Wat pompoenen uit onze moestuin en wat lavendel.
De kamer ruikt zalig!
Categorie: Moestuin Toscane
Blog artikelen over het hebben van een moestuin in Toscane, Italië
Broedende kippen in de hitte
Onze kippen hebben een hele tijd gebroed. Kippen doen dat nou eenmaal.
Eéntje had daar geen zin in en hield de haan gezelschap. Deze legde af en toe een ei. Ik haalde dag ei steevast weg omdat ik niet nog meer kuikens wil, op dit moment. De broedende kippen waren hier verre van blij mee.
Ik bracht de twee kippen ook sla en andere lekkere dingetjes om het weer een beetje goed te maken. Mensen doen dat soort vreemde dingen! Ik maak mij echter geen illusies dat de kippen het begrip ‘vergeven’ kennen of willen kennen. Kippen doen gewoon hun ding en maken het leven niet ingewikkelder dan het al is.
Hoewel … het was hier warm, soms zelf vreselijk warm. Ik heb de broedende kippen een paar keer dicht op elkaar geplakt aangetroffen (zonder eieren onder hun lijfjes). Er is plek zat voor twee en meer kippen, maar nee, ze zaten zo’n beetje bovenop elkaar
Weer een mythe gesneuveld … !
Een kleine verrassing
Vanochtend gaf ik, zoals elke ochtend sinds het warm en droog is, de planten water.
In een pot zag ik iets grijs. Eerst dacht ik dat het wel vreemd was dat er ineens een steen in die pot zat. Toen ik beter keek, bleek het een pad te zijn.
Ik ben dol op padden. Ze eten veel insecten en zelfs slakken. Ideaal dus om deze in de tuin te hebben. Ik hoop van harte dat ie blijft en het hier zo goed heeft dat er veel meer komen.
Ik vermoed dat al mijn water deze pad zal hebben aangetrokken, maar moet mij wat meer gaan verdiepen in padden om beter te begrijpen hoe ik het hen naar de zin kan maken.
Onder de pot zie je hoe droog het is. Overal zitten diepe barsten in de grond. We hebben kleigrond hier dus bij het opdrogen trekt dat samen.
Onze eerste tomaatjes
Het is alweer een tijdje geleden dat ik de foto maakte, maar het kwam er niet van even een blogje te schrijven, dus bij deze (met als resultaat dat de blog eigenlijk helemaal nergens meer op slaat!).
Inmiddels heb ik de eerste tomatensaus al ingemaakt, zeven grote potten. De planten zitten bomvol andere rode tomaten en als ik tijd heb ga ik die ook inmaken.
We hebben 14 verschillende soorten tomaten, de helft zijn kleine tomaatjes die je als fruit kunt eten zo zoet en smaakvol zijn ze. De grotere tomaten lopen wat achter maar beginnen nu ook rijp te worden en zijn heerlijk, maar minder intens van smaak.
Het zijn allemaal oude soorten tomaten, dat is bijzonder want die hebben gewoon een betere smaak dan de nieuwe soorten (die dan weer wel beter tegen ziektes kunnen).
Fermenteren
Het is in aan het raken. Het is gezond. Het is ook lekker. Super makkelijk om te doen.
Afgelopen winter ben ik begonnen met zuurkool. Dat is een groot succes en nu ik teveel opbrengst uit mijn moestuin heb, leek het me leuk om ook andere groentes te gaan fermenteren.
Rechts staan gefermenteerde courgettes. Heerlijk door een groene sla of in een aardappelsalade.
Links staat een pot ui die nog moet gaan fermenteren. Deze foto is van een paar dagen geleden, inmiddels bubbelen ze vrolijk en is de pot overstroomd. Mijn potten overstromen steeds omdat ik ze te vol doe. Ik weet het inmiddels, maar blijf het doen omdat ik steeds een klein beetje overhou dat ik niet weg wil gooien en ook niet ergens anders voor kan gebruiken op dat moment. Hardleers heet dat geloof ik … en zo leer ik dus niet alleen fermenteren, maar ook mezelf kennen!
De (moes)tuin
Tot afgrijzen van velen en waardering van weer anderen, hebben we onze tuin en moestuin door elkaar heen gemaakt. Direct voor het huis hebben we een uitgebreide kruidentuin en direct ook een deel van de moestuin.
Uiteraard moet er nog veel gebeuren en groeien. Ik ben in oktober 2020 met planten begonnen en het begint inmiddels ergens op te lijken, maar uiteraard is het nog een erg jonge tuin. Over een paar jaar moet het er, als alles goed gaat, veel voller en dus beter uitzien.
Hieronder wat foto’s, maar eerst wat ‘voor en na’ plaatjes:
Vorig jaar 
Zo is het nu
Een tijdje geleden … 
Gisteren
Zo is de tuin / moestuin nu (gisteren). Vandaag regent het al de hele dag, dus niet geschikt om foto’s te maken.
Rauwe tuinbonen
Ik had er zeker al n’s eerder over geschreven. In Italie eten we de tuinbonen ook rauw, een echte delicatesse! De beroemde combinatie is rauwe tuinbonen met schapenkaas (pecorino).
Ik had in het najaar tuinbonen gezaaid en die zitten inmiddels vol met … bonen (uiteraard!), dus we eten er elke week twee keer ruimschoots van. Als ze zo vers zijn als nu, maximaal 15 minuten tussen plukken en eten, zijn ze nog veel lekkerder dan wanneer je ze in een winkel koopt. Uiteraard. Knapperig en zoet en toch met iets bitters af en toe.
We doen er ook ruim olijfolie overheen. Op de foto ziet dat er niet zo goed uit, maar het is zalig!
Bamboe
We hebben prachtige en overheerlijke bamboe op ons stuk grond staan. Toen we hier, jaren geleden, net waren begonnen met het vrijmaken van de olijfbomen, waren er al een keertje wat Chinezen druk in de weer in onze bamboe. Ik hoorde vooral veel kabaal en dacht dat het een wild zwijn was. Heel voorzichtig ging ik richting het lawaai, maar het bleken Chinezen te zijn. Ze schrokken zich rot. Ze kwamen bamboescheuten zoeken en ik vond dat destijds prima.
Dat stuk bamboe is er nu niet meer, want ons huis staat er nu zo ongeveer op. Wel hebben we een veel groter stuk bamboe vrijgemaakt, verder van ons huis. Vorig jaar hebben we de bamboescheuten, na even zoeken op internet hoe dat moest, zelf opgegeten. Het is echt zalig en schijnt ook gezond te zijn. Het is heel makkelijk, je maakt de bamboe schoon en houdt alleen de zachtere delen over, die laat je 40 minuten in ruim water koken en daarna kun je de bamboe door allerlei gerechten doen. Ik heb er vaak een pastasaus van gemaakt, met alleen wat ui, rode peper en rozemarijn.
Dit jaar wilde ik weer wat scheuten gaan halen en had ze wat dagen ervoor al zien staan … maar kon ze toen ik weer ging kijken, nergens meer vinden. Mijn vriend vertelde ’s avonds doodleuk dat hij een grote familie Chinezen naar beneden had zien lopen. Nou snap ik dus waar de bamboe is gebleven…
Ineens koud
Vorige week vroor het plotseling drie graden, nadat we een paar weken lang prachtig warm weer hebben gehad.
Het resultaat … de bladeren van de aardappelen zijn zwart, de prachtige frisgroene blaadjes in de wijngaarden (of dat wat daarvan over is) zijn verschrompeld, de blaadjes van de kiwi’s idem en veel fruitbomen hebben nu bruine bloesem.
De boeren hier in de buurt zijn wanhopig. De schade is enorm aan de meeste gewassen. Het leven van boeren bestaat deels uit vechten tegen de natuur en hopen op weer dat een beetje meewerkt. Dat doet het weer niet altijd en de laatste jaren steeds minder.
De meeste mensen staan hier zelden bij stil, want alles wordt in supermarkten gekocht. Stel echter dat het weer echt heel vreemde dingen gaat doen (niet zo’n uitzonderlijke hypothese), kunnen de boeren ons dan blijven voeden en zo ja, tegen welke prijs?
In de wijngaarden die geen schade hebben, hebben de boeren twee nachten lang vuurtjes gestookt of met tractors op en neer gereden. Fruitboomgaarden in het Noorden van Italie zijn besproeid om de bloemen en vruchten te beschermen. Het is allemaal enorm veel werk met vaak extra uitstoot van broeikasgassen.
Over twee nachten is opnieuw min één voorspeld bij ons. We zullen zien wat dat gaat doen!
