Even de pijnboom snoeien …

Op ons terrein staat een ontzettend grote pijnboom, precies op de grens met onze ‘beneden’ buren. De boom is zeker 100 jaar oud en heeft blijkbaar een uitstekende plek gevonden. Het ding is gigantisch.

Nou heeft deze boom een soort Corona kapsel, maar dan al jaren en jaren, dus het heeft niets met Corona te maken. Beetje slordig is het wel en ook behoorlijk in onbalans. We wilden de boom graag bijknippen, maar dit was letterlijk net iets te hoog gegrepen voor ons.

Gisteren gingen we een stukje fietsen en zagen een groepje felgekleurde poppetjes van verre rondom en hoog in een boom. We fietsten erheen en vroegen of ze wellicht naar de pijnboom konden komen kijken om te zien of ze er iets mee konden.

Daar hadden ze wel oren naar. Een uur later stonden ze rondom de boom. Het waren allemaal mannen uit Macedonie en hun werk was: bomen zagen. Dat deden ze de hele dag, elke dag en dus ook op tweede Paasdag.

Na even snel twee sigaretten te hebben gerookt, liep (klimmen was het niet echt!) een van de jongere mannen als een eekhoorn zo de boom in, recht omhoog, zonder enige zekering. Hij had een touw bij zich dat uiteindelijk om een hoge tak ging, maar die was denk ik 15 meter van de grond, of meer. Daarna zekerde hij zichzelf aan dat touw, dat door een van de ouderen vast werd gehouden alsof het de lijn van een heel rustige hond was die niet trok.

Op deze foto waren een groot aantal takken al gezaagd. Hij begon met de dikke tak die in twee keer moest worden gedaan. Echt een boom van een tak! Hij haalde zich los van de zekering en klauterde op handen en voeten razendsnel naar het punt waar hij ging zagen. Met één hand zaagde hij eerst van onderen naar boven en daarna omgekeerd en met een gruwelijke kraak-knal viel de tak recht naar beneden. Een paar van de wijnstokken werden bedolven, maar die gaan we binnenkort proberen te bevrijden. Wie weet wat daar nog van over is.

Hier een paar stukjes video van de laatste minuten waarop de jongeman de stomp van de enorme tak iets kleiner maakt. De rest van de boom had hij al gedaan. Hij bungelt rustig aan zijn touw, met aan de andere kant de drie andere mannen.

Ik denk niet dat deze manier van werken onder de Italiaanse veiligheidsregels valt. Gelukkig is het goed gegaan!

Dat vonden de mannen overigens ook. Zo’n dikke boom hadden ze nog nooit eerder gedaan.

De kippen van de buurman die deels onder deze boom wonen, achter een hek, kakelden ook wild. Ze waren duidelijk niet in hun sas met al die luid krakende en vallende takken om hen heen. Geen tak is overigens aan hun kant van het hek beland. De zagers hebben alles keurig met touwen allemaal aan deze kant laten landen.

Dat is hem, de bijgewerkte pijnboom. De komende weken hebben wij onze handen vol om alle takken op te ruimen en er een nette stapel hout van te maken.

Nou maar hopen dat de boom deze knipbeurt overleeft. Een boomchirurg zou het iets voorzichtiger hebben aangepakt.