De kip die in november aan het broeden was en waarvan ik de eieren zo onvriendelijk had weggenomen, is gewoon vastberaden opnieuw aan de slag gegaan.
Dus … we laten haar nu haar gang gaan maar hebben wel geprobeerd om haar nestjes iets beter te isoleren. Ze zit onder het kippenhok, gelukkig helemaal veilig voor roofdieren, maar niet echt een knus plekje.
Af en toe komt ze snel iets eten en de rest van de tijd houdt ze de eieren warm.
Ik vraag mij af of het gaat werken in hartje winter … maar we zullen het zien.
Ik heb de kippen een tijdje geleden flink veel gemaaid gras gegeven waarin ze heerlijk kunnen rommelen. Zo hebben ze iets te doen en het is heel goed voor de grond.
Dit weekend krijgen we waarschijnlijk drie kippen erbij … de eigenaren van de kippen kunnen ze niet langer verzorgen en ze willen ze liever niet opeten. Dat zal wel even wat ophef gaan geven. Kippen hebben een strakke hiërarchie in de groep en als er nieuwe bijkomen moet even worden uitgemaakt wie op welke rang komt.
Een paar weken geleden zat er een vreemd ei tussen de eieren van onze kippen.
Een misbaksel. De schil was zacht.
Ik heb nog altijd weinig verstand van kippen, maar even zoeken op internet wees naar een mogelijke verklaring. De eerste eieren die jonge kippen leggen hebben soms dit probleem omdat het ei-maak-proces nog niet helemaal goed werkt. Niets aan de hand dus!
Niet helemaal normaal was dat één van de volwassen kippen had besloten om te gaan broeden onder het kippenhok. Ik kwam er pas na een tijdje achter dat ze daar zat. Het leek ons geen goed idee om haar op haar eieren te laten zitten, omdat het binnenkort te koud is. Het lijkt me niet handig dat ik hier in huis allemaal kuikentjes in leven moet gaan houden terwijl we al teveel kippen hebben.
Helaas moesten we de bodem van het kippenhok losschroeven om bij de broedende kip te kunnen komen. Ze pikte flink van zich af, maar ik heb de tien eieren weggehaald.
Arm beestje!
Na een half uurtje liep ze echter rustig met de andere kippen te scharrelen alsof er niets aan de hand was.
Zaterdag zijn we dan eindelijk kippen op gaan halen. Het kippenhok was nog niet af, maar wel vrij ver gevorderd. Via via was er een mannetje in de buurt die wel 4 legkippen wilde verkopen. We spraken op een kruising af en reden achter hem aan. Ergens goed verstopt had hij zijn moestuin en kippenhokken. Plus duiven en konijnen … de kippen zitten daar de hele dag binnen, vrij dicht op elkaar.
Hij ving 4 kippen voor ons die we in een grote en hoge doos deden. Die kippen vonden dat maar niets en probeerden uit alle macht te ontsnappen. Dat was een aangename verrassing, zulke levendige kippen zag ik niet zo vaak. Ze gebruikten hun nek als een soort haak om zich om de rand van de doos te wurmen.
Thuis gooide ik was sla resten en ander groen in de doos en dat kalmeerde de arme beestjes. Ze moesten nog in de doos blijven tot de afrastering klaar was, maar met een net erover ging dat goed. De rest van de dag hebben we aan het kippenhok gewerkt. Alles goed afrasteren tegen vossen en andere dieren die kippen eten. Net voor het donker werd waren we klaar. De kippen waren inmiddels al een hele tijd uit de doos en aan ons gewend en helemaal niet bang meer.
De volgende dag lag er keurig een eitje op ons te wachten en in de loop van de dag kwamen er nog twee bij. Ook kwam ’s middags de buurman langs om wat bamboe te vragen en inspecteerde hij het gedane werk. Dat werd volkomen afgekeurd. De vossen konden nog veel te makkelijk naar binnen, om over wezels, marters en ratten maar te zwijgen.
Hij vond ook 4 kippen zonder haan maar helemaal niets. Bij kippen hoort gewoon een haan. Hij had er nog eentje over die anders de pan in moest, dus als het hem lukte deze haan te vangen dan zou hij hem brengen.
We waren nog bezig met de extra beveiliging van het kippenhok toen hij terugkwam met een joekel van een haan. Een prachtig dier, maar echt groot. De kippen accepteerden de haan vrijwel onmiddellijk en de haan leek geweldig in zijn nopjes. Eindelijk was hij het enige mannetje!
Het werd donker en de kippen kropen in het hok. De haan had dit blijkbaar niet gezien en bevond zich plotseling moederziel alleen in een gevangenis. Hij was gewend om gewoon in een boom te slapen en kent gevangenschap niet. Onze bedoeling is om de kippen te laten wennen en ze daarna overdag los te laten lopen, maar ze moeten eerst 2 weken op één plek blijven zodat ze dat als ’thuis’ gaan zien en weten dat ze daar te eten krijgen en ’s nachts veilig zijn. Hoe dan ook, de haan kon de opening van het hok niet vinden en was volledig in paniek rondjes aan het lopen op zoek naar een ontsnappingsmogelijkheid. Hij maakte heel zielige geluiden. Het was echt sneu om te zien.
We hebben het even aangekeken en besloten toen dat we de haan beter konden vangen en het hok in zetten. Heel dapper deed mijn vriend dat, maar makkelijk was het niet. Die beesten zijn snel. Gelukkig was mijn vriend sneller. Eenmaal in het hok was de haan direct stil en rustig.
’s Avonds zijn we nog even gaan controleren of alles OK was en zaten de kippen samen met de haan op de stokken. De haan is wat te groot voor ons hok, maar het is niet anders. Vanochtend liep de haan het hok in en uit, dus hij heeft gelukkig iets geleerd.
Nou wij nog! Ik weet nauwelijks iets van kippen … maar dat komt nu waarschijnlijk vanzelf!
