Olijfboomgaard – W in Italie

Olijven plukken … het is weer zover!

Written by willemijn lindeboom 20/10/2022 3 reacties

Ooit begon iedereen eind oktober op z’n vroegst met plukken, maar dit jaar zijn velen afgelopen weekend al begonnen (15 en 16 oktober). Zo ook wij! Momenteel hangen de olijven er nog mooi bij, maar de olijvenvlieg (die eitjes in olijven legt waardoor die kapot gaan zodra er larven uitkomen die de olijven van binnen opeten) vliegt fanatiek rond, dus binnenkort is het te laat.

We hebben enorm ons best gedaan om in een weekend zoveel mogelijk olijven te plukken. De pers waar we altijd naartoe gingen is failliet gegaan en overgenomen door een groot bedrijf die alleen nog hun eigen olijven persen … wat rondvragen gaf ons twee alternatieven. Bij de beste pers kun je echter alleen terecht als je minimaal 300 kg olijven hebt. Heb je minder dan gooien ze jouw olijven bij andere olijven en dan krijg je niet jouw eigen olie. Dat is dus jammer, want je weet niet hoelang die andere olijven al geplukt zijn (hoe langer, hoe slechter de kwaliteit van de olie) en of er gif is gebruikt.

We hadden 17 kratten olijven en dat bleek precies 400 kg te zijn. Helaas is de opbrengst olie erg laag, maar dat is te verwachten als je zo vroeg plukt. We hadden iets meer dan 9% en dat is ongeveer 36 kilo olie hetgeen ruim 38 liter is.

Dat kan veel lijken, maar wij gebruiken per jaar meer olijfolie dan dat.

Dit weekend gaan we door met plukken, maar de volste bomen hebben we inmiddels gedaan dus nogmaals 400 kilo gaan we niet halen, maar we hopen op 200 kilo want dat is bij de andere olijfpers (de tweede keuze) het minimum dat ze accepteren. Zondagavond kunnen we de olijven daar afleveren en maandag krijgen we onze olie.

Hierboven zie je onze 400 kilo olijven, allemaal met de hand geplukt (we zijn zo ongeveer de enigen die dat nog zo doen, iedereen heeft tegenwoordig van die lange stokken met bewegende top waarmee de olijven uit de bomen worden geslagen). Wij houden stug vol de olijven met de hand te plukken zodat ze niet beschadigd worden. Het werk is echt leuk op deze manier en de olie is van iets betere kwaliteit.

Elke avond eten we nu uiteraard bruschetta met onze verse olie en we drinken er wat van onze eigen wijn van vorig jaar bij. Eeuwenlang was dit niet meer dan normaal voor iedereen op het platteland … maar wij zijn de koning te rijk!

Bijzondere mensen, Wandelen Toscane, Wijn en olijfolie

Kilte in de vallei

Written by willemijn lindeboom 27/09/202227/09/2022 1 reactie

We waren weer n’s een korte wandeling aan het maken toen we langs een grote moestuin liepen, in een vallei, midden tussen allemaal wijngaarden op de heuvels eromheen. We lopen er vaak langs, maar hadden er nooit iemand gezien.

Deze keer was er echter een man wat water aan het geven. Zijn tractor stond bij de put en gaf luid ronkend elektriciteit aan de pomp. Zoals we wel vaker doen maakten we een praatje. Hij bleek de eigenaar van alle wijngaarden rondom de moestuin en ook van de wijngaarden verderop. Hij vertelde honderduit. Ik begon het koud te krijgen. In een vallei is het vochtiger en dus voelt het een paar graden kouder aan, wist de beste man mij te vertellen met een air van: stel je niet aan!

Na een tijdje kwam er een 4×4 de heuvel afzetten. Het was de vrouw van deze man. Ze kwam wat groente en fruit halen voor het eten. Voor ik het wist had ze een meloen geplukt en haar man instructies gegeven die in stukken te snijden en ons een stuk te geven. De meloen was nog niet helemaal rijp, maar wel al lekker. Ze probeerde een andere meloen in de hoop dat die wel rijp zou zijn, maar die was nog minder rijp. Het is duidelijk moeilijk om van buiten te zien of een meloen rijp is. Daar heb ik ook altijd moeite mee.

Al met al erg vriendelijk dat ze hun meloenen met wildvreemden delen, hoewel ze inmiddels wisten wie we waren en waar we wonen. Toch gaven ze mij een kille indruk door de dingen die ze vertelden en wellicht omdat ik het echt koud had, maar dat werd gewoon genegeerd.

Wat vertelden ze dan? Ze vertelden over hun manier van druiven verbouwen en olijven (op gif werd niet bespaard en was een prachtige uitvinding – om zoveel mogelijk geld te kunnen verdienen), over hoe ze een vos de wereld uit hadden geholpen nadat die voor de tweede keer probeerde hun kippen te eten (de eerste keer was hij erin geslaagd). Uiteraard snap ik dat, maar je kunt ook de kippen beter beschermen in plaats van de vos een kopje kleiner te maken.

Toen ze over de nieuwe tendens van ‘0 km’ begonnen, over hoe belachelijk dat is, was ik er wel klaar mee om als publiek te dienen. Ik begrijp dat ze hun wijn en olie over de hele wereld verkopen, maar toch is ook het idee om zoveel mogelijk lokaal te consumeren volgens mij een heel goed idee. De hoogste tijd dus om door te lopen. Ik had het steenkoud gekregen dus had echt een goede smoes! Wat een kille maar toch ook vriendelijke mensen en vallei!

Moestuin Toscane, Wijn en olijfolie

Olijfbomen snoeien

Written by willemijn lindeboom 07/04/2022 1 reactie

Het is weer zover … we zijn volop aan het snoeien. Elk jaar snoeien we onze olijfbomen zodat alle takken zoveel mogelijk licht en lucht krijgen.

Dit jaar gaat het snoeien redelijk snel omdat we in de afgelopen jaren onze bomen (die waren verwaarloosd en dus huizenhoog waren) langzaam tot een normale hoogte hebben teruggebracht. We hebben hout voor jaren!

Een aantal bomen staat in de omheining van de kippen en die zijn bijzonder nieuwsgierig. Tijdens het snoeien moet ik goed oppassen dat ik niet over ze struikel en dat er geen grote takken keihard naar beneden storten.

Werken met kippen om je heen is heel ontspannend. Ze maken prettige geluiden, zacht geklok dat tevredenheid uitstraalt. Af en toe is er ruzie, maar dat is altijd binnen een halve minuut weer voorbij. Het zou wellicht een idee kunnen zijn voor mensen met stress om naar onze kippen te luisteren, maar dat terzijde.

Toscane, Wijn en olijfolie

Flink snoeien!

Written by willemijn lindeboom 27/04/202127/04/2021 1 reactie

We zijn ‘alweer’ twee weken klaar met het snoeien van de olijfbomen. Dit jaar zijn we eindelijk op de gewenste hoogte uitgekomen. Dat wil zeggen, persoonshoogte. Bijna alle bomen kunnen we nu snoeien en plukken zonder ladder.

We hebben stookhout voor jaren en jaren! Maar het ontbreekt ons niet aan plek om dat op te slaan!

Ik maakte deze foto waarop een drastisch gesnoeide olijfboom (in 4 jaar tijd, elk jaar een flink stuk eraf) staat en rechts zijn ‘broertje’. Die is van de buurman en wordt al jaren niet gesnoeid (hij heeft teveel andere bomen!).

Onze bomen waren nog veel hoger en ‘ongesnoeider’ dan die boom rechts, maar het geeft een idee. Ik wil al een tijdje in mijn oude foto’s zoeken naar hoe het er in het begin uitzag hier, om het verschil goed te kunnen zien. Heb uiteraard nog geen tijd gehad!

Toscane, Wijn en olijfolie

Olijfbomen snoeien

Written by willemijn lindeboom 22/02/202122/02/2021 3 reacties

Het is schitterend weer. Veel te warm voor deze tijd van het jaar, maar we hebben volop genoten. Eindelijk zon!

We zijn begonnen met snoeien van de olijfbomen. Rondom een deel van de bomen staat een laagje water, zoveel heeft het geregend deze winter.

Deze bomen zijn echt voor de laatste keer gekortwiekt. Ze zijn nu eindelijk op de juiste hoogte, na 5 keer flink snoeien. Ze zien er nu wat iel uit, maar over een jaar of maximaal twee zijn het prachtige bomen. Dat hoop ik in elk geval.

Het is heerlijk werk om te doen.

Toscane, Wijn en olijfolie

Olijven drogen

Written by willemijn lindeboom 20/11/202020/11/2020 5 reacties

Nadat we olijfolie hadden gemaakt, waren er nog een paar bomen met maar weinig olijven die we hadden overgeslagen (goede olie wil zeggen: zo snel mogelijk, zo veel mogelijk plukken en zo snel mogelijk persen).

Ik heb ze begin november geplukt en op een ovenschaal op de kachel gelegd. Die kachel is bijna elke avond aan en … bijna alle olijven zijn inmiddels al droog en heerlijk om te eten.

Toscane, Wijn en olijfolie

Olijfolie!

Written by willemijn lindeboom 20/10/202020/10/2020 10 reacties

Wat een kleur! En wat een smaak … maar die kun je niet van een foto halen. Wat een geur ook … maar helaas kan ook die niet op internet gedeeld worden.

We hadden 258 kilo olijven en dat gaf 30,5 kilo olijfolie. Nu is een kilo olijfolie meer dan een liter, dus we hebben onze 30 liter olie tank helemaal vol en nog wat flesjes extra. Dat is een goed begin van de oogst.

Moet er wel bij vertellen dat we eerst de bomen hebben geplukt met de meeste olijven eraan, want we zijn bang dat de olijfvlieg de olijven verpest. De bomen dichter bij ons huis hebben bijna alle olijven al laten vallen, met ‘dank aan’ de larven van deze vlieg.

Vaak wordt gedacht dat 30 liter olijfolie wel genoeg is voor ons, voor een jaar. Wij gebruiken echter meer olie dan dat. Ik sta er zelf ook van versteld, maar gemiddeld gaat er tussen de 35 en 40 liter olijfolie per jaar doorheen. Het zou dus erg welkom zijn als we nog meer olijven kunnen plukken, maar dan moet wel het weer meezitten (en de schade van de vlieg ook)!

Hieronder onze 30 liter tank, helemaal vol met olie.

Toscane, Wijn en olijfolie

Olijven!

Written by willemijn lindeboom 19/10/202019/10/2020 5 reacties

Het is weer zover … in Toscane (en zeker ook in Umbrie en andere delen van Italie waar olijfbomen staan) is alles in rep en roer om de olijven te plukken en zo snel mogelijk naar de frantoio (olijfpers) te brengen om daarna, met de eigen olie, heerlijk te genieten van wat ze hier ‘fettunta’ noemen. Dat is ‘fetta unta’ en betekent letterlijk een ‘vette snee’. Una fetta = een snee en unta = vet.

Dat klinkt inderdaad vies, maar … dat is het niet. De pas geperste olie zit boordenvol met smaak en is vaak gepeperd. Je merkt niet dat het vet is. Zo moet goede olijfolie zijn. Er moet in je mond geen spoor van vet achterblijven, anders is de olie namelijk niet goed. Dat leerden we vorig jaar bij een mini cursus olijfolie proeven.

Hierboven een foto van de olijven die we hebben geplukt en op het net hebben laten vallen, met daarnaast een half kratje al vol.

In totaal hebben we dit weekend 12 kistjes olijven geplukt, ongeveer 250 kg (de exacte hoeveelheid hoor ik zodra ik de olie op ga halen).

Hierboven 11 kratten vol. De twaalfde waren we toen nog aan het plukken en tegen de tijd dat we daarmee klaar waren was het donker.

Helaas zijn de voorspellingen voor komend weekend erg slecht, maar wie weet veranderen die nog en kunnen we toch verder gaan met plukken. We hebben nog veel olijfbomen te doen.

Bureaucratie, Montespertoli, Wijn en olijfolie

Bouwvergunning …

Written by willemijn lindeboom 12/12/2017 5 reacties

Na maanden wachten in onzekerheid, heb ik net het bericht gekregen dat onze aanvraag voor een bouwvergunning is goedgekeurd, onder een aantal voorwaarden, maar die zijn wel op te lossen.

Een hele opluchting! Bijzonder goed nieuws.

Ik ben verder enorm druk met het opzetten van een nieuw bedrijfje dat behang gaat printen, meer nieuws daarover zodra ik iets verder ben. Echter, veel tijd om deze blog te schrijven heb ik momenteel niet. Dat zal niemand zijn ontgaan!

Ook hebben we in totaal ruim 40 liter olijfolie van onze olijfboomgaard. We hebben op ons gemak meerdere weekenden, in de zon, olijven geplukt en het resultaat viel ons werkelijk enorm mee.

Afgelopen zaterdag waren we in de olijfboomgaard bezig wat schade van de koeien (die inmiddels weg zijn gelukkig) ongedaan te maken toen we toch nog een paar bomen zagen met olijven. Die hebben we nog geplukt en zondag ben ik uren bezig geweest om die op allerhande manieren te verwerken tot eet-olijven. Ik ben erg benieuwd naar het resultaat.

Deze foto hieronder was na een weekend plukken.

Bureaucratie, Wijn en olijfolie

Koeien

Written by willemijn lindeboom 07/06/2017 Leave a Comment

Op de boerenmarkt elke zaterdag kopen we vaak kaas van een jongen die samen met zijn broer een aantal koeien heeft. Toen ik met één van hen stond te kletsen bleek dat ze al 13 koeien hadden moeten verkopen omdat ze aan het verhuizen zijn en helaas zouden hun laatste 5 koeien ook weg moeten.

De gemeente had erg moeilijk gedaan over een vergunning om op een nieuw stuk land dat ze huren, water aan te leggen. Na veel gedoe is het wel voor elkaar, maar inmiddels hadden ze niet genoeg tijd om alles aan te leggen voordat ze uit hun oude boerderij weg moesten.

Ik bood dus aan dat die koeien wel een paar maanden bij mij mochten staan.

Dat bleek ook nog niet zo snel geregeld, bureaucratie is er niet voor niets namelijk! Als de gemeente even de kans krijgt, maakt ze het leven van haar ingezetenen moeilijk. Zo spreekt een zwaar gefrustreerde ingezetene … (met ervaring inmiddels).

Hoe dan ook, met weken vertraging kregen ze alsnog toestemming om de koeien bij ons neer te zetten.

Ze zijn er nu een week en hebben al veel lage olijftakken kaal gegeten … maar we krijgen er fantastische mest voor terug. En leuke foto’s.

Twee keer per dag worden ze gemolken en ze staan er echt voor in de rij. Verder zijn ze vrij en lopen wat rond, liggen wat in de schaduw en zijn vooral heel erg groot en rustig.

De koereigers komen ook regelmatig kijken, maar heb er nog geen op een koe zien staan om parasieten van de koe te eten … wie weet komt dat nog.