Koud maar zonnig liepen we tussen Montespertoli en Montelupo in het gebied van kasteel en klooster van Botinaccio. De route die we hadden bedacht te gaan lopen bleek niet te vinden, maar het alternatief dat we toevallig wel vonden voldeed ruimschoots.
We kwamen langs een schattig begraafplaatsje (foto’s volgen een andere keer) en vele verlaten huizen, een prachtige villa en uiteraard het klooster en kasteel zelf. Beiden waren dicht. In het klooster schijnt nog één non te wonen, maar dat hoorde ik een tijd geleden en heb geen idee of het waar is. Het kasteel ligt in een dik bos en is niet zichtbaar, afgezien van een minuscuul stukje dak.
Hieronder wat andere foto’s.
Boven en onder: een verlaten huis, deels ingestort, met nog drie potten ingemaakte tomaten en een vreemd afgezaagde stoel. Je zou er een roman over kunnen schrijven.
De zon weerkaatst op de lijnen die deze zomer de druiven weer zullen ondersteunen.
Nog een schitterend verlaten huis. Wellicht gaan we hier een volgende keer even kijken.
De kerktoren van het (bijna verlaten?) klooster, door de ondergaande zon rood verlicht.
Als ik jou was, zou ik maar eens serieus over een roman na gaan denken. De romantiek ligt voor het oprapen!
Haha … schrijft niet bijna iedereen tegenwoordig een boek? Ik zou graag een roman schrijven maar denk niet dat ik dat kan.
Wat maak je toch een schitterende foto’s.
Dan zeggen mensen wel: als je maar een goede camera hebt, maar ik denk dat het nog belangrijker is dat je er oog voor hebt.
Jij hebt er beslist oog voor, Willemijn.
Wat een interessant en enorm groot verlaten huis zit tussen de mooie foto’s.
Dank Marga, erg aardig. Ik maak vrij veel foto’s en kies er dan maar een paar uit die beter zijn … dat maakt het wel erg makkelijk natuurlijk!!
Intrigerend, die verlaten huizen. En prachtfoto’s weer! Ben het met Marga eens. En ook nog: de beste wensen voor het nieuwe jaar!
Dank Nicky, erg aardig, maar het is hier gewoon prachtig en dan is het een koud kunstje er wat foto’s van te maken.