Posted in: Toscane, Wandelen Toscane

Wat foto’s van Toscaanse herfst

De tijd vliegt! Genoeg om over te schrijven, maar het komt er steeds niet van. Ik heb ook een hele stapel foto’s die ik had willen gebruiken, maar zelfs dat is er niet van gekomen … dus nu maar even een korte foto blog van ’toen het nog mooi weer was’ (inmiddels is het ook hier koud).

De eerste foto’s zijn van een wandeling bij Semifonte, niet ver van Barberino val d’Elsa. Een prachtig gebied ook, maar daarover zal ik nog een echte blog schrijven binnenkort.

Het was een half mistige dag met steeds in de verte schitterende stralen van de zon. Op de foto’s komen ze niet goed uit, hierbij val ik dus ook direct door de mand … een goede fotograaf had de techniek gekend om de stralen helder in beeld te krijgen!

San Gimignano zie je op alle foto’s in de verte liggen. Toevallig!

toscaanse-herfst- - 1 toscaanse-herfst- - 2 toscaanse-herfst- - 3 toscaanse-herfst- - 4

Dan deze foto’s van een zonsondergang met heel grote zon, een paar dagen geleden. Prachtig.toscaanse-herfst- - 5 toscaanse-herfst- - 6

 

Posted in: Bijzondere mensen, Italiaans, Toscane, Wandelen Toscane

Schuilen voor de regen

Zoals ik gisteren (http://winitalie.com/2015/10/22/herfst-wijngaarden-in-toscane/) al kort aankondigde … een blogje over schuilen voor de regen.

Het was zondag, toen we vertrokken, mooi weer. Na een paar uur wandelen echter zagen we in de verte dikke regenwolken die al druk bezig waren San Gimignano nat te gieten. Prachtig hoe goed je dat in de heuvels altijd ziet. We dachten nog even optimistisch dat de wind uit de andere hoek kwam en die regen dus wel weg zou blijven.

Een minuut later kregen we de bui op onze kop.

We waren net langs wat huizen gelopen waarvan er, zoals zo vaak, eentje leeg stond. We schuilden onder het afdak en waren onder de indruk van de troep. Alsof de eigenaar leed (of had geleden) aan verzamelwoede, of de angst om dingen weg te gooien (je weet per slot maar nooit hoe het nog ‘ns van pas kan komen).

De regen werd minder en we gingen weer op pad, maar een oud mannetje met modderlaarzen die drie maten te groot leken, liep ons, hard aan z’n sigaret trekkend, tegemoet en vroeg ons wat we van het huis vonden. Het stond te koop namelijk, zacht prijsje. Veel grond er ook bij. Of we het huis wilden zien?

Het bleek geen echte vraag te zijn want hij praatte door over zijn huis en gebood ons achter hem aan te lopen.

Nou ja … lopen? Zelfs sjokken doe je met meer energie. Ik heb nog nooit iemand zo lijzig zien lopen. Met vieze laarzen liep hij het huis binnen (bleek geen verschil te maken, een beetje modder meer of minder) en vertelde hoe bijzonder het allemaal was. Het oudste huis uit de hele buurt, vroeger was er een toren ook, de muren waren ruim een meter dik. Het huis was uit 1200.

We maakten de gepaste bewonderende geluiden, maar het was werkelijk een afschuwelijk huis. Afgezien van de troep.

Of we de bovenverdieping ook nog even wilden zien? Nou NEE dacht ik bij mezelf, maar mijn vriend had er aardigheid in gekregen en zei enthousiast ‘ja graag’. De bovenverdieping was een ramp, want het mannetje bleek jager (ja, ik heb ook geen idee hoe dat kan als je je zo langzaam voortbeweegt als hij!) en hij maakte de fazanten daar schoon. Een tafel vol half volle wijnflessen, half lege vreselijk vieze borden, smoezelige glazen en onvoorstelbaar veel troep.

In de open haard lag een pak veren. De hond scharrelde fanatiek rond met neus op de grond en liet de botjes en half vergane stukken dier zich prima smaken. Ze wilde helemaal niet meer weg. Ik kreeg toestemming een foto van de open haard te maken, had graag de rest van de troep vast willen leggen, maar vond dat onbeleefd.

De prijs van het huis?

Zacht vriendenprijsje … slechts 900.000 euro.

Ach ja …

open-haard-van-jager-toscane

Posted in: Fietsen in Toscane, Toscane, Wandelen Toscane

Wandelen en fietsen rondom San Gimignano

Adembenemend mooi (of was het gewoon erg steil?).

Het was zeker pittig en alleen met een goede MTB te doen.  Maar nou heb ik die … en toch moest ik meerdere keren het pad oplopen met MTB aan de hand, want het lukte mij niet omhoog te fietsen.

Erg frustrerend, maar ik moet nog veel leren, dat is duidelijk.

Frustraties daargelaten, was het een schitterende route. De Via Francigena. Ik heb er al vaker iets over geschreven. Een heel groot voordeel van deze weg is dat overal bordjes staan, dus je hoeft je geen zorgen te maken of je wel goed rijdt / loopt. Dat gezegd hebbende, de bordjes staan opgesteld voor fietsers/wandelaars die richting Rome gaan, dus naar het Zuiden. Fiets of wandel je naar het Noorden dan is het her en der wel even zoeken.

Vandaag hebben we een stuk gefietst beginnende zo’n 4 km voor San Gimignano tot aan de Abbazia Santa Maria Assunta a Coneo. Daarna hebben we dezelfde weg terug gefietst. Is dat saai? Nee verre van want je ziet geheel andere dingen als je omkeert. Het was werkelijk schitterend.

San Gimignano was het gewoonlijke gekkenhuis van toeristen, dus daar zijn we nogal arrogant aan voorbij gereden. Na alle rust in de natuur is het laatste waar je zin in hebt zo’n massa naar een parkeerplaats zoekende mensen. Snel weg dus. Vanuit de verte naar San Gimignano kijken is daarentegen een groot plezier!

Hieronder wat foto’s …

via-francigena-rondom-san-gimignano-1

San Gimignano van de ‘Noord’ kant en hieronder van de ‘Zuid’ kant gezien.via-francigena-rondom-san-gimignano-2

Prachtige kleur (die op de foto niet zo goed overkomt) en schitterende vorm van een kleiig stroompje.via-francigena-rondom-san-gimignano-3

Een grote wijngaard (heel groot! Ben altijd blij dat ik zulke eindeloze rijen druiven niet hoef te snoeien!) met typisch Toscaans gehucht op een heuveltop.via-francigena-rondom-san-gimignano-4

De abdij waar we zijn omgekeerd. Prachtig gebouw, omringd door huizen die in meer en mindere mate waren ingestort. Vanuit zo’n halve ruïne schalde een onaangename echtelijke ruzie over het terrein. Een verrassing want niets deed vermoeden dat er mensen in die huizen zouden wonen.
Hier een foto van een detail van de abdij.via-francigena-rondom-san-gimignano-5

En hier een foto van iets anders ‘antieks’ dat je in Italie wel ‘ns vaker bij ruïnes tegenkomt.via-francigena-rondom-san-gimignano-6

Een andere kerk (de Pieve Sant Ippolito e Cassiano a Coneo) op de heuvel ertegenover, met lange door pijnbomen geflankeerde oprijlaan. via-francigena-rondom-san-gimignano-7

Een herfstdag om van te dromen. Zalig weer.

Back to Top