Dit jaar was een moeilijk jaar voor olijven. In het voorjaar heeft het erg veel geregend en daarnaast is er een fikse hagelstorm geweest. Olijfbomen zijn afhankelijk van de wind en regen voor een goede kruisbestuiving. Regent het teveel dan werkt het niet. Regent het te weinig, idem. Waait het niet dan is dat een probleem, waait het teveel dan ook.
Er hingen dus niet veel olijven aan de bomen. Om ons heen werd flink gemopperd, maar bijna iedereen is toch gaan plukken. Twee mensen in de buurt hebben het erbij laten zitten omdat de opbrengst te laag zou zijn. Die mopperen het hardst.
Wij hebben een weekend keihard gewerkt om zoveel mogelijk olijven te plukken en hebben in totaal bijna 42 kilo olie (van ruim 300 kilo olijven). We zijn er dik tevreden mee! Dat was alweer twee weken geleden! We eten bijna elke dag minstens één bruschetta. Heerlijk!
Toen we de olie hebben opgehaald hebben we voor die avond een beetje olie in een glazen pot gedaan. Het verschil tussen de nieuwe en oude olie is altijd weer enorm:
Over een paar weken is de nieuwe olie minder troebel en over een paar maanden is de groene kleur ook helemaal weg. De smaak verandert ook. Het echt pikante vind je normaal gesproken alleen in nieuwe olie die net is geperst.
Mooie olijfolie. Dat kunnen wij (leken) natuurlijk nooit proeven. Die net geperste olijfolie.
Je hebt je inderdaad niet voor niets in het zweet gewerkt.