Inmiddels woont hondje Sandy bijna drie weken hier, op de derde verdieping van een gehorig appartementencomplex in Montespertoli. Het gaat prima geloof ik, maar … hoe vraag je een hond zoiets?
Een paar reacties uit de buurt …
Een meisje dat altijd hardloopt, fietst en bergen energie lijkt te hebben (ook als ze haar heel oude herdershond uitlaat, loopt ze met verende en snelle passen, heen en weer naar haar bejaarde vriendje die, zich moeizaam voortslepend, achterblijft) zegt tegenwoordig ‘ciao donne’ (dag vrouwen). Welja … waarom ook niet! Op gelijke voet met een hondje!
Eén van de buurmannen van hiernaast, een geweldige zuurpruim, wees mij zeer onvriendelijk terecht omdat volgens hem het hondje tegen de muur plast. Ik beloofde beter op te letten, maar legde als verdediging wel uit dat de hond normaal gesproken plast waar andere honden plassen.
De dag erop was hij de muur aan het schrobben en heeft er een viezig zwart goedje op gesmeerd zodat de muur er nu uitziet alsof heel zieke honden er plassen (en meer). Maar goed, de hond heeft haar interesse in de muur verloren.
Tot slot maakte een oud mannetje mij een tijdje geleden geweldig aan het lachen. Hij liep naar zijn Apecar (zo’n typisch Italiaanse driewieler), met een fluoriserend hemdje aan en een pet op. Hij leek mij van verre afkeurend aan te kijken, ging er zelfs ‘ns goed wijdbeens voor staan. Ik begreep niet wat er mis kon zijn en liep dus door. Toen ik hem passeerde zei het mannetje tegen de hond: ‘mannaggia che fortuna che hai con una padrona cosi bella’ (potverdikkie wat een mazzel heb jij met zo’n mooi baasje).
Tsja …
Ook onze benedenbuurman heeft voor het eerst sinds ruim anderhalf jaar iets tegen mij gezegd (dit ging er destijds mis: http://winitalie.com/2014/01/05/beter-een-goede-buur-dan/) toen ik hem in het trappenhuis met Sandy tegenkwam. Hij is dol op honden zo blijkt. Wederom onverwacht, ik was totaal gewend hem vriendelijk te groeten en standaard genegeerd te worden, maar een buurman die normaal doet is toch net iets prettiger.
En hier is Sandy in haar mandje, een groot deel van de dag brengt ze zo door, op haar rug slapend met een stukje tong uit haar mond.
Een echt oud vrouwtje?
Totdat je haar uitlaat … laatst had ze een ree te pakken, maar dat is een ander verhaal!