Dit voorjaar was ik de olijfbomen aan het snoeien. Ik probeer altijd goed te kijken of er ergens een vogelnestje zit, maar die dingen zijn gek lastig te zien.
Zo was ik op een dag druk aan het snoeien, genietend van al die zingende vogeltjes om mij heen. Het viel mij niet op dat er wellicht wel erg luid gezongen werd … Plotseling vloog er een klein vogeltje rakelings over mijn hoofd.
Er ging (eindelijk) een lichtje branden. Dit vogeltje was duidelijk radeloos (als vogels dat al kunnen zijn). Ik keek nog n’s goed en zag dat ik maar een tak van een vogelnestje verwijderd was.
Afgelopen weekend hebben we, rijkelijk laat, nog wat olijfbomen gesnoeid. Toen ik de dag erna de takken aan het uitzoeken was (wat wordt hout voor de kachel en wat blijft op het land liggen) vond ik weer een nestje. Een heel ander soort. De binnenkant was met haar bekleed en super zacht.
Het leek ongebruikt, helemaal perfect. Blijkbaar had het vogeltje dat dit nest had gebouwd ergens nog een beter nestje neergezet … of wie weet wat er gebeurd is.
Als je zo’n nestje van dichtbij bekijkt en ziet hoe fantastisch het gemaakt is, door dieren zonder armen of vingers. Ze hebben twee pootjes en hun snavel en daar doen ze al het werk mee. Indrukwekkend.
Inderdaad prachtig die vogelnestjes.
Ja, knap he? En ook gewoon snoezig met al die zachte spulletjes erin verwerkt. Ik ga er overigens gewoon vanuit dat de maker ergens anders een beter nestje heeft gevonden, hoor. 😉