Ik had er zeker al n’s eerder over geschreven. In Italie eten we de tuinbonen ook rauw, een echte delicatesse! De beroemde combinatie is rauwe tuinbonen met schapenkaas (pecorino).
Ik had in het najaar tuinbonen gezaaid en die zitten inmiddels vol met … bonen (uiteraard!), dus we eten er elke week twee keer ruimschoots van. Als ze zo vers zijn als nu, maximaal 15 minuten tussen plukken en eten, zijn ze nog veel lekkerder dan wanneer je ze in een winkel koopt. Uiteraard. Knapperig en zoet en toch met iets bitters af en toe.
We doen er ook ruim olijfolie overheen. Op de foto ziet dat er niet zo goed uit, maar het is zalig!
Staat bij ons vandaag op het menu. Lekker!
Ik lust geen tuinbonen, eerlijk gezegd. Tenminste niet de gekookte versie. Misschien moet ik dit eens proberen.
Ik zou er niet veel moeite voor doen, kan me niet voorstellen dat je wel van rauwe tuinbonen houdt als je de gekookte niet lekker vindt!
Het is inderdaad heerlijk! Zo simpel, maar juist door zijn eenvoud een geweldig recept. Hier genieten we helaas niet de luxe van binnen 15 minuten na de pluk op je bord. Dat is de reden dat ik ze dan soms dubbel dop.
Wat een werk! Gelukkig is dat hier niet nodig met verse tuinbonen!
Ben benieuwd of ze voor mij rauw wel te eten zijn want gekookt vind ik ze echt vreselijk.
Ik kan het me niet voorstellen!