze niet konden douchen.

Hoe lang woon ik nou al in Italie?  Ik weet het antwoord, sinds 2001, maar toch blijf ik mij verbazen over dit soort onbenullige reacties. Er is een storing en dus werkt er iets niet. Dat kan gebeuren, lijkt mij. Deze vrouwen waren wanhopig, terwijl ze net uit een super gecontroleerd en kraakhelder zwembad komen.

Alsof ze aan een moddergevecht deel hadden genomen!

Een aantal liep hooghartig te beweren dat zij het allemaal wel beter hadden gedaan en voor dit soort situaties echt wel een noodoplossing zouden hebben gehad. Ze liepen al absurde ideeën enthousiast te spuien alsof het allemaal niets kost en de stroom elke week drie keer uitvalt.

Ik vraag mij op dit soort momenten af hoe het mogelijk is dat wij zo onvoorstelbaar zwak zijn geworden dat bij een klein probleempje direct alle alarmbellen al afgaan.

Na een tijdje zwemmen kondigde de badmeester aan dat ik geluk had gehad, want wegens de vele klachten had de directie van het bad besloten niemand meer binnen te laten.

Mijn ergernis was compleet.

Toen ik met zwemmen klaar was, werkte alles weer gewoon.

Posted in: Toscane

Schitterende tuin bij Fiesole – Villa Peyron

Zondag was er  een interessante korte rondleiding door de tuin van Villa Peyron, een villa bij Fiesole in de buurt (net buiten Florence).
Een schitterende tuin, bomvol standbeelden en, zoals de gids ons wist te vertellen, bomvol ‘massoneria’ (vrijmetselaars) symboliek. De tuin ligt op meerdere niveau’s en heeft uitzicht op Florence in de verte.

Delen van de tuin zijn inmiddels gesloten voor publiek wegens gebrek aan onderhoud waardoor muurtjes zijn ingestort en sommige standbeelden zijn omgevallen. Erg jammer! Echter, wat nog wel te bezichtigen is, is enorm de moeite waard.

Precies toen de rondleiding klaar was begon het behoorlijk te regenen, ik heb Fiesole dus niet bekeken helaas, maar ik ga een andere keer, met mooi weer, vast terug.

villa-peyron-tuin-tosane-9 villa-peyron-tuin-tosane-8 villa-peyron-tuin-tosane-7 villa-peyron-tuin-tosane-6 villa-peyron-tuin-tosane-5 villa-peyron-tuin-tosane-4 villa-peyron-tuin-tosane-3 villa-peyron-tuin-tosane-2 villa-peyron-tuin-tosane-1 villa-peyron-tuin-tosane-10 villa-peyron-tuin-tosane-12 villa-peyron-tuin-tosane-11 villa-peyron-tuin-tosane-13villa-peyron-tuin-tosane-14

 

Posted in: Bijzondere mensen, Italiaans, Toscane, Uncategorized

Markt in Castelfiorentino

Afgelopen weekend was er een speciale markt in Castelfiorentino, een leuk dorpje ongeveer 10 km hier vandaan. Een markt met locale producten, maar ook oude gebruiken en oude landbouwwerktuigen.

We hebben onze ogen uitgekeken, maar nier zozeer naar al deze oude machines. Nee, vooral naar de ‘gewone’ mensen die zich speciaal hadden opgedoft voor een gezellig dagje uit.

festa-agricola-castelfiorentino-1 festa-agricola-castelfiorentino-2 festa-agricola-castelfiorentino-3

… en ik bedoel niet deze hierboven, die doen namelijk de oude beroepen na, deels in klederdracht.

Nee, het stikte van de bijzondere mensen. Mensen met rare en erg lelijke hoedjes, vrouwen met onooglijke make-up (van verre leken het travestieten, maar dat waren ze toch echt niet), een paar hele dikke mensen die zich in zeer strakke kleding hadden weten te wurmen …

Meerdere vrouwen gingen een praatje aan met hondje Sandy zonder mij ook maar te groeten. Ik had Sandy opgetild omdat ze in die menigte niet veilig kon lopen. Blijkbaar trok ze wat aandacht, zo’n schattig hondje op ooghoogte, maar moesten die mensen van mij niets hebben.

Verder was het gezellig en sfeervol, met een band die goede muziek speelde maar waar nauwelijks iemand interesse in had. Erg jammer voor die jongens.

Interessant was dat er lokale pinda’s te koop waren. Pinda’s die in Toscane aan de kust groeien, niet ver van Piombino. Ze zijn lekker, maar kan niet veel verschil ontdekken met pinda’s van ver weg. Nooit geweten echter dat er in Italie pinda’s worden verbouwd.

 

Posted in: Toscane, Wandelen Toscane

Wandeling in de lente

Het weer was zondag niet bijster, maar we besloten toch een eindje te gaan wandelen. Na wat lichte buitjes knapte het daarna zowaar op.
Alles is hier momenteel licht groen, fris en geurig.

Hier wat foto’s:

wandelen-toscane-lente-1
Langs een weggetje zagen we toevallig deze oude water … tja … wat kun je het noemen? Opslag, bron, put? Er sprongen vrolijk (waarschijnlijk waren ze niet erg vrolijk maar meer doodsbenauwd) kikkers in toen we in de buurt kwamen.

wandelen-toscane-lente-2
Een oude auto, deels overgroeid … naast de blauwe bak waarin wij flessen, plastic en blik weggooien zodat het gerecycled kan worden. Riciclo. Het lijkt alsof de afvalophaaldienst steeds vergeet die auto op te laden …

wandelen-toscane-lente-3
wandelen-toscane-lente-4
Prachtige glooiende weilanden. De onderste foto met een schitterende vrijstaande eikenboom.

wandelen-toscane-lente-5
Altijd weer interessant om deze bloemen te zien die hun zaden van een parachute voorzien.

wandelen-toscane-lente-6Een mooie, originele, wegwijzer.

Posted in: Toscane, Wandelen Toscane

Wandeling in de lente

Het weer was zondag niet bijster, maar we besloten toch een eindje te gaan wandelen. Na wat lichte buitjes knapte het daarna zowaar op.
Alles is hier momenteel licht groen, fris en geurig.

Hier wat foto’s:

wandelen-toscane-lente-1
Langs een weggetje zagen we toevallig deze oude water … tja … wat kun je het noemen? Opslag, bron, put? Er sprongen vrolijk (waarschijnlijk waren ze niet erg vrolijk maar meer doodsbenauwd) kikkers in toen we in de buurt kwamen.

wandelen-toscane-lente-2
Een oude auto, deels overgroeid … naast de blauwe bak waarin wij flessen, plastic en blik weggooien zodat het gerecycled kan worden. Riciclo. Het lijkt alsof de afvalophaaldienst steeds vergeet die auto op te laden …

wandelen-toscane-lente-3
wandelen-toscane-lente-4
Prachtige glooiende weilanden. De onderste foto met een schitterende vrijstaande eikenboom.

wandelen-toscane-lente-5
Altijd weer interessant om deze bloemen te zien die hun zaden van een parachute voorzien.

wandelen-toscane-lente-6Een mooie, originele, wegwijzer.

Posted in: Appartement opknappen, Bijzondere mensen

Huis (proberen te) kopen in Toscane

Ik schreef al over een bizarre ervaring met een idiote makelaar (zie http://winitalie.com/2015/05/21/italiaanse-makelaarspraktijken/). Ditmaal was de makelaar OK, maar de verkoper (en zijn buurman) minder.

We hadden het huis, dat we ‘de bunker’ noemen, al sinds we in Montespertoli wonen, te koop zien staan. De prijs was absurd hoog, het huis foeilelijk. We zijn dus nooit gaan kijken. Tot ik een dag ging wandelen en bij de bunker uitkwam, er beter naar keek en bedacht dat het wel potentie zou kunnen hebben (alles afbreken en iets fatsoenlijks bouwen).

Na veel wikken en wegen zijn we gaan onderhandelen en na een intensief proces hebben we een koopvoorstel getekend en de eigenaar ook. Daarin hadden we een aantal voorwaarden gesteld waaraan de eventuele koop verbonden zou zijn. We wilden ten eerste de tuin helemaal privé en niet gedeeld met de buurman. We wilden ook pas kopen als alle vergunningen bij de gemeente zouden zijn goedgekeurd, zodat we niet met een opgeknapte schuur blijven zitten, maar echt een officieel goedgekeurd woonhuis zouden hebben. Allemaal geen enkel probleem. Zei de eigenaar.

In december was dit rond. We zouden van de eigenaar te horen krijgen wie zijn ’technicus’ is die bij de gemeente alles rond zou maken. In januari belde ik, maar ik moest een week later terugbellen, en dat ging zo een tijdje verder. De laatste keer kreeg ik op mijn donder dat ik alweer belde en besloot de makelaar erbij te betrekken. Die kwam ook niet veel verder.

De tijd gaat heel erg snel voorbij, dat weten we inmiddels en ook terwijl je op belangrijk nieuws wacht racet de tijd gewoon door. Mijn ergernis groeide wel gestaag en het vermoeden dat we aan het lijntje werden gehouden konden we op een gegeven moment niet langer voor ons houden.

Dus belde ik de eigenaar. Hij reageerde zwaar beledigd toen ik hem mededeelde, op z’n Nederlands, gewoon recht door zee, dat ik geen enkel vertrouwen meer in de koop had en mij opgelicht voelde omdat hij ons niet op de hoogte bracht van wat er speelde. De beste man beweerde zich uitermate in te hebben gespannen en heel druk te zijn met het in orde brengen van alles.

Het bleef erg vaag, maar ik vroeg door ondanks de ijzel aan de andere kant van de lijn.  Na een hele tijd kwam er voorzichtig uit dat de ‘diritto di passo’ d.w.z. het recht van overpad van de buurman, misschien toch een probleem was.

Maar, zei hij direct laconiek, dat kun je heel makkelijk oplossen door gewoon een extra afstandsbediening van het hek aan de buurman te geven. “Che problema c’è?” (Dat is toch geen probleem?).

Tsja …
Ik heb de makelaar gebeld en gezegd dat het contract bij deze wat ons betreft ongeldig was geworden. De makelaar stond met zijn mond vol tanden.

Weer een ervaring rijker (jammer).

We hebben al maanden de grootste lol om de buurman, een vreemd type. Hij spreekt zichzelf in elk gesprek minimaal twee keer tegen. Volstrekt onbetrouwbaar en niet al te snugger. Om goed te liegen, moet je minimaal kunnen onthouden wat je een paar minuten daarvoor hebt beweerd. Daar slaagt hij duidelijk niet in.

Posted in: Bijzondere mensen, Toscane, Wandelen Toscane

Toscaanse kastelen en villas

Ons wandelingetje zaterdag liep vanuit huis richting San Quirico, een klein plaatsje op de heuvel tegenover ons. We lopen hier vaak, maar de zon scheen en dus kon ik een paar foto’s maken. Zoals wel vaker … villas en kastelen.

toscaanse-villas-kastelen-1 toscaanse-villas-kastelen-2 toscaanse-villas-kastelen-3

Wat een rijkdom deze plekken!

Zondag was er een rondleiding door het kleine museum van de ‘arte sacra’ in Montespertoli. Arte Sacra is kunst die uit kerken is gehaald (alvorens het werd gestolen, kan ik daaraan toevoegen. Vaak echter was men niet op tijd!).

Een heer op leeftijd vertelde het groepje geïnteresseerden over de oude kerken (sommigen al van ver voor het jaar 1000) hier in de buurt. Hij heeft een paar boeken geschreven over de lokale geschiedenis, met verhalen over families hier en bijzondere personages. Dit alles na zijn pensioen. Hij is aan het studeren geslagen, de archieven ingedoken en de mooiste vondsten zijn gepubliceerd.

Een prachtige middag, zeer informatief en het was een waar genoegen naar deze bevlogen meneer te luisteren, die echt alles weet over dit schitterende gebiedje. Ondanks zijn leeftijd en oogproblemen (meldde hij terloops even) wist hij data, namen en feiten vlot te produceren en de grote lijn van de details te onderscheiden.

Posted in: Bijzondere mensen

Geitjes en heel lekkere rauwmelkse kaas Toscane

Zoals ik had beloofd afgelopen blog, een stukje over ons bezoek aan 50 heel schattige piepjonge geitjes (en hun rustige, maar nieuwsgierige, moeders).

toscaanse-rauwmelkse-kaas-1 toscaanse-rauwmelkse-kaas-2

Wat zijn ze grappig die geiten.
Deze hierboven mogen binnenkort weer naar buiten als het gras iets hoger staat. Ze zijn de lichting van afgelopen jaar, allemaal geboren op de boerderij.

toscaanse-rauwmelkse-kaas-3 toscaanse-rauwmelkse-kaas-4

Hierboven de echte stal waar in de afgelopen weken 50 geitjes zijn geboren. De moeders staan een deel van de dag op stal om de geitjes te laten drinken en de rest van de tijd leven ze buiten. De jonkies vermaken zich binnen omdat het buiten nog te gevaarlijk is. Het gevaar komt vooral van de oudere geiten die niet altijd even goed opletten. Dit jaar zijn er veel slechte moeders … dus extra werk voor Guido, de boer/kaasmaker.

toscaanse-rauwmelkse-kaas-5

En hier de Guido met een klein geitje.

Je kunt hem en zijn kazen elke zaterdagochtend op de markt van Montespertoli vinden. Afgezien van geitenkaas (van zijn eigen dieren) maakt hij ook heel lekkere rauwmelkse koeienkazen en schapenkazen. Die kazen zijn werkelijk zalig! Zijn afstudeeronderzoek ging dan ook over kaasbacteriën en enzymen.

I Formaggi del Dottore (hij is afgestudeerd in boerderij-dier-wetenschap – helaas ben ik de technische term kwijt, excuus!).

Elke zaterdagochtend op de boerenmarkt van Montespertoli en ook rechtstreeks op de boerderij te koop, Via Milani 8/c in Castelfiorentino (FI).

Posted in: Toscane, Wandelen Toscane

Eindelijk wandelen

Na vele weekenden slecht weer konden we vandaag eindelijk weer n’s wandelen. We hebben een klein stukje van de Via Francigena op en neer gelopen. Daarna hadden we in die buurt een afspraak om een geitenboerderij even te bekijken, dus we hadden niet veel tijd. Over de boerderij bomvol jonge geitjes schrijf ik binnenkort meer.

Hier drie foto’s van de winderige wandeling, maar met een heerlijk zonnetje.

wandeling-toscane-maart-2016-1 wandeling-toscane-maart-2016-2 wandeling-toscane-maart-2016-3

Back to Top