Zoals ik had beloofd afgelopen blog, een stukje over ons bezoek aan 50 heel schattige piepjonge geitjes (en hun rustige, maar nieuwsgierige, moeders).
Wat zijn ze grappig die geiten.
Deze hierboven mogen binnenkort weer naar buiten als het gras iets hoger staat. Ze zijn de lichting van afgelopen jaar, allemaal geboren op de boerderij.
Hierboven de echte stal waar in de afgelopen weken 50 geitjes zijn geboren. De moeders staan een deel van de dag op stal om de geitjes te laten drinken en de rest van de tijd leven ze buiten. De jonkies vermaken zich binnen omdat het buiten nog te gevaarlijk is. Het gevaar komt vooral van de oudere geiten die niet altijd even goed opletten. Dit jaar zijn er veel slechte moeders … dus extra werk voor Guido, de boer/kaasmaker.
En hier de Guido met een klein geitje.
Je kunt hem en zijn kazen elke zaterdagochtend op de markt van Montespertoli vinden. Afgezien van geitenkaas (van zijn eigen dieren) maakt hij ook heel lekkere rauwmelkse koeienkazen en schapenkazen. Die kazen zijn werkelijk zalig! Zijn afstudeeronderzoek ging dan ook over kaasbacteriën en enzymen.
I Formaggi del Dottore (hij is afgestudeerd in boerderij-dier-wetenschap – helaas ben ik de technische term kwijt, excuus!).
Elke zaterdagochtend op de boerenmarkt van Montespertoli en ook rechtstreeks op de boerderij te koop, Via Milani 8/c in Castelfiorentino (FI).
Leuk, die kleine geitjes! Daar krijg je lentekriebels van!