Sinds ik veel van en naar Florence rijd, begon ik veel tijd kwijt te raken aan het betalen van de autoweg. In Italie is de wegenbelasting laag, maar betaal je voor de autobaan. Je neemt een kaartje als je erop gaat en betaalt als je er weer af gaat.
Soms sta ik daar een kwartier te wachten tot ik kan betalen en jaloers keek ik naar de baan van de Telepass. Rustig kunnen de Telepass gebruikers gewoon doorrijden.
Dat wilde ik ook.
Even nazoeken gaf al snel het bedroevende resultaat dat ik geen Telepass zou kunnen hebben. Ik heb twee rekeningen in Italie en de ene kan voor Telepass worden gebruikt als je je salaris daarop laat storten elke maand. Als kleine zelfstandige heb ik geen salaris. Mijn andere bank is een internet bank en dat wordt niet geaccepteerd.
Je betaalt voor Telepass ruim tien euro per jaar, verbazingwekkend weinig eigenlijk (hoewel het voor de ‘autostrade’ ook veel kosten bespaart in personeel, dus voor hen alleen maar beter hoe meer automobilisten Telepass hebben).
Na heel veel meer tijd in de rij te hebben gestaan, kon ik vorige week eindelijk een Telepass apparaatje ophalen bij mijn nieuwe bank waar ik een gezamelijke rekening heb geopend met mijn vriend.
Zo blij als een kind. Wat een luxe!