Een paar dagen geleden ging ik een stukje hardlopen. Op het eind is een lange trap die ik wel eens opren. Zo ook deze keer, maar ik trof er twee moeders en wat kleine kinderen. Ik rende toch de trap maar op, niet erg op mijn gemak en bang met ‘Rocky’ vergeleken te worden (en een brutta figura te slaan).
Het kleinste jochie rende voor mij uit en hij bleef het volhouden, best knap voor een mannetje met zulke kleine beentjes (hoewel ik er heel eerlijk bij moet zeggen dat mijn tempo niet hoog lag!). Bijna boven zei ik tegen het mannetje ‘bravissimo, vai bene cosi!’ (heel goed, ga zo door).
Hijgend kreeg ik terug: “ma io ho il vantaggio dell’età” (maar ik heb mijn leeftijd mee).
Vertederend en tegelijk lachwekkend, zo’n volwassen zin, trots op zijn prestatie maar ook bescheiden.
Ik ga geen foto van de trap plaatsen, maar heb nog wat foto’s van de Pieve van Montespertoli, zondag gemaakt tijdens een schitterende wandeling.
Haha! Wijsneus! Die laatste foto is mijn favoriet. Zo mooi!
Grappig he dat jochie!