Vorige week vroor het plotseling drie graden, nadat we een paar weken lang prachtig warm weer hebben gehad.
Het resultaat … de bladeren van de aardappelen zijn zwart, de prachtige frisgroene blaadjes in de wijngaarden (of dat wat daarvan over is) zijn verschrompeld, de blaadjes van de kiwi’s idem en veel fruitbomen hebben nu bruine bloesem.
De boeren hier in de buurt zijn wanhopig. De schade is enorm aan de meeste gewassen. Het leven van boeren bestaat deels uit vechten tegen de natuur en hopen op weer dat een beetje meewerkt. Dat doet het weer niet altijd en de laatste jaren steeds minder.
De meeste mensen staan hier zelden bij stil, want alles wordt in supermarkten gekocht. Stel echter dat het weer echt heel vreemde dingen gaat doen (niet zo’n uitzonderlijke hypothese), kunnen de boeren ons dan blijven voeden en zo ja, tegen welke prijs?
In de wijngaarden die geen schade hebben, hebben de boeren twee nachten lang vuurtjes gestookt of met tractors op en neer gereden. Fruitboomgaarden in het Noorden van Italie zijn besproeid om de bloemen en vruchten te beschermen. Het is allemaal enorm veel werk met vaak extra uitstoot van broeikasgassen.
Over twee nachten is opnieuw min één voorspeld bij ons. We zullen zien wat dat gaat doen!

Raar weer hè. Hier ook opeens wat kouder weer maar gelukkig geen nacht vorst.
Hier ook sneeuw-en hagelbuien. April doet wat hij wil ( is er in Italië een equivalent van dit spreekwoord? ) Brrr….Iedereen ziet uit naar het lentegevoel. Zeker in deze tijd met alle corona maatregelen!
En wij maar mopperen dat het koud is als we naar de supermarkt gaan. Voor die boeren is het erger.