Elke avond doe ik het kippenhok dicht en ’s ochtends weer open. Ik tel de kippen dan altijd zodat ik weet of er een vos of ander beest in de ren is geweest.
Vorige week ontbrak er ’s avonds een kip. De volgende ochtend liep ze vrolijk buiten het kippenhok. We hebben wel eerder kippen gehad die besloten buiten het hok te slapen, in een olijfboom. Hun leven was flink ingekort, want de vos had het al vrij snel door.
Na een paar dagen zag ik de kip heel haastig iets komen eten. Ze maakte de geluiden van een kip die kuikentjes heeft. Dat doen de kippen altijd als ze broeden. Ik hield de kip goed in de gaten en zag waar ze haar nest had gemaakt.
Onder een berg takken die ik in de ren had laten liggen.
Dat is prima zolang het mooi weer blijft en de vos niet binnen kan komen, maar er werd (eindelijk) regen voorspeld.
Ik heb toen een prachtig nestje voor de kip en haar eieren gemaakt in een apart klein kippenhok dat nog niet in gebruik is. Een bedje met lekker veel stro en blaadjes en heel veel veren. Eenmaal klaar pakte ik de kip (eerst stevige handschoenen aan want ze pikken fanatiek) en haar eieren en zette haar op het mooie nest.
Ze rende als een gek weg, luid kakelend. Ze klonk bijzonder beledigd. Daar stond ik met 14 warme eieren … Ik had het domme plan om te proberen de kip te vangen en in het hok op te sluiten. Daar heb ik mij zo’n tien minuten intensief mee bezig gehouden, maar dat lukte uiteraard niet. Het gaf wel enorme commotie. Een hels kabaal van kakelende en rennende kippen en af en toe een flinke vloek van mij er tussendoor.
Er zat niets anders op dan de eieren terug op hun plek te leggen en te hopen dat de kip er weer op zou gaan zitten. Nou dat deed ze vrijwel onmiddellijk.
Ik herinnerde mij toen pas dat de buurman de kippen altijd in het donker verplaatst, dus ik probeerde het opnieuw een dag later in het donker. Mijn vriend hielp en we sloten de kip en haar eieren in het hok op. Na 5 minuten hoorde ik echter een knal en vermoedde dat de kip uit het hok was ontsnapt.
De volgende ochtend liep de kip buiten het hok naar eten te zoeken. De eieren waren koud.
Wat te doen met 14 eieren die al een paar dagen (misschien 3, 4 of zelfs 5) waren bebroed (als je dat zo zegt). Ik bedacht dat we ook af en toe een kip eten, dus een embryo kuiken kan dan ook wel. Ik heb in een grote kom de eieren geklutst. In 9 zat al een kuiken in ontwikkeling. Blijkbaar waren 5 eieren niet bevrucht. In die negen eieren waren wat bloedvaten te zien en meer niet. Het idee vond ik niet zo fris, maar het roerei smaakte eigenlijk gewoon goed.
Zo zie je maar weer….Goede bedoelingen worden niet altijd gewaardeerd ☹️
Nee, het idee van bevruchte eieren eten doet je toch wat griezelen, maar het is de meest praktische oplossing 🐣🍳
Groet,
Annelie
Kippen hebben toch hun eigen karakter.
Erg leuk verhaal. Je kunt niets veranderen in de natuur.
Dan gaat het vaak verkeerd.
Ik had hier graag een filmpje van gezien 😉
Die eieren zouden aan mij dan weer niet besteed zijn.